Ljósberinn - 07.10.1922, Blaðsíða 7

LJÓSBERINN
319
Lísa þakkaði fyrir og borðaði eplið. Að því búnu
fór hún heim. Hún vissi ekki að það var töfratré,
sem eplið var tekið af, og að nú var hún orðin
forkunnarfríð af því að éta eplið. Framh.
----o-----
1 sunnudagaskóla 8. okt. 1922.
L e s t u Lúk. 2. 40.—52.
Lærðu: „En sveinninn óx og styrktist, fullur
vizku, og náð Guðs var yfir honum“.
(Lúk. 2. 40. v.).
Guðspjöllin segja fátt um æskuár Jesú; „barndóms-
saga Krists er miklu yngri en þau, og að likindum til-
búningur.
Förin til Jerúsalem, er Jesús var 12 ára, er eina áreið-
anlega frásagan, sem vér þekkjum frá uppvaxtar- og
þroskaárunum í Nazaret. En það vitum vér, að hann
þroskaðist, „var þeim hlýðinn" og Guðs náð var yfir
lionum. — það er mikilsvert gæfumerki fyrir hvern
ungling, sem segja má það um með sanni. Sunnudaga-
skólinn reynir að hjálpa yður í þeim efnum, hann hendir
yður, börn, á Jesúm. þar sjáið þið ekkert ljótt. — Óvinir
hans hafa leitað, en ekkert fundið, sem þeir gætu ásak-
að hann fyrir, nema þegar þeir hafa skrökvað einhverju.
En Jesús er meira en fyrirmynd, hjá honum getur þú
og eg fengið hjálp til að vaxa í öllu góðu. — Ef þú bið-
ur hann í alvöru um það, þá er líkast því, sem hann taki
i hönd þína og hvísli að þér: „Vertu öruggur, eg skal
leiða þig“. — Taktu eftir, þegar þú biður næst, hvort
Þetta er ekki satt. S. Á. Gíslason.