Bjarmi - 01.02.1921, Blaðsíða 1

BJARMI
KRISTILEGT HEIMILISBLAÐ
XV. árg.
Reykjavík, 1. og 15. febr. 1921.
5.-6. tbl.
Er jcg þá orðinn óvinur gðar, vegna pess að jeg sagði gður
sannleikann? — Gal. 4. 16.
Þegar sannleikurinn
er sagður.
Prjedikun, ílutt í dómkirkjunni í Reykja-
vík 1. sunnudag í aðventu, pann 28. nóv.
1920, af dr. theol. síra Skat Hon'meyer frá
Kaupmannahöfn.
Texti: Lúkas 4, 16—30. '
Texti þessi sný'st um tvö megin-
atriði. Viðburðurinn,
sem sagt er frá, er
i tveimur þáttum.
Frásagan he/ði getað
endað á orðunum:
»Og allir lofuðu
hann og undruðust
þau yndislegu orð,
sem fram gengu af
munni hans«. Með
þeim var fyrra þætt-
inum lokið. En
heildar-frásagan
endaði eigi þannig,
heldur: »En hann
gekk burt mitt á
milli þeirra og fór
leiðar sinnar«.
Hvað bar þá við
í þáttum þessum, þegar þeim lýkur á
svo ólíka vegu? Var það tvent ólíkt?
Nei, þótt einkennilegt sje, bar eigin-
lega eitt og hið sama við í báðum:
Hann talaði sannleika. Sannleikurinn
lætur nefnilega eigi ávalt illa í eyr-
um; sannleikurinn hefir aðlaðandi
hliðar. — Svo sannarlega og Guð er
I)r. llicol. síra Skat HoITmevef
til, er sannleikurinn aðlaðandi, — svo
sannarlega og menn eru til, er sann-
leikurinn beiskur. Og þess vegna var
það: meðari Jesús talaði um Guð, var
lýðurinn ánægður — hann fann, að
það voru »yndisleg orð«. En þegar
hann fór að tala um mennina, »fylt-
ust þeir allir reiði«. Þannig fer, þegar
sannleikurinn er sagður.
Tölum þá í kvöld um atburð þenna
frá þessu sjónarmiði:
tvær hliðar sannleik-
ans, sannleikann um
Guð og sannleikann
um oss.
Fungamiðjan í at-
burði fyrri þáttarins
er setningin: Ȓ dag
hefir þessi ritningar-
grein rætst, sem þjer
nú hafið heyrt«.
Leiðin var löng, —
það voru liðnar aldir
í sifeldri eftirvænt-
ingu. Viðkvæði spá-
mannanna miklu var
ætíð: nú líður að því!
: Þegar Immanúel :
fæðist — sagði Jesajas — og hann
mun brátt fæðast — rennur gullöldin
upp. Hún kom ekki, — en 100 árum
síðar var aftur sagt: hreinsa helgi-
dóminn, jafna ölturin við jörðu — og
þá mun Messíasar-öldin hefjast. —
Feir gerðu svo, en hún hófst eigi.
Feir sátu í útlegð í Babýlon, og undir