Vikan - 25.04.1946, Blaðsíða 14

14
VTKAN, nr. 17, 1046
SnJOSOKKARNIR.
7
(Framhald af bls. 4).
eyðilegum sal fyrir framan skrifborð ein-
kennisbúins lögregluþjóns.
Hún hafði verið tekin föst vegna upp-
lýsinga minna um það, sem ég hafði séð
þama, áður en ég fann líkið.
Því að það hafði komið í ljós við rann-
sókn, að dáni maðurinn var herra Franklín
og þar sem ég hafði séð konu hans fara
þama inn bakdyramegin fáum mínútum
eftir að morðið var framið, voru lögreglu-
menn sendir til hússins til að hef ja rann-
sókn þar.
Þeir höfðu yfirheyrt þjónustustúlkuna,
en hún sagði, að frú Franklin og maður
hennar hefðu rifizt ofsalega þennan sama
dag. Þessar upplýsingar ásamt því, sem ég
sagði var næg ástæða til að taka frúna
fasta.
En það undarlegasta af öllu var, að ég
varð til að bjarga henni aftur.
Á sama augnabliki, sem hún kom inn í
skrifstofuna, varð mér ljóst, að hún var
ekkert við morðið riðin. Það tók mig all-
langan tíma að sannfæra yfirlögregluþjón-
inn um að svo væri, en að síðustu sam-
þykkti hann að spyrja frúna, hvort hún
gæti gefið nokkrar upplýsingar um málið.
Hún sagði, að þjónustustúlkan væri sú
eina, sem hefði lykil að öllum fataskáp-
um sínum — og það kom einnig í ljós, að
þjónustustúlkan hafði ástæðu til að hata
frú Franklin.
Tveir menn voru nú sendir aftur til húss
frú Franklín, og fundu þeir þjónustustúlk-
una, þar sem hún var að hypja sig burtu
með föggur sínar, en þegar hún sá, að
henni varð ekki undankomu aúðið, játaði
hún á sig morðið.
Það kom í ljós að herra Franklín hafði
haft ástasamband við hana og lofað henni
að flýja burtu með henni.
Það kvöld, sem hann var myrtur, hafði
hann ákveðið að mæta henni á gangstígn-
nm við vegginn. Til allrar óhamingju fyrir
hann, hafði hann mætt henni óvænt í and-
dyrinu — og þar sem hann var hræddur
við að hún myndi hefja rifrildi og læti
þama, hafði hann sagt við hana margt,
sem enginn karlmaður segir við konu, án
þess að særa hana djúpt. Þjónustustúlkan
varð æðisgengin af reiði og ákvað að hefna
sín á honum. Hún stal því kápu og hatti af
húsmóður sinni, til þess að grunur félli
ekki á hana sjálfa, ef einhver rækist á
hana af hendingu.
Hún þreif beittan hníf í eldhúsinu,
þegar hún fór til að mæta herra Franklín á
gangstígnum, og myrti miskunnarlaús
manninn, sem hafði dregið hana á tálar.
En hún gleymdi því, að sokkar hennar
urðu blettóttir af rigningardropunum,
þegar hún fór til fundar við herra Frank-
lín, og að húsmóðir hennar aftur á móti
var í sokkum frá „Luksus“, dýrustu teg-
und þeirra, sem þoldu bleytu, án þess að
sæi nokkuð á þeim.
322.
Krossgáta
Vikunnar
Lárétt skýring:
1. hrör. — 5. hreinsa.
— 7. lepp. —■- 11. mjólk.
— 13. snöp. — 15. kjarna.
— 17. siðun. — 20. vel-
líðan. — 22. enda. —■ 23.
gleðjast. — 24. óreið. —
25. dropi. — 26. fœddu.
— 27. fela. — 29. at-
viksorð. — 30. af aug-
um. — 31. eggjar. — 34.
ljóst. — 35. seinlátur. —
38. hærra. — 39. fulla. —
40. lasta. — 44. bjór-
lengju. — 48. kláruðu. —
49. beizku. — 51. sallaði.
— 53. hvassviðri. — 54.
boga. — 55. segja fyrir.
— 57. iðkum. — 58. geymslu. — 60. veik hljóð,
— 61. kvistir. — 62. hvinska. —■ 64. hvíldi. — 65.
góða. — 67. svan. — 69. þurrt. — 70. kjaftur. —
71. styrk.
Uóðrétt skýring:
2. glaður. — 3. liðið. — 4. spæk. — 6. barð. —
7. háttur. — 8. einnig. — 9. drykkur. —- 10. við-
urværi. — 12. dreglar. — 13. klömbrur. — 14.
gjöf. — 16. tað. — 18. tæpt. — 19. ljúfleg. — 21.
sinna. — 26. þrugl. — 28. bragð. — 30. hæð. —
32. hlupu. — 33. fótmál. — 34. hvarmur. — 36.
illmæli. — 37. mann. — 41. leðja. — 42. hossast.
— 43. bætt. — 44. oft. — 45. konutá. — 46. bók-
stafur. — 47. veizlu. — 50. hermt. — 51. sagL —
52’. kaffibrauð. — 55. lítið. — 56. tíminn. — 59.
mögu. — 62. óðan. — 63. angan. — 66. kindur. —
68. hljóð.
Lausn á 321. krossgátu Víkunnar.
Lárétt: — 1. horf. — 5. oki. — 7. æðra. — 11.
ráin. — 13. orða. — 15. kem. — 17. tóvinna. —
20. Uni. — 22. úfum. — 23. tapar. — 24. ósið. —
25. far. — 26. ætt. — 27. fas. — 29. afi. — 30.
skin. — 31. iðar. — 34. beina. — 35. ritar. —
38. skáp. — 39. sálm. — 40. spekt. j— 44. stökk.
— 48. illa. — 49. kona. — 51. hús. — 53. dæl. —
54. agn. — 55. úlf. — 57. óska. — 58. kaupa. —
60. ótta. — 61. ata. — 62. minning. — 64. las. —
65. geir. — 67. næmi. — 69. barð. — 70. auð. —
71. fátt.
Lóðrétt skýring: — 2. ormur. — 3. rá. — 4. fit.
— 6. keip. — 7. æra. — 8. Ð Ð — 9. rausa. —
10. skúf. — 12. nóttin. — 13. ornaði. — 14. miði.
— 16. efar. — 18. vatna. — 19. nafir. — 21. nift.
— 26. æki. — 28. sat. — 30. seppi. — 32. raska.
— 33. ösp. — 34. bás. — 36. rák. — 37. ami, —
41. eld. — 42. klækir. — 43. talan. •— 44. skapi.
— 45. togann. — 46. önn. — 47. þúst. ■—• 50. elta.
— 51. hóar. — 52. skaga. — 55. útlit. — 56. fast.
— 59. undú. — 62. mið. — 63. gæf. — 66. er. —
68. má.
Fréttamynd.
Hermennirnir eru ekki óvanir að leysa af hendi
margs konar „kvenmannsverk“. Maðurinn á
myndinni er til dæmis að festa merki á einkennis-
búning sinn og virðist farast það höndulega.
Svör við „Veiztu —?“ á bls. 4.
1. Þvi að það þenst minna út við hita og spring-
ur síður.
2. Bem.
3. Irlandi.
4. Frá 1911. Áður var Kína keisaradæmi.
5. Næstum 30 metra.
6. Á þeim degi var venja að gefa þjónustufólk-
inu gjafir, og oftast voru það peningar í
kassa (box).
7. Baku (með olíuleiðslur til Svartahafs-hafn-
arinnar Batum).
8. Við Waterloo 1815.
9. Geirmundur heljarskinn.
10. 1881.
Svör við dægrastytting á bls. 13:
Ein af stúlkunum hlýtur að vera 8 ára. Hinar
tvær eru annað hvort 10 og 5 ára, eða 6 og 2 ára,
eða 7 og 6 ára.
Cecilie er 7 ára. Það er ekki hægt að finna, hvað
Anna og Berta eru gamlar, en af dæminu sést
vel, að það hljóta að vera f jögur ár á milli þeirra.
Alfred Johnsen er prestur; Bertil Hansen er
kaupmaður og Karl Olsen er lögfræðingur.
Eina mínútu og tuttugu sekúndur.
7 og 5.