Dagur - 06.05.1909, Síða 1

Ritstjóri: Guðm. GuðmundsSOIl, cand. philos.
I. ár, 1. ársfj.
ÍSAFJÖRÐUR, 6. MAÍ 1909.
11. tbl.
Undirtektirnar við „Dag“,
Þær eru nú orðnar nokkurn veginn
kunnar og hafa verið fyrirtaks góðar eptir
því sem ný blöð eiga að venjast, ekki sízt
hjer Vestanlands.
„Dagur" ætlar sjer því, eí guð lofai
og með góðra manna fylgi, að feta inn á
annan ársfjórðunginn, þótt tómt væri í búi
þegar byrjað var og svo sje enn, því hann
hefur það sem af er kostað töluvert meira
en inn hefur komið, og vonandi gera allir
þeir, sem unna velferð hans, sjer far um
að bæta úr því. — „Dagur" hefur líka frá
fyrstu ætiað sjer að láta kaupendurna og
þá sem hann styrkja að öðru njóta vin-
sældanna og hefur í trausti til^vina sinna
og velunnara haft í hyggju að stækka svo
um árgangamótin næstu, að hann verði
að minnstakosti jafn stór „Þjóðviljanum",
en haldi þó óbreyttu verði.
Enn þá hefur „Dagur" eigi komið svo
ár sinni fyrir borð viðvíkjandi umræðum
þýðingarmikilla mála, er hann ber fyrir
brjósti, sem verða mun þegar til lengdar
iætur og blaðið stækkar, en kaupendur
geta bezt um það borið, hvort hann eigi
hefur verið fullkominn matvinnungur það
sem af er.
Sumir auglýsendur hafa haldið, að
„Dagur", æsku sinnar vegna, myndi eigi
haia mikla útbreiðslu hjer á staðnum og
í nágrenninu og þess vegna meðal anuars
öigi auglýst í „Deginum" og viljum
vjer til þess að eyða þeim misskilningi
birta nokkrar tölur urn útbreiðslu „Dags“
hjer og í helztu þorpunum nærendis:
Á ísafirði 200 kaupendur
í Hnifsdal 42 —„—
í Boiungarvík 62 —„—
í Álptafirði 17 —„—
í Aðalvík 10 —„—
í Súgandafirði 11 —„—
í Önundarfirði 25 —„ —
í Dýrafirði 41 —„—
í Arnarfirði 20 —„—
í Patreksfirði 15 —„—
Þessar tölur leiða í ljós sannleikann og
getur hver sem auglýsir í blaðínu fengið
að sjá útsendingarskrána og borið hana
saman við það sem hjer er sagt, og er þó
útbreiðslan sumstaðar til sveita hlutfallslega
miklu meiri.
Að endingu vonum vjer, að „Deginum"
auðnist að orka sem mestu til heilla og
framfara fyrir ísiand, en pólitísk illindi,
sem öllum ætti að vera leiðindi og ami að,
munum vjer forðast eins og hingað til. —
í byrjun næsta ársfjórðungs vonum vjer að
geta byrjað á rækiiegum umræðum um
atvinnumál íslendinga.
í næsta blaði byrjar ágætis saga, er
vjer vonum að lesendum vorum verði mjög
kærkomin.
Pað er því von vor, að allir þeir sem
styrkt hafa byrjun þessa blaðs, haldi þeim
stuðningi áfram og auki við hann af fremsta
megni.
Reill fylgi rjetti íslands!
Horfur og hugleiðingar.
„Er þetta ekki að bera í bakkafullan
lækinn?" varð mjer að oiði er mjer barst
„Dagur“ hjer á dögunum. Dagblöðin eru
nú orðiu æði mörg og fáum vjer sveitabúar
ekki skilið, hvernig útgefendur geta haldið
þeim öllum úti, og þau fiotið á því að
tlytja lesendunum því nær einvörðungu
strerubna stóipólitík og auglýsingar, sem nú
tíika upp allt að helmingi lesmálsins; þó
hlýtur það að gleðja hvern sannan mannvin,
að sem flestir linni hvöt hjá sjer að efla
heill þjóðarinnar og aðalstefna blaðanna er
og verður sú að beina fáfróðum leið til
framfara og sigurs. í’eir blaðstjórar sem
fyrir misskilning eða flokksfylgis vegna
villast af hinni rjettu ieið ættu sem fyrst
að hætta ritstjórn.
„Dagur“ hóí göngu sína með íögru
kvæði um áhrif ljóssins (dagsins). Vinni
hann að því, að ijósið - - hin sanna þekking
— fái að útbreiðast og njóta sín fremur
en enn þá á sjer stað, vinnur hann að
fögru og þörfu verki, því á flestum sviðum
þjóðlífs vors virðist sem dagsins heillaríku
afleiðinga gæti enn þá lítið; menn eru enn
þá því miður ekki vaknaðir til stárfs og
stríðs við öfl þau, sem um langan tíma
hafa haldið oss niðri í örbirgð og amlóða-
skap. Vjer Vestfirðingar þurfum öðrum
fremur með, að við sjeum leiddir út úr
svefnfálmi því, sem mjer virðist að einkenni
alla okkar framfaraviðleitni og væii vel ef
„Dagur“ gæti greitt svo um svefnþorn vor,
að þau mættu losna og hetjur þær, erenn
þá „sofa á hverjum bæ“ mættu læra að beita
sjer fyrir málefni þau, sem allsstaðar bíða
þess að þeim sje rjett leiðandi hönd.
Landbúnaður vor er mjög skammt á
veg kominn; hefur hingað til verið rekinn
í hjáverkum með sjávarútveginum, svo sem
hann og framvegis á að vera rekinn þar
sem sjávarútvegur er og verður aðal-
bjargræðisvegurinn. En þar ætti hann
samt að vera rekinn af meiri þekkingu og
orku, en hingað til hefur verið. Aptur eru
sumar sveitir hjer vestra, sem áður lifðu
mest af sjávarafla, nú fyrir breyttan
sjávarútveg og þar af leiðandi aflögð fiskimið
afskornar fiskisæld þeirri er þær áður höfðu,
og sem þess vegna verða að breyta til um
búskaparháttu, og ættu þær því nú af alúð,
einungis að hugsa um landbúnað. En leitt
er til þess að vita, að bændur svo tugum
ára skiptir vhðast ekki finna þörf tii þess
að breyta ti), en búa líktogábur iíðkaðist
með annan fótinu við sjóinn eius og meðan
fiskur gekk inn a hvern fjarðaibotn mikinu
hluta ársins. Hjer vantar „meira ljós“ sem
Búnaðarsambandinu er ætlað að leggja
fram, en blöðin mega ekki láta þetta mál
afskiptalaust. Ef vel á að fara, verður a5
ræða landbúnaðannálefni viðar en í Búi -
aðarritinu, því |ab er í of fárra höudum
hjer Vestanlands. Vestfirðingum ætti lanu-
búnaðuiinn að vera alvöru- og álxugamál;
við verðum að auka framleiðslu landbúnaðar-
afurða eptir því sem fólkinu fjölgar.
(Framh.)