Vikan - 21.10.1971, Blaðsíða 22

AKNGRIMUR SIGURÐSSON
OG SKULI JON SIGURÐARSON
RITA UM
FLUGVÉLAR
A
ÍSLANDI
Myndina tók Guðjón Valdimarsson.
PIPER COLT
Eins og kunnugt er af fréttum fór Shellbikar-
keppnin í vélflugi fram ellefta og tólfta septem-
ber siðastliðinn, og sá vélflugnefnd Flugmálafélags
Islands um keppnina.
1 henni tóku þátt tólf flugmenn. Sigurvegari í
keppninni varð Hans Knudsen, sem keppti sem
gestur, en sá Islendingur sem stóð sig bezt var Jón
E. B. Guðmundsson. Jón flaug flugvél af gerðinni
Piper Colt og birtum við hér mynd af henni á
flugi yfir Sandskeiði, en þar fór hluti keppninnar
fram.
Þessi gerð flugvéla kom fyrst fram á sjónarsvið-
ið árið 1951 og varð brátt vinsæl. Flugvélin er gerð
úr málmgrind, klædd dúk og hefur liundrað og
átta hestafla hreyfil.
Flugvélin ber tvo menn, ásamt lítilsháttar far-
angri og getur flogið allt að fimm hundruð kíló-
metrum í einum áfanga. Flughraðinn er um hundr-
að og fimmtíu kílómetrar á ldukkustund. Alls eru
fjórar vélar til hérlendis af þessari gerð.
FEGURÐARDROTTNING
IRAFMAGNSSTÓUMM
„Þú hefðir ekki átt að
inægja þig við svona
pakk!“ Þessa setningu og
annað í þeim dúr hefur
Janette Clemente oft feng-
ið að heyra upp á síðkast-
ið. En þessi góðu ráð eru
heldur seint á ferðinni fyr-
ir hana.
Ógæfa hennar byrjaði
1968. Janette, þá nítján ára
og lífsglöð að því skapi,
gift og f jögurra harna móð-
ir, yfirgaf eiginmann sinn
og hóf líf sem sjálfstæð
kona. Til löglegs lijóna-
skilnaðar kom ekki — svo-
leiðis þekkist ekki á Fil-
ippseyjum, Til að gela séð
fyrir börnum sínum vann
svo þessi fallega stúlka
sem söngkona og dans-
inær í næturklúbhum Ma-
nila, höfuðborgar Filipps-
eyja. Hún varð fljótlega
vel kunn. tók þátt í nokkr-
um fegurðarsamkeppnum
og vann verðlaun. Há-
marki sínu náði frægð
hennar er hún var kjörin
„ungfrú Manila“ í einni
slíkri keppni, og virtist
hún þá jafnvel eiga frama
vísan á alþjóðavettvangi.
En þá kom heldur hetur
habb í bátinn.
Janette naut liins ljúfa
lífs sém mest hún mátti,
skemmti sér og daðraði við
fjökla manns og var alltaf
umkringd biðlum. Ekki var
félagsskapur sá, sem hún
lagði lag sitt við, alltaf jafn
gæfulegur, eins og nærri
má geta þegar um er að
ræða Manila, heimsins
mestu glæpaborg. Kvöld
eitt var liún á randi með
tveimur ungum mönnum,
og var annar þeirra með
skammbyssu á sér. Það
vissi Janette að vísu ekki.
Þau þrjú urðu samferða
úr næturklúhh einum, þar
sem hún hafði skemmt. Á
götunni lentu félagar henn-
ar í illindum við einhverja
ókunnuga. Sá með skamm-
byssuna tók hana upp og
skaut eian andstæðing-
anna. Janette neyddist til
að flýja með þeim félög-
um. Reynt var að stöðva
þau, en piltarnir tveir
stálu sér bíl og skutu sér
braut á brott. Drápu þeir
tvo menn í viðhót í þeim
viðskiptum.
Þau þrjú náðust samt
fljótlega og voru handtek-
in. Þeim var stefnt fyrir
rétt. Til að reyna að bjarga
eigin skinni báru báðir
fylginautar Janette að hún
væri foringi hófaflokks, er
þeir tilheyrðu, og hefðu
þeir hleypt af byssunni
samkvæmt skipun hennar.
Janette liélt fast fram sak-
leysi sínu — og trúlegast
er hún saklaus — en dóm-
arinn kvað þrefaldan
dauðadóm upp yfir þeim
öllum, og átti það að verða
þeim óteljandi bófaflokk-
um, sem herja Filipps-
eyjar, víti til varnaðar.
Lögum samkvæmt verður
þreföldum dauðadómi
ekki breytt, jafnvel forset-
inn getur því aðeins náðað
dauðadæmda að dómurinn
sé einfaldur. Allar bænir
og svardagar aumingja
Janette urðu til einskis —
hún var tekin frá börnum
sínum og færð í dauða-
klefa í Bilibid-fangelsinu í
Manila.
Þar hefur Janette nú
setið i tvö ár og beðið þess
að verða leidd í rafmagns-
stólinn, sem Filippseyingar
liafa tekið upp að banda-
riskri fyrirmynd. 1 klefan-
um hjá lienni eru tvö morð-
kvendi, og sálgaði önnur
mágkonu sinni, en hin eig-
inmanni sinum. Hún hefur
hjá sér dúkku, sem liún
greiðir, klæðir og hirðir
Framhald á bls. 46.
22 VIKAN 42. TBL.