Bjarmi - 15.10.1914, Blaðsíða 8

168
UJARMI
En í 61 tilrauninni komst hann upp á
steininn og yfir hann.
Prestinum duttu í hug orðin í Orðskvið-
unum 6, 6: sFar þú til maursins, letingi!,
skoða háttu hans og verð hygginm. Von-
leysið og örvæntingin hvarf úr huga hans,
en nýr áhugi og þrá gagntók hann til að
vinna það verk, sem Drottinn hafði falið
honum.
(I. M. T. Nr. io).
Minningar-orð.
Hvernig verða minningarnar, sem eítir
verða um okkur, þegar eg og þú erum far-
in héðan? — Mér datt í hug að spyrja
sjálfan mig og lesendurna að því um leið
og eg set hér kafiaúrbréfi frá frú Jóhönnu
Jónsdóttur í Garðakoti í Hjaltadal, ekkju
síra Zóphóníasar heitins Halldórssonai, þar
sem hún lýsir minningum, sem góð og vel
mentuð kenslukona norður í Hjaltadal lét
eftir sig. Eg veit að lýsingin er rétt, því
að við Þórey sál. höfum þekst vel síðan við
vorum á fermingaraldri, og verið góðkunn-
ingjar síðan. Hún var sannkristin stúlka
og mér virtist hún skilja mig fljótar og
betur en flestir sveitungar mínir, þegar eg
var að tala við þá um afturhvarf og fyrir-
gefningu syndanna fyrir 12 til 13 árum.
Bréfkaflinn frá 19. september þ. á., hljóð-
ar svo;
„I gærmorgun þóknaðist góðum guði að
kalla til betri heimkynna beztu vinkonuna,
sem eg hefi átt á æfinni, Þóreyju Árna-
dóttur frá Kálfsstöðum. Hún var kaupa-
kona á Hólum í Hjaltadal í sumar, var á
engjum þann 16., en veiktist nóttina eftir
mjög þungt, svo hún bjóst við dauða sín-
um á hverju augnabliki, en var ekki eins
þungt haldin síðar. Jónas læknir á Sauð-
árkrók var sóttur, en ekkert var hægt að
gera. — — Það korn eins og þruma úr heið-
ríku lofti þessi fregn. — Þórey ætlaði að
heimsækja mig á morgun, og eg vai larin
að hlakka svo mikið til að sjá hana, en þá
kom þessi fregn. Það voru mfnar björt-
ustu og gleðiríkustu stundir þegar Þórey
heimsótti mig, og altaf þegar hún fór, fór
eg að gæta að, hvað langt væri þangað til
hún kæmi aftur og hlakka til þess.------Nú
þarf eg ekki að hlakka til þess framar Hún
var eins og sólargeisli; það dimmir fyrir
mér í veröldinni, þegar hún er farin. — Eg
hefi enga manneskju þekt betri, göfugri,
hreinhjartaðri og guðræknari en hana; eg
var því öllu svo vel kunnug, þekti sálarlíf
hennar vel. Það var andleg vinátta okkar
á milli — og hún bað með mér. — Sökum
þess var hún mér kærari og dýrmætari en
aðrir, að börnum mínum einum undan-
skildum.
--------Guð er eilífur kærleikur. Hann
hefir ugglaust tekið hana á hentugri stundu
fyrir sjálfa hana.------Já, guð, sem gaf
mönnunum Jesúm Krist er góður og misk-
unsamur. Það er eina huggunin í hörrn-
unum að eiga föðurinn á himnum. Eg
þakka honum fyrir að eg naut vináttu Þór-
eyjar, eins og fyrir alt annað, sem hann
hefir gefið mér«.-------
Þannig minnist frú Jóhanna Þóreyjar, og
hún er ekki sú eina, sem blessar minningu
hennar, Vinir og kunningjar fjær og nær
senda föður hennar öldnum, Árna Ásgríms-
syni, fyrrum hreppstjóra Hólahrepps, hug-
heilar hluttekningar-kveðjur. Eg veit vel
að annað eins sár og hann hefir nú fengið,
grær ekki á leiðinni yfir lífsins ólgusjó, en
land er fyrir stafni, landið, þar sem »sér-
hver rún er ráðin«, og vinir Krists þurfa
aldrei að skilja. Þangað liggur leiðin heim.
— Vill lesarinn verða samferða?
5. A. Gislason.
yi/grdðsla gjarma
er nú flutt á Laugaveg 19
og verður, að forfallalausu, opin frá
kl. 8 árd. til kl. 8 síðd., virka daga.
Á sama slað verður tii sölu fram-
vegis: pappír og ritföng ýmiskonar,
bréfspjöld innl. og útl., frímerki o. II.
Migurjóii Jónsnon.
Útgcfandi: Hlutafélag í Reykjavik.
Ritstjóri: Bjarni Jónsson kennari, Gretlisgötu 12, Reykjavík.
Afgrciðslu- og innheimtumaður: Sigurjón Jónsson, Laugavegi 63.
Afgreiðslan (Laugaveg 19) opin kl. 8. árd. til kl. 8. siðd.
Prcntsmiðjau Guteuberg.