Vikan - 15.09.1977, Blaðsíða 39

„Hefurðu átt þess búð lengi?”
spurði Regína.
,,í fimmtíu ár,” tilkynnti Rósa.
,,Ég mun sakna hennar.”
„Ertu á förum?”
„Ég er að hætta,” leiðrétti Rósa
hana. „Beppo Tebaldi er búinn að
lofa mér að lóta mig fá gamla húsið
á bak við verkstæðið hans, og líka
kominn tími til. Ég hef reynt að fá
hann til þess siðastliðin fimm ár.”
„Það var hræðilegt, hvernig frú
Tebaldi lét lifið,” áræddi Regína að
segja.
Það hnussaði í Rósu. „Mér þykir
það leitt að hún skuli vera dáin. Ég
vil ekki óska neinum þess. En mér
geðjaðist aldrei að henni. Hún var
svo fín með sig. Enginn af
strákunum í Rocca var nógu góður
handa Filomenu. Hún varð að fara
og ná sér í eiginmann í Naples.
hefurðu heyrt annað eins.” Hún
kerrti hnakkann. „Jæja, hvað
ætlarðu að fá?” spurði hún frekju-
lega.
Regína sneri sér við og tók
andköf af skelfingu. Einn af leður-
klæddu mótorhjólamönnunum fyllti
út í dyrnar.
Þessi sjón virtist líka reita Rósu
til reiði. „Morðingi,” æpti hún.
„Komdu þér út úr búðinni minni.”
Hún var alveg ótrúlega snögg í
hreyfingum, þegar hún þreif tómat
af afgreiðsluborðinu og henti hon-
um af mikilli nákvæmni.
Unglingurinn stóð þarna alveg
forviða. Niður eftir andliti hans lak
rauður tómatsafinn. Hann lyfti upp
hendinni til að þurrka framan úr
sér. „Þú kemst ekki upp með
þetta,” hvæsti hann illilega. „Ég
kem aftur og lumbra á þér.”
Rósa teygði sig í annan tómt, en
unglingurinn skaust undan. Hún
elti hann út um dyrnar og hrópaði
óvkæðisorð á eftir honum.
„Þama var hann hræddur,”
sagði Rósa ánægð. „Sástu, hvað
hann var fljótur að forða sér? Nú
verða þeir líka allir fljótir að taka til
fótanna, fyrst Edward er kominn
aftur.”
Regína heyrði varla, hvað hún
sagði. Hún hafði komið auga á
annan mann neðar i brekkunni.
Hún veifaði til hans.
Hugh Mortimer veifaði á móti og
gekk áfram upp götuna í átt að
búðinni.
Við hlið hennar hlakkaði í Rósu.
„Er hann vinur þinn? Hann er mjög
snjall ungur maður, þessi náungi,
— hann kennir við háskólann.”
„Gerirðu það?” spurði Regína,
þegar Hugh kom til hennar. „Ég á
við, kennirðu við háskóla?”
Hugh var svolítið hissa. „Hver
hefur frætt þig á því?”
HH