Vikan - 29.04.1976, Side 24

BORN
A BóKnsaFN!
Auk aðalsafnsins í Esjubergi
rekur borgarbókasafnið þrjú
hverfasöfn. Hið fyrsta þeirrar teg-
undar var stofnað í Franska
spítalanum (nú Lindargötuskóli)
árið 1943, en safnið var flutt
þaðan í Austurbæjarskóla árið
eftir. Síðar var safnið staðsett (
Hólmgarði 34 og síðan í kjallara
Bústaðakirkju, þar sem það starf-
ar nú. Árið 1936 var safn opnað að
Hofsvallagötu 16, þar sem þaö
starfar enn. Þriðja hverfasafnið
varopnaðárið 1948 að Hlíðarenda
við Langholtsveg. Það flutti þaðan
að Efstasundi 26 (36) síðar sama
ár, og úr Efstasundinu flutti safnið
í nýtt bókasafnshús við Sólheima
27 í ársbyrjun 1963. Í Sólheima-
safni hefur frá upphafi verið
sérstök barnalesstofa, og hefur
hún ætíð notið mikilla vinsælda
barna í nágrenni safnsins. Þótt
barnalesstofan í Sólheimasafni sé
rúmbetri en áður gerðist, er hún
engan veginn hin fyrsta sinnar
tegúhdar á vegum borgarbóka-
safns. Fyrsta barnalesstofan var
opnuð að Skólavörðustíg 3 þegar
á öðru starfsári Alþýðubókasafns-
ins.
Við lögðum leið okkar inn í
Sólheimasafn og tókum nokkra
gesti barnalesstofunnar þar tali.
Bókavörður í Sólheimasafni er
Ingibjörg Jónsdóttir.
Ævintýrabækurnar
skemmtilegastar.
Hulda Gísladóttir er 8 ára og
kvaðst oft koma á lesstofuna til að
lesa. Einnig sagðist Hulda eiga
Litið inn á barnalesstofu
Sólheimasafns og sögustund
í safninu
mm
i í . .j;,
t f:, ! J <* 'm
■p ’
^4 % '"W/i
Enginn vafi ieikur á því, að sögu/estur Jóhönnu nær eyrum þessara barna.
í ESJUBERGI
OG ÚT UM
ALLAN BÆ.
er einnig mikilvægt að koma á
nánu samstarfi við öll litlu söfnin
úti um land. í framhaldi af þessu
vil ég leiðrétta þann nokkuð
algenga misskilning, að bækur
renni inn í borgarbókasafnið af
sjálfu sér. Svo er ekki, heldur er
safnið eins og hver önnur borg-
arstofnun, sem veitt er til ákveð-
inni upphæð á fjárhagsáætlun
hvers árs, og viss hluti þess fjár
er ætlaður til bókakaupa. Síðan
veltir bókvalsnefndin næstum
hverri krónu milli fingranna. Það
er málefni, sem aldrei verður
útrætt, hvað keypt er af bókum
og hvers vegna það er keypt en
Tryggvi Ó/afsson aöstoóar gest á
/esstofu aða/safns.
ekki annað. Þó er sú höfuðregla
viðhöfð að láta íslenskar bækur og
tímarit ganga fyrir útlendum.
Einnig verður að gæta þess að
miða ekki innkaup við eigin smekk
því að bækurnar er verið að kaupa
fyrir lánþega safnsins. Einkum
þarf að gefa þessu nánar gætur í
sambandi við allar sveiflur í við-
kvæmum málum, til dæmis heim-
speki, trúmálum og pólitík. Bóka-
safnið má ekki ganga inn á eina
línu frekar en aðra. Ef það er
gert, er rangt að farið.
Tról.
24 VIKAN 18. TBL.