Nýtt kirkjublað - 15.10.1915, Síða 5

NÝTT KIRKJUBLAÐ
237
anda síns, þá er þar til að svara þessum orðum Jesú: „Ef
sá er nokkur, sem vill gera vilja hans, hann mun komastað
raun um, hvort kenningin er frá guði eða ég tala af sjálf-
J. Ií.
um mérM.
inar bóndi í altvík.
Gaman að fá íest í letur myndir, sem lifað liafa í minni manna
og eiga það skilið. Og það eins þó að lítt kunnir menn eigi
í hlut.
Hjólmar bóndi Iíelgason frá Syðri-Neslöndum við Mývatn,
faðir síra Helga á Grenjaðarstað, er maður minnugur og einkar
sögufróður. Hefir hann sagt ritstjóranum marga góða smásögu,
og fært sumt í letur, og er frá honum þetta af Einari i Saltvík,
afa ritstjórans:
Þorsteinn hét bóndi á Yargsnesi í Náttfaravikum, kominn af
valinkunnri ætt, er kölluð var Þorsteinsætt. Hann átti Sigríði
fyrir dóttur. Hún varð síðari kona Einars hreppstjóra Jónassonar
í Saltvík á Tjörnesi. Ein dætra þeirra var Sigríður, kona Björns
prófasts Halldórssonar í Laufási.
Einar þessi í Saltvfk bjó fyrst í Kinn, og giftist þar Agötu
fyrri konu sinni. Hún var ættuð úr Norður-Þingeyjarsýslu, og
orðlögð fyrir fegurð. Meðbiðill Einars var Björn, sonur Einars
prests Hjaltasonar og Ólafar systur Gröndals eldra.
Skamma stund lifðu þau saman, Einar og Agata. Sögðu
miður góðgjarnir menn, að Björn Einarsson hefði fengið mann til
að koma flugu i munn henni, inn um glugga, og hún beðið bana
af. Auðvitað reiddist Björn illmælinu. Þegar svo Einar var eitt
sinn staddur í smiðju sinni í Saltvík, kom þar Björn til hans og
kvað:
„Blakkur er svælu böðullinn“ o. s. frv. Þeirri visu var svo
Skarða-Gísli fenginn til að svara.
Yæringar voru með þeim Jóhannesi skáldi Jóhannessyni frá
Grenivik og Einari. Vildu báðir verða hreppstjórar. Var Jóhann-
es níðskár, og var sektaður fyrir, og sagði þá Þórður sýslumaður
i Garði við hann:
„Þú kant ekki að yrkja, Jóhannes! Þegar þú kveður níð,
áttu að yrkja um þig sjálfan. Þetta færði Jóhannes sér í nyt og
kvað þá um Einar í Saltvík;