Bjarmi

Árgangur

Bjarmi - 01.12.1917, Blaðsíða 8

Bjarmi - 01.12.1917, Blaðsíða 8
184 BJARMI sem höfðu búið í myrkrinu, og hún gægðist einnig inn í stúrið barnshjarta Sveins litla: »Frelsarinn er fæddur. Hann hjálpar þjer«. Var þessu hvíslað að drengnum? Svipuð orð þessum læddust í huga hans og vonarbjarmar lifnuðu í aug- um hans. Það voru jól. Hann varð að vera glaður, og þegar þau fóru að drekka kaffið, var það Sveinn litli, sem hjelt uppi samræðunum. Mamma lians leit oft til hans og brosti hýrt, — jólaenglarnir höfðu ekki sneitt hjá híbýlunum hennar þrátt fyrir alt. Hurðinni var lokið upp, og þegar Sveinn leit við, ætlaði hann ekki að trúa sínum eigin augum, því í dyr- unum stóð pabbi lians og sjálfur lög- reglustjórinn, sem gekk brosieitur inn í herbergið og bauð »gott kvöld«. »Og hjer færi jeg þjer ofurlitla jóla- gjöf«, sagði hann við Svein um leið og hann leiddi drenginn lil föður síns. »Pabbi þinn er alkominn heim; sektin er goldin að fullu«. Pau störðu öll frá sjer numin á lögreglustjórann, en enginn kom fyrir sig orði. Loks gekk Sveinn litli til lögreglustjórans ög hvíslaði í eyra hans: »Á jeg ekki að fara í staðinn hans, þegar jólin eru búin?« »Nei, nei, góði drengurinn minn«, sagði lögreglustjórinn og klappaði vin- gjarnlega á koll drengsins. »Jeg gef þjer pabba þinn lausan í jólagjöf. Njótið jólanna í heilögum friði«, hjelt hann áfram og sneri máli sínu til hjónanna, sem lijeldust þegjandi í hendur og horfðu hvort á annað með tárin í augunum. »IJjer skuldið þessu barni ást og umhyggju heillar æfi. Gleymið því eigi, að það var sonar- fórn, sem leysti yður úr varðhaldinu«. »Pað er alt þjer að þakka, Sveinn minn«, sagði faðir hans og þrýsti drengnum að brjósti sjer. »Nei, pabbi, það er Guði að þakka«, sagði Sveinn litli. »Nú eru jólin kom- in fyrir alvöru, mamma«, sagði hann og leit brosandi til móður sinnar. Kærleikur Guðs. Eftir 1). L. Moody. (Niðurl.). »Hvers vegna gjörir hann þá ekki augljósan kærleika sinn til okkar?« Dirfisl þú að spyrja svo! Hvernig ætti hann að auglýsa kærleik sinn betur en hann liefir gjört? Þú talar svo af því, að þú hefir ekki enn lagt það á þig, að lesa biblíuna þína lil þess að komast að raun um, hve heitt hann elskar þig. Ef þú tækir biblíu-orðabók og alhugaðir orðin »ást«, »elska« og »kærleikur« — live oft þau koma fyrir í biblíunni, þá mundir þú komast að raun um, að hún er í raun og veru öll ein sam- feld sönnun þess, að Guð elskar þig. Guð er óaílátanlega að auglýsa þjer þetta og sannfæra þig um það — leiða þig og laða lil sín með kær- leika. Alt mótlæli, sem okkur mætir, það leggur hann á okkur o/ kœrleika, til þess að leiða okkur til sín. Sá, sem ekki trúir þvi, að Guð er kærleikur, hann er undir áhrifavaldi hins illa, — blindaður og blektur af ósannindum hans. Alt alferli Guðs er einber kærleikur — alt í frá syndafalli Adams og til þessarar stundar. Fall Adams dró kærleik Guðs niður til vor. í sömu svipan sem fregnin um það barst til himna, kom Guð niður til Adams með sinn kærleika. Röddin, sem heyrðist í Edens-garðinum, það var rödd kærleikans, sem var að leita hins fallna manns: »Adam, hvar erl þú?« Og um allar aldir síðart liefir þessi rödd kærleikans ómað gegnum tima og rúm niður til vor. Af kær-

x

Bjarmi

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Bjarmi
https://timarit.is/publication/379

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.