Bjarmi - 15.11.1915, Blaðsíða 3

BJARMI
171
ari prédikun yrði sá, að þeir, sem
hér eru færu nú á eftir Jesú, og að
þið yrðuð hjá honum í dag. Læri-
sveinarnir urðu hjá lionum þann dag
og svo upp frá því og nú eru þeir
hjá honum enn. Já, að þú yrðir lijá
honum í dag og svo upp frá því. —
Við þurfum að koma á fund hans.
Hér er, ef til vill, einhver, sem líkist
Simoni. Þú setur þér^ markið hátt.
Þú vilt fullna hið góða skeið. Þú
vilt áfram, það er æskufjör, sem býr
þér í brjósli. Þú vill lyfta hátt Ijóss-
ins fána og augu þín tindra af eld-
legum áhuga. En það er oft ósam-
ræmi milli áforma þinna og fram-
kvæmda, vilji þinn brestur ofl eins
og bogastrengurinn, það er eilthvað
sem bilar, þegar mest á reynir. I3á
finst þér þú ekki standa á sléttri
grund, en þú liefir lent í sandbleytu
og of't hefir þú komið of nálægt
kolaeldinum og þegar þú sér ásjónu
Jesú ljóma, þá finnur þú lil þess, að
þú ert syndugur maður og þú gengur
út og grætur beisklega. Þú hefir bar-
ist við þessa sérstöku synd, sem þú
þekkir alt of vel. Fyrir nokkruin
mánuðum liélst þú, að nú væri þér
borgið, en það er ekki langt siðan,
að þú varst grátandi vegna hins
veika vilja. Og þú sagðir: »Nú er
fokið í hvert skjól. Aldrei hepnast
mér að vinna sigur á þessari synd,
aldrei tekst mér að stjórna geði minu«.
Nei, ekki þér, þér lekst það ekki.
En Jesús getur hjálpað þér. Hann
lítur á þig og segir: »Þú ert Símon.
En þú skalt lieita Kefas. — Þú
skalt fylgja mér og eg gef þér bjarg-
fasla trú og heilan vilja. Vertu hug-
hraustur, eg er með þér, legðu ekki
árar í bát og láttu ekki bylgjurnar
taka hugrekkið trá þér. En líttu til
mín og eg mun rélta þér mína hönd.
Á fætur með nýjum áhuga, stalt upp
og gakk. Það bíður þín mikið hlut- |
verk í Guðs ríki«. Þannig talar Jesús
við Simon, og ef Símon er hér inni,
þá bendi eg þér: »Sjá, Guðs lambið«.
Og Jesús sá Natanael koma til sín
og Natanael segir við liann: »Hvað-
an þelikir þú mig?« Jesús sagði við
hann: »Áður en Filippus kallaði á þig,
sá eg þig, þar sem þú varst undir
fikjutrénu«. — Skyldi Natanael ekki
vera hér í dag? — það býr heilög
og viðkvæm þrá í hjarla þínu. Þú
átt þínar bænarstundir. Þig langar
til þess að trú þin horfi inn í heiðan
liimin, þar sem Guðs englar eru. En
þér finst svo kalt i þessum heimi,
þú ert hræddur um, að liin við-
kvæmustu trúarblóm þoli ekki nætur-
frostið. Það þekkja fáir þína hræðslu,
en Jesús þekkir þig, hann sá þig undir
fíkjutrénu, hannþekkir þinabæn. Hann
þekkir þær vonir, sem valda þrá og
viðkvæmni í barnslegum anda. Er Na-
tanael hér inni? Þú sem ert svo einn
með þínar vonir og þin áform, þú
sem ber harm þinn í hljóði, þú
sem grætur, þegar enginn sér, ert þú
ekki hér í dag? Þú ert annar heima
lijá þér en úti á gölunni. Aðrir mæta
þér og sjá þig brosandi, en Jesús
hefir séð þig undir fíkjutrénu. Hann
þekkir þina viðkvæmu lund og hina
helaumu und. Þú átt augnablik, sem
aðrir ekki þekkja, ekki þinn liand-
gengnasti vinur. En það er einn, sem
sér þig undir fíkjutrénu. Það er einn,
sem þekkir þig eins og þú ert. Hann
þekkir sorg þína og vonleysiskvíða,
hann þekkir einnig viðkvæma þrá
þína og von, liann veit, að þú þráir
birtu og sólaryl, hann veit, að þig
hefir dreymt um stigann, sem nær
frá jörðu til himins. Þú hefir séð
hylla undir land, þú liefir í huga
þínum séð dýrlegar myndir, en þær
liafa verið í draummóðu, en nú segir
liann, sem þekkir þig: »Þú skall sjá
það sem þessu er meira«. Og hann