Vikan - 02.07.1970, Blaðsíða 50
<þD
FRÁ RAFHA
NÝ ELDAVÉL GERÐ E6614. MEÐ 4 HELLUM, ÞAR AF 1 MEÐ
STIGLAUSRI STLLINGU OG 2 HRAÐSUÐUHELLUR, STÓRUM
STEIKAR- OG BÖKUNAROFN. Yfir- og undirhiti fyrir steikingu
og bökun stýrt með hitastilli. Sérstakt glóðarsteikar element
(grill), stór hitaskúffa, Ijós í ofni. Heimkeyrsla og Rafha ábyrgð.
VIÐ ÖÐINSTORG - SÍMI 10322
Fullkomnasta gardínu-
uppsetning á markaönum
ZETA
Skúlagötu 6t
símar 25440
25441
meö og án kappa
fjölbreytt
litaúrval
orðið ástfanginn, fyrr en hann
hitti Jacobu. Þetta var hin marg
umtalaða ást við fyrstu sýn. Hon-
um var ljóst að hann var eins og
betlarinn ,sem bað um hönd
prinsessunnar, svo hann ákvað að
segja henni alla sögu sína. Hún
svaraði: — Ég elska þig, Willie,
þú ert eini maðurinn sem ég vil!
í næstu tvö ár flökkuðu þau
Verdurmen og Cobi um Holland,
Belgíu, Vestur-Þýzkaland og
Sviss. Þau óku í hvítum Merce-
des, sem Willie hafði fiktað svo-
lítið við, svo hann gat ekið á
200 kílómetra hraða. Þau höfðu
það þannig að Cobi slangraði um
göturnar, þar sem fínustu búð-
irnar voru, og leit á skartgripi
og loðkápur. Nokkrum timum
síðar, stóð hún vörð, meðan Will-
ie lét greipar sópa. Þetta gekk
ágætlega, þau lifðu í vellysting-
um pragtuglega. Hann var svo
sniðugur að hann gat alltaf kom-
ið vörunum í verð, strax að inn-
brotinu loknu.
Það var hrein hending að Ver-
durmen tók aftur upp læknis-
störf. Þau Cobi fluttu inn í litla
en skrautlega íbúð í Bruxelles.
Þegar þau voru að taka til í dóti,
sem fyrrverandi leigjendur höfðu
skilið eftir, fann hann einkennis-
búning af herlækni. Freistingin
greip hann.
Hann fékk Cobi til að lagfæra
búninginn svolítið, svo að hann
fékk aðeins. ofurstatign. Það var
líka þó nokkuð.
Við hentugt tækifæri fór hann
í herbúðirnar og kynnti sig;
sagðist vera í leyfi frá öðrum
búðum. Þetta var eins og hljóm-
list í eyrum læknisins, sem ekki
hafði fengið orlof, vegna þess að
ekki fékkst annar í hans stað.
Væri ekki möguleiki á því að
Verdurmen ofursti vildi nú
leggia honum lið? — Auðvitað,
sagði Verdurmen, og tveim dög-
um síðar var hann kominn til
búðanna.
En í þetta sinn var ekki langt
í sælunni, því að tíu dögum síð-
ar vildi yfirmaður herbúðanna
fá að siá skilríki hans, og andar-
taki síðar var hann horfinn úr
herskálanum.
Meðan lögreglan leitaði hins
falska ofursta, fóru Verdurmen
og Cobi til Bruxelles, þar sem
þau leigðu sér skrifstofuhúsnæði
og settu upp skilti, sem á stóð
„Skialabýðingar og fasteigna-
sala“. Hann setti auglýsingar í
blöð;n. um íbúðir og hús til sölu.
Auelýsingarnar voru sniðugar.
og lögreglan heldur því fram að
hann hafi haft um eina millión
króna á tveim vikum. En þegar
óánægðir viðskiptamenn börðu á
dyr hans, voru þau hiúin öll á
bak og burt, óku á hvítum Merc-
edes gegnum Vestur-Þýzka-
land.
Þar hóf Verdurmen aftur
smyglarastörf. Hann komst í tæri
við glæpahring. sem stal bílum,
smyglaði þeim úr einu landinu.
til að selia þá í öðru. Eftir að
hafa brotizt í verzlanir og stolið
skartgripum og loðkápum, voru
þau á leið til Belgíu, þegar lög-
reglan bar kennsl á bílinn og
náði þeim.
Dómurinn var ótrúlega vægur,
þrjú ár fyrir Verdurmen og tvö
fyrir Cobi. Þau voru trygg hvort
öðru og giftu sig í fangelsinu.
Þegar þau voru bæði laus, var
þeim afhentur bíllinn og þau óku
til Hollands.
Þau voru nú frekar illa stödd
fjárhagslega og Verdurmen var
ljóst að hann gat ekki framið
lagabrot í Hollandi. Hann var
líka of vel þekktur í Belgíu og í
Vestur-Þýzkalandi var hann
óæskilegur útlendingur. Þá var
að snúa sér að Frakklandi, ef þau
áttu að geta krækt í einhverja
peninga.
Cobi reyndi að fá hann til að
hætta glæpaferli sínum og fá sér
heiðarlega atvinnu. En hann var
ekki á því; hann var svo lengi
búinn að lifa á heimsku og titla-
snobbi fólks. Hann vildi ná í pen-
inga með fljótum hætti og ákvað
að gera það í Frakklandi. En
heppnin var ekki lengur með
honum. Franska lögreglan góm-
aði hann, þegar hann var að
komast burt með mikið af skart-
gripum, sem hann hafði stolið.
Franskir dómstólar taka hart á
slíkum brotum, sérstaklega þeg-
ar það er ljóst að útlendingar
koma til Frakklands, beinlínis í
þeim tilgangi. Svo að Willie Ver-
durmen, sem hefir skreytt sig
með svo mörgum titlum, verður
í næstu tíu til fimmtán ár aðeins
„fangi“.
En Cobi hefir ekki misst kjark-
inn. Hún hefir fengið sér vinnu í
Hollandi, og sparar nú og leggur
til hliðar í hverri viku peninga,
sem hún ætlar að hafa handbæra,
þegar Willie hennar kemur úr
fangelsinu. Hún hefir svarið að
vera honum trygg og trú.
☆
— Það verður gaman að sjá
svefnherbergishúsgögnin, sem faðir
þinn gaf okkur!
— Þú verður að reyna að sofna,
vinur minn, annars naerðu ekki
bílprófinu á morgun!
50 VIKAN 27-tw-