Vikan - 20.07.1939, Page 6

6
VIK AN
Nr. 29, 1939
)
Claire Trevor, sem Ieikur Dallas, hinn vafasama kvenkost, sem þó er bezta stúlka, þegar á reynir.
9 larþegar
með póstvagninum
Kvikmynd um örðugar samgöng-
ur og hættuleg ferðalög í Ameríku.
Dessi kvikmynd skýrir frá því tímabili í sögu
Ameríkumanna, þegar hestvagninn var eina
samgöngutækið þar í landi, er hafði ákveðnar
áætlunarferðir, borga og sveita á milli. Vagnar
þessir fluttu fólk, og einnig önnuðust þeir póst-
flutning, og voru því jafnan nefndir póstvagnar.
Enskum rithöfundi hafa farist svo orð um þetta
f arartæki:
„Þegar maður hefir farið skamma stund með
amerískum póstvagni, langar mann ósjálfrátt
heim á ensku þjóðvegina. Ameríski póstvagninn
er eins konar millistig milli enskra og franskra
hestvagna. Þeir eru gerðir með blæjuþaki, vegna
hins mikla sumarhita, en rigni, er blæjan dregin
yfir. 1 vetrarhörkum eru því vagnarnir mjög kald-
ir og eins, þegar kaldan næðir á haustin. 1 hverj-
um vagni eru þrisvar sinnum þrjú sæti, og þegar
hratt er ekið, hendast farþegamir til og frá
því að vagngrindin hvílir ekki á fjöðrum."
Þetta frumstæða farartæki var þó síðar endur-
bætt nokkuð, fjaðrir settar undir vagngrindina, og
sætin bólstruð. En alltaf var þó sætið við hliðina
á ökumanninum eftirsóttast. Með þessu óþægilega
og seinfæra farartæki voru þó ekki taldar allar
þjáningar ferðalanganna, því að póstvagnarnir
voru mjög umsetnir af Indíánum og öðrum ræn-
ingjalýð, er veitti þeim fyrirsát á víðavangi. Þess
vegna var venjulega einn eða fleiri vopnaðir menn
í hverjum vagni, auk ökumannsins.
Þessi kvikmynd skýrir þó ekki nema að litlu
leyti sögu samgöngubótanna í Ameriku. Hún er
öllu fremur sorgarleikur mannlegs breyskleika og
kynlegra atburða. I sannleika sagt, var það mesta
myndarfólk, sem fór þessa ferð frá Tonto til
Lordsburg í Arizona-riki árið 1885, enda dreif
margt á daga þess, meðan leiðir lágu saman. I
fyrsta lagi er það Buck, hinn háværi ökumaður,
sem vekur mikla athygli. Hann er ákaflega
hræddur við að aka í gegn um héruð Indíánanna,
en þrátt fyrir allt velur hann þó fremur þann
kostinn, heldur en að hverfa aftur heim til konu
sinnar og átta barna. Svo er það frúin, Lucy
Malory, dálítið montin tildursdrós, sem hefir von
Póstvagninn ekur yfir slétturnar í Arizona-ríki árið 1885.