Ljósberinn - 11.03.1933, Side 2

50
LJÖSBÉRÍNN
Þorlákur biskup varð ekki gamall
maður. Hann dó 1655, 58 ára oo; bafði
verið virtur og vel metinn alla sína daga
fyrir guðhræðslu sína, alúð og sam-
viskusemi í öllu. B. J.
--------------
Polum ilt Krists vegna.
(Sunndagaskólinn 12. marz 1933).
Texti: Mark. 6, 14—29.
Minnisvers: 1. Pét. 3, 14 a.
En þótt þér skylduð liða ilt
fyrir réttlætis sakir, þá eruð
þér sælir.
Sagan, sem þið heyrið í dag, er ein
af hinum mörgu hræðilegu sögum
um mannvonzkuna um liatrið.
Jóhannes segir Heródesi konungi af-
dráttarlaust til syndanna, og þá rætt-
ist á drotningu hans, sem konungur
hafði rænt frá Filippusi bróður sín-
um, að sannleikanum verður hver sár-
reiðastur. Hún fékk það heiftarhatur
á Jóhannesi, að konungur lét háls-
höggva hann að hennar ráðum.
Jesús sagði mönnum til syndanna.
Vegna þess lögðu óvinir hans hatur á
hann og létu krossfesta hann saklaus-
an. Hann sagði einu sinni við bræður
sína: »Ekki getur heimurinn hatað yð-
ur, en mig hatar hann, af því að ég
vitna um hann, að verk hans eru vond.«
Þetta sagði hann af því, að bræður
hans trúðu þá ekki á hann; þeir til-
heyrðu þá heiminum.
Jesús sýndi með dæmi sínu, að læri-
sveinar hans eiga að segja sannleik-
ann og þola ilt hans vegna. Og sæll er
hver sá, sem fylgir dæmi hans. Hann
hefir sjálfur sagt:
»Sœlir eruð pér, þá er menn atyrða
yður og ofsækja og tala Ijúgandi alt
ilt um yður mín vegna. Verið glaðir
og fagnið, því að laun yður eru mikil
í himnunumx
........................*
| BARNALJÓÐ vj j
.........................
Gaman er með létta lund
að leika sér um dagsins stund,
og vera ætíð gegn og góður
og gleðja föður sinn og móður.
Indælt er um aftanstund
að eiga barnsins hreinu lund,
og biðja sinnar bœnar hljóður:
»Blessa þú mig, Jesús góðúr.«
Guðrún Jóhannsdóttir,
frá Brautarliolti.
Segjum altaf satt og fylgjum Jesú,
hvað sem það kann að kosta, til þess
að við förum ekki á mis við þá sælu,
sem Jesús hefir lofað okkur.
Hlýðum áminningu postulans: Tökum
spámenn Drottins til fyrirmyndar um
það, að líða ilt með þolinmæði. Jóhann-
es var einn af þeim spámönnum.
Sami postulinn, sem segir: »Þér er-
uð sælir, þótt þér skylduð líða ilt Krists
vegna«, vissi ekki í fyrstu, að þetta
væri vegur til sælu. Munið þið ekki
eftir, þegar hann brá sverðinu Jesú til
varnar og Jesús sagði við hann: »Slíðra
þú sverð þitt!« Hann átti að þola ilt
með Jesú, og fela Guði málefni sitt,
enda sagði hann síðar í sama bréfinu,
sem minnisversið er tekið úr: »Þeir,
sem þola ilt að vilja Guðs, Krists vegna,
skyldu fela sálir sínar á hendur hin-
um trúa skapara, og halda áfram að
gera hið góða.« Og þessari reglu fylgdi
hann, alt frá hvítasunnudeginum mikla,
þegar krafturinn af hæðum, andinn
heilagi, kom yfir hann, og til þess, er
hann var krossfestur í Rómaborg á
gamals aldri — K ris t s v egna.