Vikan - 24.07.1947, Síða 3

VIKAN, nr. 30, 1947
3
Allt milli himins og jarðar fæst á Petticoat Lane, og allir sölumennimir
keppast um að lofa vörur sínar sem hæstum rómi. Grammofónar gjalla,
leikfangabumbur eru barðar, lúðrað þeyttir, hjólhestabjöllum hringt og
útvarpstæki glymja. Þessi mynd er af leikfangasala.
Þessi mynd er frá Petticoat Lane og sjást vörupallarnir til beggja handa.
Götulíf í London.
Petticoat Lane líkist engri
annarri götu í London, og
naumast nokkurri annarri götu
í víðri veröld. Gakktu með mér
20 metra niður eftir stígnum,
og þú munt heyra töluð 20
tungumál í kringum þig. Gakktu
30 metra og þú munt geta keypt
gullúr, buxur, tinsoldáta, pils,
grammofóna, skóreimar og
steiktan ál. Gakktu 40 metra og
þú munt verða fyrir pústrum og
hrindingum í bak og fyrir og á
báðar hliðar og rödd þín mun
drukkna í ópum sölufólksins. Þú
færð hellur fyrir eyrun af hróp-
um feita mannsins, sem selur
heimsins beztu skorpusteik, og
svarthærða stúlkan með tinnu-
svörtu augun og gullhringana í
eyrunum slær þér glýju í augu
með litskrúðugu höfuðklútun-
um, sem hanga á stalli hennar.
Hinum megin götunnar þrýst-
ir hrokkinhærður negri dós með
tanndufti í vasa þinn, áður en
þú færð ráðrúm til varnar. Ef
Framhald á bls. 4.
Kéngur kúrekanna
Roy Rogers og gullþjófarnir. a™*. *• blaöi).
Roy hittir stúlku, sem segir honum, að tveir þjófar hafi sært föður henn-
ar, og séu á leiðinni til að löghelga sér landsvæði, þar sem faðir hennar
fann gull.
1. Roy þeysir áfram á Þjósta og augu hans
skjóta neistum. „Þeim skal ekki verða kápan
úr því klæðinu, Þjósti,“ segir hann. ,,Ef við fylgj-
um þessum stíg, getum við komist í veg fyrir þá
hjá Grenilóni."
2. Vegurinn er grýttur, en Roy skeytir því
engu. Allt í einu sér hann tvo kumpána á sleða
úti á ísnum, á að gizka fimmtiu metra í burtu.
Roy dregur upp skammbyssuna sina og spennir
gikkinn. Skotið ríður af og bergmálar í fjöllun-
um í kring. Annar maðurinn hoppar upp í loftið,
hrópar upp yfir sig og skjögrar út á ísinn.
3. Roy sér, að þetta ætlar ekki að verða neinn
bamaleikur. Hinn maðurinn hefir stöðvað sleð-
ann. Svo vindur hann sér við, glottir illilega og
dregur upp stóra skammbyssu. Roy geisist áfram
og augu hans skjóta gneistum. En þá skeður
óhappið. Þjósti hnýtur í snjónum og Roy kastast
af baki.
4. 1 svipleiftri sér Roy hatursglampann í aug-
um. þorparans, og byssukúla þýtur fram hjá eyra
hans. En Roy er ekki á því að gefast upp. Hann
notar hraðann af fallinu og lætur sig bruna eftir
ísnum, með fæturna á undan, og sparkar fótun-
um undan þorparanum, rétt um leið og hann
hleypir af öðru skoti.
5. Þetta snarræði bjargar Roy. Kúlan þaut
yfir höfuð hans, og um leið og þorparinn missir
fótanna, grípur Roy um hann og kastar honum
aftur yfir sig. 1 einu vetfangi sprettur Roy á
fætur og kastar sér ofan á fjandmann sinn. Eitt
vel útilátið högg nægir til þess að afgreiða
dónann.
6. „Þessi varð þá endirinn á þokkabragði ykk-
ar,“ segir Roy við þorparana nokkrum mínútum
siðar, þegar hann er búinn að binda þá. 1 sömu
svifum kemur Jóna með sleðann. „Ekki veit ég,
hvað ég hefði getað gert án yðar, Roy“ segir
hún. „Gleymið þvi!“ segir Roy og roðnar um
leið og hann þeysir á brott og kveður.