Vikan - 26.09.1940, Blaðsíða 7

VIKAN, nr. 39, 1940
7
Prakkararnir herja,
og enginn fær tækifærí til að láta sér leiðast.
Prakkaranáttúran herjar í Ameríku.. — Við könnumst við
manntegund í Ameríku, sem kölluð er ,,gangsters“, og á
íslenzku hafa verið kallaðir bófar. I Ameríku er önnur
manntegund, sem kölluð er „pranksters", og á íslenzku mætti
kalla prakkara. Það er sérstök tegund af gárungum, menn, sem
aldrei hafa orðið fullorðnir og sem finna upp á alls konar
hrekkjabrögðum, sem þeir láta bitna á náunganum. Þessi ófögn-
uður er að verða hreinasta plága í Bandaríkjunum, eða eins
og blað þar skrifar: „Ef allir prakkarar væru lagðir hver við
endann á öðrum og múrað yfir með sementi, mundi sjálfsmorð-
um, morðum og taugaáföllum fækka mjög hér í landi. Með því
fengjum við ágætan bílveg þvert yfir Ameríku, sem okkur væri
sönn ánægja að aka eftir!“
Eitt af áhrifaríkustu tækjum þessara prakkara er „sjálfs-
sprengjan“. Hún kostar 75 aura og er sett ofan á vélina í bíl
náungans. Þegar bíllinn er settur í gang, springur sprengjan
með háum hvelli og á eftir koma skerandi flaututónar í margar
sekúndur, en svört og hvít reykjarský hylja bílinn. Það efast
enginn um það, sem stendur á notkunarfyrirsögninni: að „áhrif-
in séu óbrigðul“.
Ef manntetrið á
ekki bíl, getur prakk-
arinn hresst upp á
hann með- því að
bjóða honum vindil
eða sígarettu, sem
springur, þegar verst
lætur. Það er hægt
að setja „sprengju“
í næstum hvað sem
er: blýanta, sjálf-
blekunga, vasabækur,
tappa Og eldspýtu- Nýjasta tækið er g-úmmístimpill, sem gerir rautt
stokka, já jafnvel í vaiamerkl-
spil. „Ágætt til að lífga upp, þegar bridge-inn er í daufara lagi!“
segir notkunarfyrirsögnin.
Ef fórnardýrið er svo heyrnarsljótt, að hvellur hafi engin
áhrif á það, verður prakkarinn að grípa til annarra ráða, og á
þeim er heldur enginn hörgull. Ef það er karlmaður, gefur hann
honum vínflösku, sem græn slanga sprettur upp úr um leið og
tappinn er tekinn úr henni. Ef það er kvenmaður fær hún sultu-
tauskrukku í stað vínflösku. Það er tekin ábyrgð á því, að slang-

j
Þegar bíllinn er settur i gang, springur ,,sjálfs-sprengjan“ með háum hvelli.
Á eftir koma skerapdi flaututónar í margar sekúndur, og bíllinn hverfur í
þykkum reykskýjum.
an stökkvi minnst 4 metra í loft upp, en þess er ekki getið
hve hátt eigandinn stekkur.
Nýjasta uppátæki prakkaranna á sjálfsagt eftir að valda
mörgum hjónaskilnaðinum. „Hot Lips“ heitir tækið, sem þeir
nota, og er það gúmmístimpill í laginu eins og allra kyssilegustu
konuvarir og borinn á hann varahtur. Ef honum er þrýst á
vangann eða skallann á grandalausum eiginmanni, getur það
haft hinar víðtækustu afleiðingar.
Á heimili prakkarans fær gesturinn ekki tækifæri til að láta
sér leiðast. (Hvort hann kemur aftur er annað mál). 1 forstof-
unni hengir hann fötin sín á herðatré og snaga, sem strax láta
undan — þau eru sem sé úr gúmmíi. Stólarnir í stofunni mjálma
ámátlega, þegar setzt er á þá, og sápan í baðherberginu litar
hendur hans og andlit grænt.
Við borðið fær hugmyndaflug prakkarans fyrst verulega að
njóta sín. Við diskana setur hann glös, sem leka, súpuskeiðarnar
bogna eða bráðna í heitri súpunni og í saltkarinu eru eftirlíking-
ar af allskonar skorkvikindum. Maturinn er aðallega úr sápu og
gúmmí: Það eru sápu-egg, -ostur og -kex, og gúmmí-pylsur,
-bananar, -hnetur og -konfekt.
Flest af þessum uppátækjum prakkaranna, og það sem til
þeirra þarf, kemur frá félaginu Johnson Smith & Co. í Detroit.
Félagið fær að meðaltali fimmþúsund beiðnir á dag. Eftirspum-
in er stöðugt vaxandi, og reynslan sýnir, að hún er meiri á vet-
urna en sumrin. Já, það er margt skrítið í henni Ameríku.
REYKJAVÍK —
Frh. af bls. 4.
fyrsti vísirinn er nú sjáanlegur, þar sem
háskólahverfið er.
Hverfi þessu er ætlaður staður vestan
til í hallanum upp af Vatnsmýrinni, sunn-
an við bæinn.
Um alla framtíð verður þessu veglega
og reisulega hverfi ætlaður rúmur völlur
með frjálsu umhverfi, en það er mjög
nýstárlegt í byggingarsögu bæjarins, að
framsýni gæti í þeim efnum, þegar um
meiri háttar mannvirki er að ræða.
Mynd sú, sem hér fylgir af þessu ís-
lenzka „Quarter Latin“, gefur nokkra hug-
mynd um staðsetningu háskólabyggðar-
innar, skv. uppdráttum Próf. Guðjóns
Samúelssonar, húsameistara ríkisins, og er
óhætt að fullyrða, að fáar aðrar borgir
hafi hugsað svo stórmannlega í upphafi
fyrir háskóla sínum og öðrum æðri
mennta- og vísindastofnunum. I þessu
hverfi eru nú byggðar þrjár stórbygging-
ar af þeim fimm, sem mynda eiga kjarna
hverfisins, og eru það auk Háskólans Stú-
dentagarðurinn og Atvinnudeild Háskólans.
Auk þeirra fimm bygginga, sem fyrst
eru ætlaðar með fram hinni skeifumynd-
uðu aðalbraut, eru talsverðir möguleikar
fyrir frekari viðbótarbyggingum. Auk
þessa er svo í ráði að reisa stérstakt íbúða-
hverfi fyrir kennara skólans sunnan til
við aðalbyggingarnar.
#
Það má lengi um það deila, hvort unnt
hefði verið að spara fjármuni til Háskóla-
framkvæmdanna, en það er víst, að hér er
eitt fyrsta sporið stigið, auk bygginga
Þjóðleikhússins og Austurbæjarskólans, í
þá átt að varpa kotungshaminum og skapa
byggingaverðmæti, sem niðjarnir þurfi
ekki að fyrirverða sig fyrir að erfa.
Reykjavík er að ýmsu leyti enn óskrifað
blað. Möguleikar hennar eru miklir, og eru
nátengdir velgengni eða kreppum þjóðar-
búskaparins. Ef Islendingum vegnar vel,
vex hin unga höfuðborg þeirra bæði að
vizku og gengi, en ef miður fer, þá hröm-
ar hún.
Ef bærinn blómgast efnalega, þarf ekki
að kvíða því svo mjög, að Reykjavík verði
ekki svo byggð, sem föng em á. Islending-
ar hafa sýnt það, að ef þeir fá tilsögn og
augu þeirra em opnuð fyrir hinu hagnýta
og fagra í byggingum og skipulagi, þá geta
þeir unnið hin prýðilegustu verk. Lista-
mannseðlið, sem er ríkt í þjóðinni, kemur
þá til sögunnar, og sementið á áreiðanlega
eftir að verða í æ ríkari mæli efni, er túlk-
ar löngun þjóðarinnar til að njóta fegurðar.