Vikan - 24.07.1947, Síða 7

VIKAN, rxr. 30, 1947
7
Úr ýmsum áttum —
Stúlkubam fæddist í Illinois i
.Bandaríkjunum, 13 mínútum eftir að
móðir hennar dó úr lömun.
! ! !
Blómin líkjast mönnunum að ýmsu
leyti. T. d. kvefast þau af dragsúg,
ruglast af klóróformi og fyllast af
alkóhóli.
! ! !
Sex ára drengur, sem enn er ólæs,
flaug með föður sinn í tveggja
manna flugvél frá Ohio til Chicago.
Berðin gekk að óskum.
! ! !
Munkur nokkur í New Jersey hélt
hátíðlegan 89. afmælisdag sinn með
því að ganga 85 mílur.
! ! !
Framkvæmdarstjóri verzlunarfé-
lags í Kansas City hefir unnið dyggi-
lega fyrir félagið í 23 ár, þótt hann
hafi ekki enn verið formlega ráðinn
til starfsins.
! ! !
Síðastliðinn vetur er fæðuskortur
var mikill í Hollandi átu landsmenn
500 milljón blómlauka.
! ! !
Faðir 12 ára drengs i Pittsburgh
vandi son sinn af reykingum með þvi
að knýja hann til að reykja tvo stóra
vindla. Lækningin hreif.
! ! !
1 frönsku hringleikahúsi var fíll,
er þreif regnkápu af einum áhorf-
enda og gleypti hana. Siðan náði
hann vasabók af öðrum áhorfenda,
og gerði loks misheppnaða tilraun til
að borða tóman bamavagn.
! ! !
Enskur höfuðsmaður, sem ekki gat
fengið far til Ástralíu fyrir konu
sína og börn, tók það ráð að kaupa
sér gamla sprengjuflugvél og flaug
sjálfur með fjölskylduna.
! ! !
Þegar húsfreyja nokkur í Kansas
opnaði ísskápinn sinn og teygði hönd-
ina eftir eggjabauknum, tók hún
fram samskotabauk kirkjunnar, full-
an af peningum. Hún hafði tekið
hann í misgripum.
! ! !
1 fyrravetur var eitt sinn svo kalt
í New York-fylki að köttur, er hafði
klifrað upp í tré sat þar fastur og
varð að þýða hann lausan, því skott-
ið hafði frosið við tréð.
! ! í
í New York fæddist’barn sem var
aðeins rúmlega 2 pund. Móðirin gat
klætt það í brúðufötin, sem hún hafði
ætlað dótturinni að leika sér að er
hún stækkaði.
Drengurinn: Gerðu svo vel að
pakka þessu inn; ég ætla að senda
unnustunni það!
1. En meðan Páll beið þeirra í
Aþenu, fylltist andinn í brjósti hon-
um sárri gremju, er hann sá að borg-
in var full af skurðgoðum. 1 sam-
kunduhúsinu átti hann því tal við
Gyðinga og guðsdýrkendur, og á
torginu dag hvem við þá, sem urðu
á vegi hans.
2. En Páll stóð á miðri Aresarhæð
og tók til máls: Aþenumenn, þér
komið mér svo fyrir sjónir, að þér í
öllum greinurp séuð miklir trúmenn,
þvi er ég gekk hér um og skyggndist
eftir helgidómum yðar, fann ég með-
al annars altari, sem á var ritað:
„Ókunnum guði.“ Það sem þér nú
dýrkið óafvitandi, það boða ég yður.
3. Eftir þetta fór Páll úr Aþenu
og kom til Korintu. Og þar fann hann
fyrir Gyðing nokkum, Akvilas að
nafni, ættaðan frá Pontus, nýkominn
frá Italíu og Priskillu konu hans, því
að Kládíus hafði skipað svo fyrir að
allir Gyðingar skyldu fara burt úr
Kóm. Hann fór til þeirra, og af því
að báðir stunduðu sömu iðn, settist
hann að hjá þeim, og þeir unnu
saman, því að iðn þeirra var tjald-
gjörð.
4. En þegar Gallion var landsstjóri
í Akkeu, risu Gyðingar með einum
huga gegn Páli og drógu hann fyrir
dómstólinn .... Gallion sagði við
Gyðingana: Ef hér væri um nokkuð
saknæmt eða eitthvert ódæði að
ræða, þá væri ástæða fyrir mig að
sinna yður .... og hann rak þá burt
frá dómstólnum.
Veiztu þetta — ?
(Efst t. v.): Einn af stærstu minnisvörðunum um Frelsisstrið Bandaríkj-
anna er hinn 100 metra hái steinturn, sem reistur var til minningar um
omstuna við Bennington, er háð var í ágúst 1777. Orustan réði úrslitum í
stríðinu á þessum slóðum, — (Efst t. h.): Brezka sjóhetjan Nelson var
aðstoðarflotaforingi, þegar enski flotinn gerði árásina á Kaupmannahöfn
1801. Hann stjómaði árásinni á borgina. Um skeið leit út fyrir, að Englend-
ingar mjmdu tapa omstunni. Gaf yfirflotaforinginn þá Nelson merki frá
skipi sínu um að hann skyldi hætta orustunni. Nelson var blindur á öðru
auga, og þegar honum var bent á merkið frá skipi yfirflotaforingjans, brá
hann kíkinum fyrir blinda augað og sagði: ,,Ég sé ekkert merki." Síðan
hélt hann áfram orustunni og vann hana. — (Neðst t. h.): Sprengiafl
benzíns er talið 83 sinnum meira en dýnamitb. (I miðju): Af hverju blika
stjömumar? Það em hitabylgjur frá jörðinni, sem orsaka blik stjamanna.
Ameriskur kolanámumaður með litla drenginn sinn í leikfangabúð. Báðir
virðast ánægðir.