Vikan - 05.03.1953, Blaðsíða 2

I FRASOGUR FÆRANDI
A 7. síðu blaðsins í dag er lendingar ekki verja einum eyri
tveggja dálka fréttabréf frá Jaz.z- til hermála á yfirstandandi fjár-
klúbb Islands og hefur Ólafur H. liagsári.
Jónsson ritað bréfið. Kins óg seg-
ir í innganginum, mun Jazzklúbb- AnNARRI frétt útlendri get
urinn fá pláss undir svona rabb- ég þó gjarnan trúað, enda er hún
dálk öðru hvoru i VJKUNNI, en ,„n 6vini vora Breta. Þeir urðu
ritstjórnin hyggur, að mörgu ungu fyrir þvi óláni fyrir skemmstu, að
fólki leiki talsverður hugur á að fá á sig svörtustu þokuna í manna
fá að fylgjast með því helzta, sem minnum — og eru þó ýmsu vanir
gerist í hinum íslenzka jazzheimi. { þeirn efnum.
Mér er sagt, að áhugi fyrir jazz Umferð stöðvaðist auðvitað
hérlendis sé nú felknmikill, miðað gjörsamlega þar sem þokan náði
við efni og ástæður, enda eru for- ser bezt á strik, eins og til dæmis
ingjarnir í þeim málum löngu sumstaðar í Lundúnum. Þar bar
landskunnir menn, svona á borð það líka til tíðinda, að áttavillt
við þingmenn og aðra þjóðskör- önd flaug á áttavilltan mann á
un6a“ götu úti og rotaði hann. Auk þess
_ ók fjöldi bíla yfir fjölda manna.
Y MSUM jazzunnendum mun J*okan varð aðalfrétt dagblað-
þykja það nokkuð tilhlökkunar- anna þann daginn, með rosa-fyrir-
efni, að í fréttabréfi Jazzklúbbs- sögnmn. Þúsundir manna komust
ins verður meðal annars bent á ekki heim til sín fyrr en einhvern-
þær hljómplötur nýjar, sem sér- tíma og einhverntíma, því að
staklega mega teljast girnilegar strætisvagnar og eimlestii' hættu
í augum jazzista. Eitthvað verður ferðum. I>á er og talið, að þokan
ennfremur birt af myndum með öoíi stytt hundruðum, ef ekki þús-
bréfinu framvegis, en annars mun nndum „astma“-sjúklinga aldur.
VIKAN hafa lítil afskipti af þessu °« til merkis um það, hve dimm
„blaði“ í blaðinu, og láta jazz- Þessi brezka þoka var og hve illa
mennina um það eina, að eiga við tiún fór með óvini vora Breta, er
sitt fólk. Þess að geta, að smn kvikmynda-
Ef allt gengur að óskum, ætti húsin urðu að hætta við sýningar
fréttabréf klúbbsins að koma í 1 miðju kafi — sýningartjöldin
öðru hverju blaði. hurfu í þokuna!
V H) höfum verið að læra það I*AÐ er ekki vitað, hver flutti
af reynslunni upp á síðkastið, að drykkjupeninga-vitleysuna hingað
það er ekki allt heilagur sann- Jil iands, til allrar hamingju fyrir
leikur, sem birtist í erlendum blöð- Þann arma Þrjót. En þar sem
um, meira að segja erlendum stór- P.bígan er nú orðin Iandlæg, kann
blöðum. Til dæmis mun það koma emhverjum að þykja það fróðlegt
mörgum á óvart, að Islendingar s,rrr stendur í útlendri bók, að
hafi 95% af tekjum sínum af síld- beztu þjónar þurfi ekki annað en
veiðum. Irta ands.rtalf á viðskiptavininn til
Þessar upplýsingar lét „alþjóða- Þes,s að sja>. hvort viðkomandi sé
útgáfan" af LIFE lesendum sín- örlátur á þjórfé. Bókin, sem hér
um þó í té fyrir skemmstu, prent- er vitnað í, er um fræg hótel í
aðar með feitu letri í þeim dálk- Bandaríkjunum og þjónamir
um blaðsins, sem hafa að geyma . j(1-' ía eftirfarandi reglum
smáskritnar fréttir og athyglis- við matið:
• verðar utan úr hinum stóra heimi. ‘ ) Gestir, sem eru Iengi að skoða
t.i h’h: segir, að nú sé það svart matseðilinn, em sjaldnast örlátir
maður með framlag Islendinga til a drykkjupeninga. 2) Karlmenn,
sinna eigin hervama, þar sem síld- s,.'m eru með ódýr, „skræpótt"
veiðin hafi að þessu sinni ger- óindi eða í skrautlegum skyrtum,
samlega bmgðist. Og bætir svo eru ekkert eftirsóknarverðir. 3)
við þeim athyglisverðu upplýsing- Gestir, sem panta „bjór handa
um, að aðeins 5% af íslenzku þjóð- öllum“, eru sömuleiðis alls ekkert
artekjunum eigi rætur sinar að spennandi, né heldur þeir, sem
rekja til annars en síldveiða. reykja pípu, 4) En bezt er útlitið
Annars er það ekki sízt furðu- (t,ír sjónarmiði þjónsins), þegar
legt við þessa fréttaklausu, hve viðskiptavinurinn pantar viský og
fréttaþjónusta stórblaðsins hefur vatn.
gjörsamlega bmgðist í málinu. Hér á Islandi mun þetta með
Það var þegar ljóst í endaðan á- viskýið og drykkjupeningana auð-
gúst, að síldin hefði svikið okkur vrtað aðeins eiga við Borgina —
einu sinni enn. Hinsvegar virðist skamms tíma.
LIFE ekki hafa frétt um þetta .
fyrr en fullum fjómm mánuðum Að LOKUM er það í frásög-
seinna, að minnsta kosti birti það ur færandi, að nú er hann liðinn
ekki „fréttina“ fyrr en eftir ára- sá mánuðurinn, sem „mánaðar-
mótin. kaupsmönnum" er hvað bezt við.
Já, og enn einu fróðleikskorni Kunningi minn lýsti þessum mán-
stungu LIFE-menn að lesendum uði svo snilldarlega um daginn.
sínum við þetta tækifæri. Þar sem Hann sagði hann væri „svo bless-
síldveiðin hefði bmgðist svona unarlega stúttur í annan endann“.
herfilega, sagði blaðið, mundu ls- — G. J. Á.
XJngur Sncefellingur spyr, hvernig
markaðurinn sé núna fyrir þýddar
smásögur.
Svar: Markaðurinn er mjög þröng-
ur, framboð mun meira en eftirspurn.
Jafnvel snjótitlingur gæti ekki lif-
að á því að þýða smásögur þessa
dagana.
Þrjár vinkonur (Kollý, Kap og
Sallý) spyrja meðal annars: Er nokk-
ur skóli hérlendis, sem hœgt er að
lœra blaðamennsku á?
Svar: Nei, nema ef vera skyldi lífs-
ins skóli. Erlendis er hinsvegar sægur
af blaðamannaskólum. En hér uppi á
Islandi læra menn blaðamennsku með
þvi að vinna að blaðamennsku —
þó að einn og einn læri að vísu aldrei.
Hinsvegar er ekki hlaupið að því að
fá blaðamannsstarf, en VIKAN vonar
að vinkonurnar þrjár hafi heppnina
með sér.
G.Þ. biður um textann Æskuminn-
ing:
Manstu gamlar æskuástar-stundir ?
Yndislegt var þá að vera til,
— litla kofann blómabrekku undir,
bunulækinn upp við hamragil?
Um sumarkvöld við sátum þar
og undum,.
um sólarlag í blíðum sunnan þey, —-
og litla blómið, fagra, sem við
fundum
í fjóluhvammi, það var Gleymérei.
Manstu litlu lömbin út við stekkinn
litla rjóðrið fagra upp við hól
fuglinn litla er sætast söng á kvöldin
silungshylinn fram við kvíaból
Ánni kæru ei við munum gleyma
oft við hlýddum blítt á hennar nið
allt var bezt og okkur kærast heima
unaðslegt í dalsins kyrrð og frið.
____ J. J.
S.M. skrifar: Viljið þér segja mér,
hvort allar stúlkumyndimar á for-
síðu 6. tölublaðs séu af einni og sömu
stúlkunni. Ég og annar strákur hafa
verið að rífast um þetta . . .
Svar: Þær voru síður en svo af
einni og sömu stúlkunni, þetta var
hópur af stúlkum, heill blómarósa-
vöndur.
Fjögurra blaða smárinn biður um
fréttir af dœgurlagasöngkonunni
Doris Day:
Doris Day er fædd í Cincinatti í
Ohio 3. apríl 1924. Hún er Ijóshærð
og bláeyg og 167,5 sm. á hæð. Hún
ætlaði að leggja fyrir sig dans, en
lenti þá í bílslysi, svo hún varð að
hætta um sinn og fór að læra að
syngja á meðan. En þegar hún gat
snúið sér aftur að dansinum, var hún
orðin of góð dægurlagasöngkona til
að hætta því. Hún syngur með fræg-
um hljómsveitum og leikur í kvik-
myndum. Síðustu fregnir herma að
nýjasta myndin hennar sé „April í
París“, þar sem hún syngur og dans-
ar á móti Ray Bolger.
Stella Snæfellingur spyr hvaða lit-
ir fari henni bezt. Hún er skolhœrð
með gráblá augu og fremur Ijós á
Pramh. á bls. 15.
I 18 ÁR
hefur spakmælaþátturinn: Þeir
vitru sögðu í SAMTlÐINNI verið
lesinn með athygli og ánægju. 10
hefti (320 bls.) árlega fyrir að-
eins 35 kr. Sendið áskriftarpönt-
un, og þér fáið tímaritið frá síð-
ustu áramótum. Árgjald fylgi
pöntun.
/
ORÐSENDING
* *
frá Utvegsbanka Islands h.f.
Eigendum hlutabréfa tJtvegsbanka Islands h.f. skal
á það bent, að nýjar arðmiðaarkir hafa verið prent-
aðar, og verða þær afhentar í aðalbankanum í Reykja-
vík í skiptum fyrir gömlu arðmiðastofnana. Einnig
munu útibú bankans greiða fyrir hlutabréfaeigendum
í þessu efni.
Reykjavík, 23. febrúar 1953.
ÍJtvegsbanki Islands h.f.
Utgefandi VIKAN H.F., Reykjavík. — Ritstjóri og ábyrgðarmaður: Gísli J. Ástþórsson, Tjamargötu 4, sími 5004, pósthólf 365.
2