Bjarmi - 01.07.1913, Blaðsíða 8

112
BJARMI
yrðir sami maðurinn, sem hefir eftir fj'rir-
mælum Krists sjálfs skírt börnin sín »til
nafns föðursins og sonarins og hins hei-
laga anda«, og sem vafalaust heíir sjálf-
ur oft blessað kristinn söfnuð með þess-
ari postullegu kveðju: »Náðin Drottins
Jesú Krists og kærleiki Guðs og samfélag
heilags anda sé með yður öllum« 2. Kor.
13. 13.
Aftur á móti munu orðin wskynsamleg
biðlund« varla koma fyrir í Nýja testam.
»spjaldanna á milli«.
Jesús byrjar opinberun sína á þessum
orðum: »Takið sinnaskifti«. »Gerið iðr-
un«. »Tíminn er fullnaður«. »Guðs rikið
er nálægl«. »Trúið lagnaðarboðskapnum«,
Fyrsl þarf maðurinn að l'á augun opin
fyrir voðanum, sem syndin og syndugt
líferni stofnar honum í, eins og afleið-
ing fylgir orsökum. Jóhannes skírari var
scndur af Guði til að vekja óttann við
þennan voða; kenna mönnum að þekkja
og skynja, hver hætta væri á ferðum. Sú
skynjun stöðvar áframhald í syndugu líf-
erni, vekur hræðslu og viðbjóð á synd-
inni, en löngun eftir miskunn Guðs; leiðir
til iðrunar, sinnaskiftis og afturhvarfs til
hlýðni við Guðs boð.
»Tíminn er fullnaður«. Mannkynið hefir
nú náð því andlega þroskastigi, að það
er orðið móttækilegt fyrir nýja opinberun
Guðs. Pessi opinberun hljóðar um:
að til sé andlegt ríki, Guðs ríki, eilíft sælu-
líf, bæði hér á jörðunni og eftir jarð-
neska dauðann áframhaldandi hjá Guði
sjálfum á himnum;
ad Guð hafi gert sérstakar, dýrðlegar ráð-
stafanir til að mennirnir, allir menn, geli,
ef þeir sjálfir vilja, öðlast inngöngu í
þelta ríki og eignast öll gæði þess;
að Guð liafi af óumræðilegum kærleika
sínum sent i heiminn eingetinn soninn
sinn, til þess að vera lijálparinn, leiðtog-
inn þcirra i öllum þessum efnum og yfir-
leitt til þess að vera frelsari mannanna
(hirðirinn, vinviðurinn). Syndin og spill-
ingin sé svo sterk og voldug, að menn-
irnir geti ekkert gert; þeir þurfa hans
hjálpar;
að Guð muni af óumræðilegum kærleika
sínum einnig gefa þeim heilagan anda,
er endurfæðir mennina, skapar nýtl líl'
í sálum þeirra, hæíilegleika til að geta
meðtekið alla þessa blessun Guðs ogeiga
hana slöðuglega um alla eilifð.
Petta »Guðs riki er nálægt«. Það er að
koma á jörðina; er jafnvel komið, þvi að
Jesús Kristur kom sjálfur með það. Rað
»er meðal yðar«, Lúk. 17. 21. Menn geta
þegar öðlast það, meðtekið það með »trú«,
þ. e. fullkomnu, öruggu trausti til föðurs-
ins og sonarins og heilags anda, er menn
gefa sig algerlega lionum á vald í barns-
legri undirgefni undir hans vilja og stjórn.
Pá glatast menn ekkí, heldur hafa eilíft líf.
Þetta er í fáum orðurn fagnaðarerindi
það, sem »Kristur opinberar oss um Guð
og sjálfa oss«.
J. H. segir, að Jesús Kristur hafi ekki
opinberað oss »neitt mat á saknæmi ein-
stakra synda«. Petta er ekki alveg rétt. Jes-
ús segir: »Sérhver synd og laslmæli mun
verða fyrirgefið mönnunum, en laslmæli
gegn andanum mun ekki verða fyrirgeíið«,
Matt 12. 31. Hér er »mat á saknæmi«.
Sömuleiðis í orðum Jesú við Rílatus (að
vissu leyti): »Sá hefir meiri synd, sem
seldi mig þér í hendur«, Jóh. 19.11.
Úr því J. H. fer að hugleiða refsinguna,
er undarlegt, að hann skuli ekki minnast
neitt á það, hvað Jesús Kristur opinberar
oss um liana, t. a. m. með dæmisögum
sínum. 011 orð Jesú Krists eru þó eins
og solargeisli, er kastar sterku ljósi, þar
sem liann skín, svo að lífssannindin op-
inberasl sálarsjón mannanna.
Hann likir stundum refsingunni við cld
Matt. 7. 19; 13. 42; 18. 8-9; 25. 41. Stund-
um við útilokun frá Guðs ríkinu, Lúk. 13.
25—28; 16. 23; Matt. 25. 11. Svo má og
benda á orð lians um porsla, Lúk. 16. 24,
lwildarleysi, Matt. 11. 28—29; 12. 43, um
orm, sem nagar, »grátur og gnístran tanna«.
(Framli.)
D^T* Kú er gjalddagi „líjariiia** kominn.
Útgefandi: Hlutafélag í Reykjavík.
Ritstjóri: Bjarni Jónsson kennari, Gretlisgötu 24, Reykjavik.
Afgreiðslu- og innheimtumaður: Sigurjón Jónsson, Laugavegi 63.
Afgreiðslan opin kl. 9—10 f. h. og 2—3 e. li.
Prentsmiðjan Gutenberg.