Bjarmi - 15.06.1914, Qupperneq 7

BJARMI
103
(Framhald frá bls. 100.)
miðið, sem honum sjálfum var kær-
ast: Akveðinn evang. lútherskur krist-
indómnr og lcristileg starfsemi.
Þegar hann sendi oss hinar síðuslu
fjegjafir til blaðsins frá vinurn vorum
vestan hafs, þá gat hann þess, að
þella mundi verða í síðasta sinni,
sem þær gjafir kæmu frá sinni liendi.
Og nú er það fram komið, oss lil
mikillar hrygðar, því að vel finnum
vér, að þungur er róðurinn móli
straumnum og vinahendurnar of fáar
enn framréttar oss til hjálpar í þessu
fyrirtæki voru hér heima fyrir.
En vér vitum á hvern vér trúum
og að hann er »máttugur þeim lil
hjálpar, sem eru heils hugar við
hann«.
Blessun drotlins livíli beggja meg-
in hafsins yfir æPislaiTi þessa látna
siarfsbróður vors. Oss er það gleði,
að hann kallaðist ekki frá »hálflokn-
um iðjum«, »því hart er að falla í
sigrinum miðjum«. Dæmi hans er oss
hvatning lil að halda verkinu áfram,
og vér tökum undir með Longfellow:
»Allir miklir menn oss kcnna
mestu lign sé fært að ná,
eigum, þegar aldir renna,
eittlivert spor við tímans sjá,
Spor, er viltum vegfaranda
vísa leið um eyðisand
og sem frelsa frá að stranda
farmann þann, sem bersl á land«.
Bjarmi hefir áður flult mynd af
séra Jóni ásamt æfiágripi í 2. árg. 4.
tölublaði.
„Ekki nema blaðfí.
Um leið og vér þökkum skilvisum
kaupendum Bjarma lijartanlega fyrir
þetta útlíðandi viðskiftaár, þá vilj-
um vér jafnframt minna þá og alla
aðra kaupendur á það, að gjalddagi
blaðsins er:
1. jx'ilí þ. :í.
Eins og vér liöfum oft tekið fram,
og allir vila, sem fást við blaðaúlgáfu,
þá er verð blaðs vors lágl, miðað við
það, að kaupendur standi reglulega i
skilum. Öll vanskil á andvirði blaðs-
ins gera skuld við árslokin, sem ann-
ars þyrfli engin að vera.
»Skuldið ekki neinum neilt«. Það
er boðorð kristindómsins. Enginn
sannkristinn maður má vera óskilvis.
Það er bæði honum sjálfum og öðr-
um til tjóns.
Því er miður, að mörgum hættir
til, þó kristinn vilji vera, að láta leið-
asl af gamalli og meinskaðlegri van-
skilavenju, að því er blöð og bækur
snertir. Þeir eru til sem hugsa á
þessa leið: »Þetta er ekki nema blað,
ekkert liggur á. Við fáum pólitisku
blöðin og borgum þau ekki ár frá
ári, og aldrei er gengið eftir neinu
og — og samt koma þau. Ekki gel-
um við sagt þeim upp, nema við sé-
um skuldlausir við þau. Þess vegna
er vænsta ráðið að taka á móti þeim
og láta svo aldrei neitt til sín heyra«.
Svona var það og svona er það
enn. En útgefendur og kaupendur
kristilegs blaðs, gela ekki og ætlu ekki
heldur að vilja fara þessa leiðina.
Öll vanskil eru skömm og skaði.
Vér borgurn um 30 krónur fyrir
prentun á hverju löluhlaði af Bjarma.
Þar fyrir utan er pappír og annar
kostnaður við úlgáfuna. Gætum vér
með góðri samvizku sagt við prent-
smiðjueiganda: »Ekki nema hlað,
ekkert liggur á að borga prentunina!
Eða gæti hann sagl við verkamenn
sína: Ekki nema blað, sem þið hafið
prentað, ekkert liggur á kaupinu!
Nei, vanskil eru ill. Og vanskil á
andvirði blaða og bóka lijá oss eru