Vikan - 27.06.1957, Blaðsíða 10

H E I M I L I Ð
Gerið okkur þann greiöa
að tala um eitthvað annaö!
EFTIR að hafa talað við
menn í ýmsum atvinnu-
greinum, hef ég komist að
þeirri niðurstöðu, að við giftu
mennimir eigum eitt sameigin-
legt vandamál, sem bundið er
við hjónabandið. Þaö virðist
vera nærri því regla hjá eigin-
konum að bera sig upp undan
því, hve erfitt sé að fá eigin-
mennina til að tala um vinnu
sína.
Ég neita því ekki, að stund-
um er okkur ábótavant í þess-
um efnum. Ég á hér við þá
manntegund, sem aldrei segir
konunni sinni neitt af því sem
gerist á vinnustað.
En upp til hópa eru konurnar
samt allt of kröfuharðar. Það er
sama hversu mikla ánægju
maðurinn hefur af vinnu sinni
— þegar heim kemur, er hann
oftast búinn að fá fylli sína og
vel það og vill um allt annað
tala.
Að auki held ég að kvenfólk-
ið geri sér naumast ljóst, að
þetta umræðuefni er eiginlega
ótæmandi. Kvöldið nægði eigin-
manninum varla, ef hann ætti
að gefa konunni sinni tæmandi
skýrslu um það, sem fyrir hann
kom í vinnunni!
Það er því tillaga mín, að þið
látið okkur í friði, eiginkonur
góðar. Hjálpið okkur að gleyma
brauðstritinu eftir að heim er
komið. Okkur veitir ekki af
hvíldinni, ef við eigum að stand-
ast kapphlaupið við dýrtíðina.
— JOHN WHITEHEAD.
MAT-
seðillinn
Saltfisksréttur
með tómötum
1 kg. saltfiskur. 150 gr. smjör. 1 mat-
skeið niðurskorin pétursselja. 1 laukur.
% 1. tómatsósa. % 1. vatn. % 1. fisksoð.
Pipar.
Saltfiskurinn er afvatnaður og roðið og bein-
in tekin úr honum. Þá er hann skorinn niður i
litil stykki (um það bil 5 cm. á hvern veg).
Smjörinu, niðurskornum lauknum, tómatsósunni,
soðinu og vatninu er hrært saman og suðan lát-
in koma upp á því. Saltfiskstykkjunum er bætt
út í og allt soðið í iokuðum potti við hægan
hita í 20 mínútur.
Súrmjólkursúpa
125 gr. hveiti. V2 1. nýmjólk. 3 1. súrmjólk.
125 gr. smjör. 4 eggjarauður.
Hveitið er hrært út í nýmjólkina og súru
mjólkinni og smjörinu bætt út í. Þá er það sett
á eldavélina og hrært i þangað til sýður. Eggja-
rauðurnar eru þeyttar ásamt sykrinum í stórri
skál, súpunni hellt út í og stöðugt hrært í á
meðan. Sykri bætt við eftir smekk. Gott er að
setja nokkra dropa af sítrónusafa út í. Súpuna
má bera fram annað hvort heita eða kalda með
tvíbökumylsnu.
Síldarbúðingur
y2 kg. sölt síld. 1 kg. kartöflur. 2 egg. 25
gr hveiti. 4 dl. mjólk. 1 matskeið hökkuð
pétursselja. Pipar. Smjör.
Síldin er afvötnuð og roðið og beinin tekin
frá. Síldin er skorin niður i ræmur. Þá er tekið
mót og smurt og síldin og kartöflurnar, sem
hafa verið skornar niður í sneiðar, er sett í lög-
um í mótið. Kartöflurnar eru látnar verða bæði
efst og neðst. Hveitinu, eggjunum, mjólkinni og
piparnum er hrært saman og hellt yfir síldina
og kartöflurnar i mótinu. Pétursseljunni er stráð
yfir og búðingurinn bakaður i heitum ofni i
hálfa klukkustund. Borið fram með bráðnu
smjöri.
ÞETTA ER RANGT!
Bréf frá fráskilinni konu
Eftirfarandi bréf fékk blaðið í síöastliðinni viku. Það
var ætlað „Póstinum“ á bls. 2. En okkur finnst það frem-
ur eiga heima á þessari stðu.
,,Ég er 21 ára og tveggja barna móðir. Ég er fráskilin.
Áður en ég skildi endanlega við manninn minn, var ég
tvisvar búin að fara frá honum.. Hann er ofdrykkjumaður.
1 bœði skiptin sem ég fór frá honum, lofaði hann bót
og betrun. Ég efast ekki um, að hann œtlaði sér að efna
þetta. En hann rœður ekki við vínið.
Að lokum varð ég að skilja við liann barnanna vegna —
já, og sjálfrar mín vegna. Heimili okkar var dr ykk j u-
b œli og ekkett annað.
En þetta er einskonar formáli. Nú kem ég að því, sem
þetta bréf átti fyrst og fremst að fjalla um.
Ég fæ meðlag með börnunum. En það hrekkur hvergi
nœrri til þess að halda í okkur lífinu. Ég verð því að
vinna, og megnið af fjárframlagi mannsins míns fyrrver-
andi fer í greiðslur til dagheimilis barnanna, fyrir fatnað
á þau, lœknishjálp (annað er ekki heilsuhraust) o. s. frv.
Með því að vinna úti, tekst mér að halda börnunum
hjá mér og hafa fyrir nauðsynjum. Ég verð að fara með
börnin á dagheimilið áð ur en ég fer til vinnu og sækja
þau þegar ég kem úr vinnunni. Ég vinn í fiskvinnslustöð,
vegna þess að þar hef ég betra kaup en ég get fengið ann-
arsstaðar. En vegna barnanna get ég aldrei unnið eftir-
vinnu og veitir þó eklci af peningunum.
Mér finnst það óréttlátt, hvernig komið er fyrir mér.
Við hjónin áttum ekkert þegar við skildum; öllu var sóað
í vín. Maðurinn minn fyrrverandi er embœttismaður á góð-
um launum, drykkjuskapur hans virðist alveg fara fram
hjá vinnuveitandanum — ríkinu. Með 'aukatekjum hefur
hann meiri peninga til eyðslu en ég með bœði börnin —
þrátt fyrir vinnu mína.
Þannig er útkoman sú, að ég sem hef veg og vanda af
börnunum, hef eiginlega aldrei skemmri vinnudag en tólf
stundir — átta stundir sem verkakona og fjórar sem
móðir. Ég hef liklegast nærri því helmingi lengri vinnu-
dag en maðurinn, sem tók vínið fram yfir fjölskyldu sína.
Mér finnst þetta óréttlátt. Mér finnst lögin ekki nógu
m annl e g, ekki nóg tillit tekið til aðstœðna þeirra sem
skilja. Ég vandist vinnu sem barn og vil vinna; úr því
ég er orðin „ekkja“ finnst mér ég jafnvel þurfa að vinna
til þess að halda sjálfsvirðingu minni. En börnin mín eiga
að njóta þess í ríkari mœli en þau gera, að samanborið
við mig er faðir þeirra hátekjumaður. — Fráskilin.
Bleikar varir!
SAMKEPPNIN milli kvenna
og karla á vinnumarkaðn-
um verður sífellt harðari. Kon-
an heldur áfram að sækja
vægðarlaust á. Dæmi: I bænum
Gillingham í Kent hafa fimm
konur verið ráðnar götusóparar.
Þegar auglýst var eftir götusópT
urum fyrir skemmstu spurðu
kvennasamtök bæjarins, hvort
konur hefðu ekki jafnan rétt á
við karla til slíkrar vinnu.
Svarið var jákvætt. Og yfir
fimmtíu konur voru meðal um-
sækjenda.
Tvær eins
PjAÐ er mikil tízka í sumar
á erlendum baðstöðum, að
litlar telpur klæðist nákvæm-
lega samskona ,,standfötum“ og
mæður þeirra. Sundbolirnir eru
líka eins, að því undanskildu að
bolur móðurinnar er hlíralaus.

10
VIKAN