Tímarit iðnaðarmanna - 01.12.1945, Qupperneq 7

6. HEFTI
18. ÁRG. 1945
TÍMAMIT
IBNAÐARMANNA
GEFIÐ Ú T A F LANDSSAMBANDI IÐNAÐARMANNA í REYKJAVÍK —
tf ólahugleiðing:
Á þessum jólum var bjartara yfir en verið
liefir undanfarin ár. Hinu geigvœnlega styrj-
aldaræði er aflétt að miklvt leyti. Ennþá er
þó langt í land að fullkominn friður sé feng-
inn. Eftirköst og afleiðingar liinnar miklu
orrahríðar munu fylgja núlifandi kynslóð og
niðjum hénnar eins og dimmur skuggi fram í
ókomna tíð. En vopnaviðskiptunum lauk á
þessu ári, sem nú er að kveðja, og er það vit-
anlega fyrsta skilyrðið, fyrsta skrefið upp á
við til betri og bjartari tíma.
Vel máttum við Islendingar fagna þessum
fyrstu friðarjólum að slríðinu loknu, með
þakklæti í hjarta. Fyrst og fremst fyrir það,
að land vorl slapp við þ'ær ógnir að verða
vígvöllur. En einnig og engu síður fyrir hitt,
að þjóðir ])ær, sem hörðust fyrir frelsi og
mannréttindum, unnu sigur á harðstjórn og
kúgun.
Góður vinur minn einn, sem er vitur
maður, óskaði mér og nokkrum öðrum gleði-
legra jóla með þessmn orðum: „Ég óska ykk-
ur þess að Iiin mikla verzlunarhátíð sem fer
í hönd, byrgi ekki fyrir ykkur jólin“. Ég
vildi að honum yrði að ósk sinni, en ég er
hræddur um að mörgum liafi reynzt erfitt að
koma auga á jólin bak við glysvarninginn
og glasaglauminn. Ég get ekki varizt þeirri
skoðun að á síðustu áratugum hafi hátíða-
gleði jólanna fjarlægzt hið upprunalega til-
efni. Jólagleðin hefir smátt og smátl snúizt
upp i verzlunarbrall og víndrykkjusvall. Þeir,
sem keyptu og seldu í musterinu forðum,
hafa slegizt í för með Gyðingnum gangandi.
I þeirra augum eru jólin fyrst og fremst
tækifæri, sem sjálfsagt er að nota sér sem
hezt. Tækifæri til að auðga sig og eiga góða
daga. Þelta er mannlegur hreyskleiki.
Allir þrá að eiga góða daga. Allir heil-
brigðir menn þrá betri og bjartari heim.
Meira frelsi, minna strit. Meiri heilhrigði,
minni sársauka. Meiri fögnuð, minni sorg.
I stuttu máli: Allir þráum vér liamingju. En
leiðirnar, sem menn fara til að fullnægja
þeirri þrá, eru margar og misjafnlega skyn-
samlegar. Sumir taka þá leiðina, sem veitir
augnahliksnautn í stað varanlegrar gleði. Það
er hin hæga leið, sem hallar undan fæti. En
leiðin til hamingju liggur æfinlega á hratt-
ann. Það er að segja, enginn öðlast sanna
hamingju nema hann vinni til hennar sjálfur.
1 öllum þrautum og þrengingum mannanna
liefir jafnan einhver vonarstjarna lýst þeim
fram á veginn. Eitthvert fyrirheit um hetri
tima, eitthvað sem frelsar oss frá illu og
veitir hið þráða hnoss. Sumum hirtist þetta
fyrirheit í einhverri ákveðinni stjórnmála-
stefnu, eða sérstöku fjármálakerfi. Aðrir
eygja fyrirheitna landið í ljósi fornra lielgi-
89