Nýtt kirkjublað - 15.01.1911, Blaðsíða 3

NÝTT KTRKJUBLAÐ 19
og sælu. Margur lærir að sönnu að koma til guðs í sorgum
og raunum, en færri að konia til hans í gleðinni og fögnuðin-
um. Og ])ó þarf það að vera jafnt. Börnin þurfa að læra
að koma til guðs alveg eins og þau hlaupa til föður sins og
móður sinnar á barneskjualdrinum, til þess að fá þar bót sinna
barnslegu harma, og til þess að lilkynna þeim gleði sína og
fá þau til að gleöjast með sér þegar þeim fellur eittbvert gleði-
efni i skaut, og þakka þeim, ef það er frá þeim. Þetta sam-
band á tnilli guðs sem mannanna og barnanna föður, og
barns sent guðs barns, er það sem þarf að vekja, lifga og
glæða, og reyna að rótfesta það svo i bjarta barnsins og huga,
að það geti orðið þar að innstæðu, sem endist öll fullorðins-
árin, og beri þar vöxtu í graudvöru og krislilegu líferni og
hlýju trúarlífi.
En þetta samband og glæðing þess blýtur að hvíla á
grundvelli kristilegrar uppfræðingar. En það verður ekki glætt
eða vakið með þungskildmn trúfræðissetningnm, orðaskýring-
um og hárfínum hugsanaleik; það verður heldur ekki glætt
með því að rekja sundur ágreiningsatriði mismunandi trúar-
flokka, og liða sundur bvað sé þar rétt og hvað sé rangt;
það verður heldur ekki lært i fræðum þeirra Lúters eða Kalvíns
eða Kanisíusar — enginn nema Kristur sjálfur getur verið
vegurinn til þess að leiða sannleikann og lífið inn i hjörtu barn-
anna og hugskot þeirra. — Enginn kemur til föðurins nema
fyrir mig, sagði hann sjálfur.
Fyrir hann og engan annan getnr barnið komist í barns-
sambandið við gnð. Og ekkert ætti barninu að þurfa að vera
auðskildara en það að hann, guðsbaruið sjálft, verði þar besti
kennarinn, vegurinn, sannleikurinn og lífið.
Hjá honnm og engum öðrum getum vér fengið einföld-
nstu leiðbeininguna lil ]>ess að finna guð seni vorn elskandi
föðnr, sem elskar börnin sin af bjarta, og börnin eiga að
læra hjá honum að hópast í kringum hann sem elskandi börn
— því að: eg er heimsins Ijós, segir Kristur.
Og þess vegna verður að byrja á því að kenna börnunum að
þekkja Krist og liópast i kringum hann, læra að þekkja guðsríkið
hans — þetta guðsríki elskunnar og barnaréttarins, sem hann
sagði að börnin væru kölluð til (sbr. skírnarguðspjallið); laða
þau að kennaranum, til þess að læra af honurn að finna guð