Vikan - 12.05.1977, Side 21

— Reynið ekki að skilja allt
saman, það tœki of langan tíma, og
auk þess eru vissir þættir, sem þér
undir engum kringumstæðum
fengjuð vitneskju um. Við eigum að
færa upp smá sýningu, það er allt,
sem þér þurfið að vita. Ef þér leikið
hlutverkið, eins og ég bið, mun
engum gert mein.
— Hvers óskið þér?
Ross furðaði sig á því, hve
óhagganleg hún virtist. Cutter
hafði búið hann undir, að hún
myndi bregðast þannig við,.mundu,
að hún er atvinnumanneskja, sagði
hann. Hún hafði gert sér grein fyrir
stöðu málsins.
■ Cutter lá hreyfingarlaus inni í
skugganum, of langt frá til að
Lapautre gæti greint andlitsdrætti
hans. Mennirnir í bátnum voru
alltof langt frá til að geta séð
nokkuð til hans. Það eina, sem þeir
gátu verið vissir um, var að Ross og
Lapautre héldu uppi samræðum, en
voru svo lágmælt, að næmir
hljóðnemar þeirra náðu ekki einu
sinni því sem þau sögðu. Það eina,
sem þeir gátu gert, var að láta reka
þarna fyrir utan og vona, að þeir
næðu einhverju, sem þau segðu.
Ross svaraði nú lágri röddu: —
Ég við, að þér gerið nákvæmlega,
eins og ég segi. Eftir augnablik mun
ég ganga aftur fyrir yður og
staðnæmast hinum megin við yður.
Munið, að maðurinn, sem liggur
bak við tréð, hefur yður í sigti, og
hann skýtur, ef þér hreyfið yður.
Hann er of langt frá til að heyra á
tal okkar, meðan við tölum svona
lágt. Ég mun hækka röddina. Það,
sem ég mun segja, hljómar óskilj-
anlega fyrir yður, en það skiptir
engu máli. Það skiptir heldur engu
máli, hverju þér svarið, bara að þér
svarið svo lágt, að enginn heyri það
nema ég. Þér verðið svo að lita út,
eins og þér séuð samþykk uppá-
stungum mínum. Skiljið þér?
— Nei, sagði hún. — Ég skil
þetta ekki, en ég skal fara eftir þvi,
sem þér segið.
— Það er aðalatriðið. Takið'það
nú rólega.
Eins og fyrir tilviijun gekk hann
nokkur skref til vinstri, stansaði og
snéri sér að henni. Á hægri hönd sá
hann lystibátinn, þeir héldu áfram
leikaraskapnum þar nm borð, til
vinstri greindi hann Cutter, ef hann
snéri höfðinu lítillega. Lapautre
varð að komast fimm metra yfir
sandinn, ef hún ætti að fá Ross á
milli sín og byssunnar, hún vissi, að
það gæti ekki heppnast. Hún sagði
ekkert, horfði bara á Ross.
Hann ræskti sig og lét sem hann
héldi áfram samtali. Hann gætti
þess að bera orðin skýrt fram með
tilliti til þess, að vel heyrðist til
hans í hljóðnemunum um borð í
lystibátnum.
— Þá er þetta afráðið. Ég er
ánægður, að þér vilduð taka þetta
að yður — þér eruð sá besti í
greininni, það held ég, að allir séu
sammála um.
Hún brostið lítið eitt óörugg og
tautaði: — Og hvað er það, sem ég á
að hafa tekið að mér, herra?
Ross kinkaði kolli ákaft. —
Einmitt. Þegar þér talið við
yfirmenn mina, munið þér strax
heyra, að þeir tala með rússneskum
hreim — eða úkraínskum, svo ég sé
nákvæmur. En ég vona, að það
komi ekki i veg fyrir, að þér standið
við að leysa verkefnið sem best þér
kunnið.
— Þetta er kostulegt. Hún
hækkaði ekki röddina.
— Já, sjálfsagt, sagði Ross
ánægður. — Opinberlega munu
sovétmenn afneita að eiga nokkra
aðild að þessu máli. öllum ásökun-
um verður vísað á bug og sagðar
tómur uppspuni. Heimurinn mun
bara hafa yðar orð gegn þeirra, —
og hversu marktækt haldið þér, að
það þætti. Ég meina miðað við það
orð, sem af yður fer. Það er því yður
í hag, að ekkert sé talað um málið.
— Þetta er hrein þvæla, tautaði
hún. —- Hver getur haft gagn af
þessari hlægilegu uppákomu?
— Ég held, að þér eigið eftir að
vera sammála þessu, sagði Ross. —
Svo eru það smáatriðin....
Hann sá, að hún skotraði
augunum inn i skuggann. Hann
snéri sér ekki við, hann vissi, að
Cutter var þar ennþá. Hann hélt
áfram styrkum rómi:
— Verkefnið verður að leysa
innan tólf daga, það er frestur á
ákveðnum alþjóðlegum aðgerðum,
sem þér þurfið ekki að vita neitt
nánar um. Verkið eigið þér að leysa
af hendi í Dar-es-Salaam, svo að þér
hafið nægan tíma til að undirbúa
verknaðinn. Hafið þér heyrt Chiang
Hsien getið?
Hún hló. Svo sannarlega hló hún!
— Ötrúlegt!
Hann þvingaði fram bros. — Já,
forstöðumann kinversku stöðvar-
innar í Dar. Þá er bara eftir að nefna
eitt atriði.
— Er þetta allt og sumt? Guði sé
lof, ég segi bara það!
Ross kinkaði kolli vingjarnlegt r i
svip. — Já, einmitt. Þér eigið að
láta líta svo út, að morðið sé að
undirlagi amerikana. Ég sting upp
á, að þér notið ameriskan riffil.
Annars skipuleggið þér verkið eftir
yðar höfði, aðalatriðið er, að
verknaðurinn virðist framinn af
amerískum öflum gegn sendimönn-
um kinverska alþýðulýðveldisins í
Austur-Afriku.
Hún horfði á hann stórum
augum. — Er þetta virkilega allt?
Ross brosti aftur. — Ef þér óskið
nánari upplýsinga, skal ég koma á
simasambandi við mína menn.
I nnleggsnótan og númerið á banka-
reikningnum mun verða lagt inn á
hótelið yðar. Strax og við höfum
fengið staðfest, að Chiang Hsien sé
19. TBL. VIKAN 21