Bjarmi - 15.09.1921, Blaðsíða 3
ÐJARMI
163
að jafnaði flnsl vera betra að lesa
hana en biblíuna, eða að þú betur
getir án biblíunnar verið en postill-
unnar, þá er hætt við að »galli sje
á gjöf Njarðar«. Hafl notkun post-
illunnar þannig drepið hjá þjer alla
löngun eftir að lesa biblíuna, (i stað
þess að styrkja hana og gera þig
færan til þess) þá er mjer nær að
halda, að þjer sje best að hætta gömlu
húslestrunum og brenna postilluna.
Já, biblían er þungskilin, svo þung-
skilin, að bjálp alviturs Guðs þarf til
að geta skilið hana.
Langar þig verulega til að geta
lesið bibliuna og til að skilja hvað
þú lest? Verður löngunin svo mikil,
að negð knýr þig á knjám til Drott-
ins? þá fyrst fær Guðs orð »fram-
kvæmt það, sem Drotni vel líkar, og
komið því til vegar, er hann fól því
að framkvæma«. Jes. 55, 11.
Heilög ritning verður ekki skilin
án jbænar; hún verður ekki skilin
nema að hún sje lesin i sama anda
og hún er rituð 1. Fái Guð gefið þjer
þann anda, muntu skilja margt, er
postillan eða presturinn gerði óskilj-
anlegt með »skýringum« sínum.
Lestu biblíuna, þólt þjer fyrst í
stað finnist hún þungskilin. Ef við
sneiðum hjá öllum erfiðleikum, verð-
ur Guði ómögulegt að gefa oss náð
til að gfuvinna þá, og þar að auki
förum_við á mis við blessunina, er
leiðir af sigursælli baráttu.
íslenskri konu, mjög gáfaðri, kynt-
ist jeg einu sinni erlendis, er ákveðið
vjefengdi sannleiksgildi biblíunnar
(bæði hins gamla og nýja testament-
is), bara af því, að hún hafði hlust-
að á nokkrar ræður sira N. N. i
Reykjavik. Hvað var svo i þessum
ræðum, er gerði þetta að verkum?
Það skildist mjer fljótlega: Það var
mannlegur samansetningur, iklæddur
kristilegum orðatiltækjum, algjörlega
andstæður öllu Guðs orði. Og svo
vjefengdi vesalings konan sannleiks-
gildi bibliunnar vegna þess, sem alls
ekki stóð í hennil
»Sá, sem talar í söfnuðinum tali
sem Guðs orð«. Til að geta dæmt um
það, verður maður að hafa svo litla
sjálfstæða þekkingu i Guðs orði.
Öruggast er að lesa bibliuna með
eigin augum, máske þar standi margt
er þú aldrei heyrðir prestinn eða
postilluna minnast á einu orði. Má-
ské biblían geti sagt þjer að þú þurfir
afturhvarfs og endurfæðingar með,
þótt þjer hafi aldrei skilist það á
prestinum. Máske þjer með hjálp
bibliunnar gæti skilist hversu þú
þarfnast Jesú, friðþægingar hans og
kraftar upprisu hans.
Erfitt hefir verið að fá biblíur viða
á íslandi; úr þeirri skömm er von-
andi búið að bæta. Þá bók þarf eng-
inn bóksali að skammast sin fyrir i
búðarglugganum; enn þá er hún nú
seld og lesin allra bóka mest (þó
ekki á íslandi?).
Hið breska og útlenda bibliufjelag
hefir siðan 1804 jafnaðarlega gefið út
15 biblíur hverja mínútu, eða 900
hverja klukkustund i sólarhringnum;
það verða 21600 daglega, alt árið.
P. t. Elmore, Minn. 28. mai 1921.
Ólafur Ólafsson.
*
* ¥
Athugasemd ritstjórans. Greinar
pessar, sem orðið hafa að biða vegna
þrengsla, eru harla íhugunarverðar, og
væri æskilegt, að fleiri tækju til máls um
þetta efni. t næsta blaði mun ritstjórinn
segja sitt állt, en fúsir erum vjer til að
gefa fleirum rúm, eftir því sem unt er.
Grein um Kristindómsfræðslu, Minn-
ingarorð um Önnu G. o. fl. o. fl., biður
vegna þrengsla i blaðinu,