Ljósberinn - 06.09.1930, Blaðsíða 1

/
sagút: JLret/jf w t'iiiuntm
a& kotna til mín otj bamtíö þeirn þai chki,
þt>í ct<f slíkuni Ijejjt'U' Qubs ríki.til ■
X. árg.
lieykjavík (j. sept. 1930
35. tbl.
Hann vildi ekki skrökva.
»Kaiip þú sannleika ogsel hann ekki«.
»Heldur vil ég fá ávítur en skrökva«,
sagði Ágúst litli einu sinni. Móðir hans
hafði sera sé sent hann í mjólkurbúðina.
En Hróbjartur bróðir hans vildí fara í
hans stað.
Pegar drengiruir komu út á götuna,
pá vildi Hróbjartur taka mjólkurkönn-
una af bróður sínum, en Ágúst, hélt fast
og endirinn varð sá, að kannan brotn-
aði.
Einiiver hafði staðið hjá og horft á
aðfarir drengjanna. Ilann sagði við
Ágúst.
»Segðu inömmu pinni, að mjólkur-
sölukonan hafi brotið könnuna!«
En Ágúst perraði tárin sér af augum,
horfði beint framan í ókunna manninn
og sagði:
»Pá skrökvaði ég, ef ég segði pað!
Nei, satt vil ég segja og pá ávítar
mamma mig ekki, og pó að hún ávítaði
mig, pá vildi ég heldur fá ávítur en
skrökva«.
Óskandi væri, ungu vinir mínir, að
pið og öll börn væruð jafn sannleiks-
elskandi og hugrökk, eins og liann Ágúst
litli.
Jesús sagði: »Hver, sem er sannleik-
ans megin, beyrir mína röddu«. (Jóh.
18, 37.).
Hið syngjandi tré.
Hér á landi er pað ekki til. Pað er
ekki nema einn Norðurálfumaður sem
hefir séð pað. Pað er frakkneskur kristni-
boði á eynni Madagaskar fyrir austan
Afríku.
Einusinni langaði hann til að bregða
sér frá kristniboðsstöðinni til fjarlægs
og afskekts porps. Par áttu nokkrir
kristnir menn heima, en peir voru af-
króaðir frá öllum samkynnum við aðra
kristna menn. Nú vildi kristniboðinn
heimsækja pá. Hann fékk sér innlendan
mann til fylgdar. En er hann heyrði,
hvert förinni var lieitið, pá varð hann
skelfdur og spurði: »Pú munt pó aldrei
ætla að fara til Andanteraka? Pví ef
svo er, pá vil ég vara pig við pví. Ég
bið pig, farðu nú að orðum mínum,
legðu ekki leið pína pangað. En ef pú