Vísir - 26.09.1947, Blaðsíða 10

10
V 1 S I R
Föstudaginn 26. september 1947
S. 5HELLABARGER :
£mMeqarim
58
KASTILir
að þeir liefðu fengið að fa'ra í þenna leiðangur.
„Ilvað varð um Narvaez?“ spurði Alvarado. „Hengdur,
vænli eg.“
„Nei, lierra,“ svaraði dona Marina. „Hann er sýndur
liér í svartholinu í Villa Rika.“
Nú greip Montezuma fram í fyrir þeim, en þeir sinntu
ekki orðum lians. Kortes liafði unnið Mexíkó með fjögur
hundruð mönnum. Hvað var að óttast, er hann liafði tólf
hundruð? Hann hlaut að liafa fengið boð þeirra og vera
á leið til bjálpar.
„Sagði eg ekki, að fréttirnar væru ágætar?“ sagði Mon-
tezuma og brosti, en brosið var kuldalegt og hræsnisfullt.
„Er það ekki svo, að við elskum og heiðrum Malinsje og
gleðjumst yfir sigrum hans? Við munum fagna honum,
er bann kemur með bið mikla lið sitt. Hann er þcgar að
búast til ferðar og garðarnir til borgarinnar eru opnir.“
Marina virtist óróleg, er liún túlkaði orð lians.
„Þér megið gæta yðar, er hann kemur, Montezuma,“
sagði Alvarado rciðilega. „Eg ræð yður til þess að koma á
fullkominni reglu í borginni og safna gulli mcðal íbúanna
til að bæta fyrir uppreistina. Á því veltur, hvort hann sýnir
miskunn eða beitir hörðu. Það cr víst.“
Montezuma brosti aftur. „Allt mun verða í bezta lagi,
Tonatiuh. Eg heiti því. Eins og eg liefi sagt, er leiðin til
borgarinnar opin og við munum fagna Malinsje svo sem
vera ber.“
Höfuðsmennirnir og túlkurinn bröðuðu sér af fu-ndi
keisarans, til að scgja setuliðinu liin ágætu tíðindi.
„Ilvað er að, senora?“ spurði Pedro allt i einu.
Þcgar þau voru komin út úr höllinni, liafði dona Marina
allt i einu numið staðar og liallað sér upp að búsvcgg.
„Það kom yfir mig magnleysi,“ svaraði liún og var föl
sem nár.
„Magnleysi? Af hverju.stafar það? Sjúkleika ?“
„Nei.“ Hún leit á þá til skiptis. „Eg er hrædd.“
„Við livað?“ spurði Alvarado undrandi. „Og einmitt
núna —■ —“
„Sendið boðbera,“ sagði hún og var mikið niðri fyrir.
„Ráðið hershöfðingjanum frá þvi að koma til borgarinn-
ar. Við ættum heldur að fara til móts við bann.“
Alvarado liló. „Nú dámar mér alveg, Marina. Hvað er
að þér eiginlega?“
„Það, sem eg sá að baki augnatillits Montezumu. Þar
var enginn ótti. Ilerrar mínir, liann gleðst sannarlega yfir
komu hersins. Hann undirbýr varmar viðtökur--------“
í garðinum fyrir framan þau böfðu menn safnazt sam-
an um mann,’ sem brauzt nú út úr þvögunni og gekk til
höfuðsmannanna. Þetta var Luis Alonso, sem verið liafði
i föruneyti Kortesar. Óhreinn og slæptur, en brosandi út
að eyrum, lieilsaði liann Pedro og Alvarado.
„Bréf og kveðjur frá hershöfðingjanum. Eg verð einnig
að ná fundi keisarans. Bíðið aðeins, þangað til þið heyrið
fréttirnar. Það veit trúa mín, að við fórum dálaglega með
þá — Narvaez-liðið! Við náðum þeim öllum, herrar
mínir!“
Hann lét dæluna ganga, meðan Alvarado opnaði bréfið.
Alonso furðaði sig á því, að fréttunum skyldi tekið svona
fálega.
„Guði sé lof!“ sagði Alvarado. „En hvernig komstu inn
i borgina? Þú sérð, að við liöfum átt í bardögum, síðan
þið íoruð.“
„Eftir suðnrgarðinum,“ svaraði Alonso. „Hann cr op-
inn.“
Marina greip fram í og gætti ótta í röddinni. „Gildran er
opin.“
„Jæja,“ svaraði Alvarado og leit á bréfið. „Látum bana
bara lokast um okkur! Hér verða tólf hundruð Spánverjar,
að ógieymdum Tlaskölunum. Hundrað riddarar. Þrjátíu
fallbyssur. Eg vorkenni þeim, sem ætla sér að veiða olckur
1 gildru!“
LIII.
A Jónsmessu, tæpum þrem vikum síðar, var uppi fótur
og fit í virkinu. Menn þutu upp á veggina, því að frá suð-
Urgarðinum barst trumbusláttur, lúðraþytur, bófadynur
og fótatak fjölda manns. Herinn var að koma.
Hafnfirðingar! Reykvíkingar!
Ð ansaö
• í kvöld frá kl. 9—12.
Danshljómsveit Árna ísleifssonar leikur.
—Smælki—
Þýzku hreingleikahúsin hafá
sett upp hjá sér eftirfarandi
auglýsingu: „Kartöfluskræl-
ingur handa dýrunum er þakk-
samlega þeginn.;‘
^JJótei j^röítu.r
Btaðburður
VISI vantar börn, unglinga eða roskið fólk
til að bera blaðið til kaupenda um
VESTURGÖTU
FRAMNESVEG
LAUGAVEG EFRI
LINDARGÖTU
BERGÞÖRUGÖTU
LAUGAVEG NEÐRI
SÞagblaðið VÍSIH
Smnirt branð og snittur. Síid og Fiskur Anglýsingar, sem eiga að birt- ast í blaðinu sam-
dægurs, verða að
Kristján Guðlaugsson hæstaréttarlögmaðnr Jón N. Sigurðsson héraðsdómslögmaSar Anstnrstræti 1. — Sími 3400. vera komnar fyr- ir kl. 11 árdegis.

Þrifin, ábyggileg

GUL- RÓFUR. -’PV , STÚLKA getur komizt að við ræst- ingar. — 8 stunda vinna. Frítt fæði, húsnæði og vinnuföt. Golt kaup. — Upplýsingar í sima 1966.
Klapparstíg 30, Sínú 1884. Vélsiurtnr og nýr vörupallur til sölu.
Upplýsingar í Garðastræti 49 kl. 7—9 í kvöld.
Rafmagspotfar
Kökuform Vaskaföt Tekatlar Grunnir matardiskar Skaftpottar, emeleraðir
VerzL Ingólíur, Hringbraut 38. Sími 3247. Frá EnglandL - M.s. LINGESTROOM frá Hull 1. október.

SíctnabúiiH EINARSSON, ZOEGA & CO. H.F.
GARÐUR Garðastræti 2. — Sími 7299. Hafnarhúsinu. Sími 6697 og 7797.
Taldð eftir!
SA VPHðLLINj er miOstöð verðbréfavið- skiptanna. — Síml 1710.
Húsgögn til sölu. Vegna flutnings verða seld sérstaldega vönduð borð- stofu- og svefnherbergis- Iiúsgögn, allt nýtt og sér- lega fallegt. — Til sýnis á Mánagötu 4, niðri, milli ld. 5 og 6 e. li.
Munið TIV0LI
Vísindamenn, sem fást vi5
uppljóstran glæpa, geta venju-
lega skorið úr þvi, hvort a‘S
tönn eða skinnpjatla sé af hvít-
um manni eöa svörtum, meö því
aö setja tönnina eða pjötluna
undir útfjólublátt ljós. Tönnin
er mulin og sé hún úr hvítuiu
manni, þá endurkastar hún
grænum geislum undir ljósinu,
en sé liún úr negra, þá endur-
kastar hún rauðgulu ljósi; og
skinn af hvítum manni endtir.
kastar aöeins geislum undir
útfjölubláu ljósi, þegar það er
ekki sólbrennt og af negra að-
eins, þegar þaö er sólbrennt.
„City of London“ nær að-
eins yfir einnar fermílu land-
svæöi í hjarta verzlunarhverfis
borgarinnar, þar sem Rómverj-
ar stofnsettu hana. Þó hún sé
aöeins hluti hinnar eiginlegu
London, þá hefir hún sína eigin
stjórn, lög og siði og sinn eiginn
dómstól, skóla, lögregluliö o.
s. frv. Jafnvel konungurinn
verður að fá boð frá borgar.
stjóranum til þess að mega
koma í opinbera heimsókn.
Mjög einkennilegt tvöfalt
sjálfsmorð var fratnið nálægt
Trieste á ítalíu árið 1926 af
tveim óhamingjusömum elsk-
endum. Þau vöíöu sig inn í
marga metra af rafmagnsvír, en
síðan batt karlma'ðurinn steini
við annan endann á vírnum og
fleygði honum siðan yfir há-
spennulínu.
KwAÁyáta Ht. 47%
í 2 $ * n
b ’C.'.'r" 7
8 m gjg
É? '0 3S
11 iS, 1
■Ms 13 w í !
i15 1
Skýring:
Lárétt: 1 Hvíldust, 4 tveir
eins, 6 Evrópumaður, 7
meiðsli, 8 biskup, 9 beimili,
10 skip, 11 lífið, 12 fisk, 13
pilt, 15 öðlast, 16 mannsnafn.
Lóðrétt: 1 Blómlegur, 2
sendiboða, 3 töluorð, útl., 4
bókstafur, 5 loppa, 7;
skemmdur, 9 forbjóða, 10
léttur, 12 slanzaði, 14 tima-
bil. j
Lausn á krossgátu nr. 477:
Lárétt: 1 Loki, 4 elc. 6 ark,
7 óir, 8 um, 9 S.S., 10 Áki, 11
rosa, 12 ám, 13 tróni, 15 Ð.Ð.,
16 asa. |
Lóðrétt: 1 Launráð, 2 orm,
3 Iv.K., 4 ei, 5 krummi, 7 ósi,
9 skara, 10 ást, 12 ána, 14 ós.