Ljósberinn - 02.02.1924, Blaðsíða 1

❖» Smárit barnanna <«-
Jesús sagði: ^Leyfið börimnum að koma til mín og bannið þeim
það eiclci, því slíkum hey rir &uðs ríki til“. Mark. 10, 14.
Hvað mörg af börnunum, sem þetta lesa, ætli reyni
að tala þannig, að röddin þeirra sé þýð og þægileg
fyrir alla, sem heyra þau tala? það eru margir dreng-
ir og stúlkur, sem aldrei reyna þetta, og svo verður
málrómur þeirra harður og klúr og ósköp óviðkunn-
anlegur. Sætar raddir eru heimilunum eins og sam-
hringing silfurbjalla, sem gleðja oss, hve nær sem
vér heyrum þær; en há, klúr og köld rödd, sem brak-
ar og brestur í, er eins og brotin bjalla, sem falskt
hljóð er í.
Málrómurinn er æði mikið undir því kominn, hvað
það er sem við tölum. Ef við tölum það, sem er kalt,
sárt og gremjufult, þá er hætt við, að málrómurinn
sé harður og óþýður; en ef við reynum að tala það,
sem gott er og vinsamlegt, þá verður málrómurinn
ljúfur og þýður. Og orðin, sem við tölum, eru
komin undir því, sem við hugsum. Við skulum
biðja Jesú að gefa okkur góðar hugsanir, svo vér töl-
um aðeins kærleiksorðin.

o