Vikan - 29.04.1976, Blaðsíða 39

Þessi blll, sem heitir Miiier F W D,
var með framhjóladrifi og vann á
indy 500 árið 1925 með Dave
Lewis undir stýri.
það þeyttist hundrað metra í burtu
og kviknaði í öllu saman.
Ekki hafa allir verið eins heppnir
og Rindt. Art Pollard lenti í sömu
aðstöðu og Rindt, en gat ekki
losað öryggisbeltin og komst því
ekki nógu fljótt úr bílnum, það var
keyrt á hann svo kviknaði í og
hann brann til bana í bílnum.
Saga Indianapolis Motor
Speedway hófst árið 1909, þegar
nokkrir áhugamenn um bíla
ákváðu að koma upp stærstu og
bestu kappakstursbraut í heimi.
Á fjórum mánuðum var brautin
lögð úr 3.200.000 tígulsteinum.
í fyrstu var keppt í hverri viku
á Indy, en 30. maí 1911 varð fyrsta
keppnin í því formi, sem þær eru
enn í dag. Með þessari grein
fylgja nokkrar myndir af fyrstu
sigurvegurunum á Indianapolis.
Myndirnar eru fengnar úr sænska
blaðinu Teknikens varld.
ru
i
ÁVlSANIR OG
EINOKUN
Það varskömmu cftir áramótin I vetur, að þeim sem lögðu
leið sína í Ríkið og ætluðu að kaupa sér flösku og greiða með
ávísun, nægði ekki lengur að vera heiðarlegir á svipinn og stíla
ávísunina á Á.T.V.R. og hafa hana nákvæmlega fyrir andvirði
þess, sem keypt var. Otsölustjórar áfengisverslananna höfðu
semsá tekið þá ákvörðun, að framvegis skyldu viðskiptavinir
verslananna greiða í beinhörðum peningum.
Eins og að Itkum lætur lentu margir í vandræðum vegna
þessa, einkum þó þeir, sem ekki eru daglegir gestir í
áfengisverslunum, því að þótt eitthvað væri þessi ákvörðun
auglýst í fjölmiðlum, fór hún framhjá allflestum tækifæris-
drykkjumönnum, enda hefur fólk lent í því allt fram á
þennan dag að bíða í Ríkinu á föstudagssíðdegi — flestir vita,
hvernig það er — og fá svo ekki að greiða sopann með ávísun.
Flestum finnst auðvitað, að þetta sé mesti óþarfi af
útsölustjórum áfengisverslananna, en þeir ku hafa þær
málsbætur helstar, að þeir sjálfir séu ábyrgir fyrir þeim
innstæðulausu ávísunum, sem keypt er fyrir I verslununum.
Það var því kannski von, að þeir reyndu að vernda sig gegn
slíkum áföllum með einhverju móti.
Á það hefur verið bent, að ltkast til hefðu þeir látið vera að
hætta að taka við ávísunum, ef frjáls samkeppni væri um
áfengissölu hérlendis og einkaframtakið fengi að njóta sín við
dreifingu þessarar nauðsynjavöru. Hefur enda margur ályktað
sem svo, að þarna fengjum við smjörþefinn af ríkisrekstri.
Ekki skal einokun af því tagi, sem Á.T.V.R. heldur uppi,
bótmælt hér, enda er þar á ferðinni hreinræktaður ríkis-
kapítalismi, sem nokkrir auðmenn njóta góðs af I formi
umboðslauna og bitlinga. Hinn misskilninginn vildi ég
leiðrétta, að Á.T.V.R. sé tekið sem dæmi um ríkisrekstur á
félagslegum grundvelli, þvl að milli rtkiskapítalisma og
alræðissamvinnu er óbrúanlegt bil, og mun að öllum
líkind um verða að fara alla leið austur til Rússlá til að finna
ríkisfyrirtæki af sama sauðahúsi og Á.T.V.R.
TróL S*
MEÐAb
ANNARRA QRÐA
18. TBL. VIKAN 39