Nýtt kirkjublað - 12.07.1907, Blaðsíða 3

NÝTT KIRKJUBLAf).
Í47
ast í hendur og skipast í rétta bróður-fylkingu og i kœrleika
meta og virba mismunandi stefnur og skoðanir. Þar mundu
menn bera fult traust bvor til annars, leiðbeina hvor öðrurn,
áminna og leiðrétta hvor annan með bógvœrð og slillingu.
Dagurinn mundi ekki endast ef draga œlti upp fullkomna
mynd af því jijóðlífi, sem grundvallað væri á sönnum kær-
leika til guðs og manna, — ef lýsa aotti út í æsar, bve auð-
velt löggjafarstarfið yrði í sliku landi, pví kærleikurinn þarf
ekki á mörgum ytri lögum að balda, — hve létt yrði öll lög-
gæzla, þvi kærleikurinn brýtur ekki lögin; —bve auðugt slíkt
þjóðfélag yrði að fé og tækjum til nytsandegra framkvæmda
í þarfir fósturjarðarinnar, því að kærleikurinn er fús til að
leggja sig og sitt i sölurnar, og taka nærri sér, til þess að
öllum líði vel; — i stuttu máli: hvílík gagngjörð breyting
mundi á öllu verða, á lifi þjóðfélagsins í heild sinni og lífi
einstaklinganna, ef meginþorri þjóðarinnar, bæði leiðtoga
hennar og alþýðunnar, væri gagnsýrður af kærleiksanda Krists
og lifði lifi sínu i lifandi trú og lotningarfullum ótta Drottins,
með opnum augum fyrir öllu þvi sem fagurt er, háleitt og göfugt.
Sannur og lifandi kristindómur megnar einn að skapa
þelta, eins og líka hann einn niegnar að skapa sannarlegt
frelsi, sanna gleði og farsæld, frið og líf og framfarir, þar
sem honum er lofað að ná reglulegum tökum á mönnunum.
Eg tala hér ekki um litilsigldan. hálfvolgan kristindóm eða
óþroskaðan, eins og bann kemur í Ijós hjá mér og mörgum
öðrum, sem þó viljum vera kristnir og lærisveinar Jesú Krists,
en höfum ekki það þrek eða þá sjálfsafneitun, sem þarf lil
|)ess, að trú vor beri þá ávöxtu, sem hún á að beraoggetur
borið, heldur tala eg um lifandi og kröftugan, hræsnislausan
og alvarlegan kristindóm, sem leitar betur og einlægar en vér
eftir því að lifa fullkomlega fyrir guðs augliti, í krafti og sannleika.
Þetta er takmarkið, sem vér eigum að stefna að, ef vér
viljum að þjóð vor verði í sannleika hraust og dugmikil og
sigursæl. Þetta eigum vér að brýna fyrir sjálfum oss fyrst
og fremst og síðan fyrir öðrum með guð fyrir auguin, því
þetta eru „þær tilskipanir, setningar og boðorð, sem Drottinn
vor guð hefir boðið oss og þjóð vorri að læra og breyta
eftir í landinu því, sem vér nú erum á leiðinni til að eign-
ast aftur.“