Nýtt kirkjublað - 01.08.1916, Síða 1

NÝTT KIRKJUBLAÐ
HÁLFSMÁNAÐARRIT
FYRIR KRISTINDÓM Oö KRISTILEGA MENNING
1916
Reykjavik, 1. ágúst

vevtwty^.^
15. blað
pkoðanir fiúters um biblíuna.
Kaflar úr „Trú og Jekking",
eftir síra Fr. J. B.
Biklían ekki óskeikul.
Hér að framan var tekið fram, að á siðbótartímanum
hefði trúarþörfin verið sú mælistika, sem lögð befði verið á
hin ýmsu rit biblíunnar og ummæli. Máttur orðanna til að
svala trúarþörfinni var gildismælirinn. Sú meginregla var ný
guðfræði þeirrar aldar. Á þann bátt hafði Lúter sannfærst
um gildi biblíunnar, eða fagnaðarboðskaparins. „Ný guðfræði
heldur hróðug leiðar sinnar“, segir Lúter i Wittenberg sigri-
hrósandi. Um innblásturinn myndaði hann sér aldrei eigin-
lega samanhangandi hugmynd. En hugmyndir hans voru
um það efni langar leiðir frá innblásturs kenningunni, sem
Calovius síðar þrýsti inn í meðvitund kirkjunnar. „Eg
held ekki, að nokkur í alvöru mundi þann dag í dag dirfast
að staðhæfa, að þær sé hinar sömu“. Miðaldakirkjunni lyfti
Lúter upp af grunni einmitt með skilningi sínum á biblíunni.
Það var svo langt frá, að hann tileinkaði sér innblásturs hug-
mynd miðaldanna, að um hann hefir merkur guðfræðingur
með Þjóðverjum sagt: „Þá innblásturs-kenning, sem álítur
öll ritin jafn-gilda heild, lagasafn, og hvarvetna sat að völd-
um í katólskri kirkju, er alls eigi unt að finna hjá Lúter“.
„Villuleysi biblíunnar heldur hann að eins fram í trúarefnum
og lætur það alls ekki ná út yfir alt“. Eins og Stefáni písl-
arvotti gat skjátlað í ræðu sinni (Post. 7), eins getur öllum
hinum heilögu höfundum skjátlað. Ekki einu sinni postul-