Bjarmi - 01.07.1930, Blaðsíða 4

116
BJARMI
að slíta eftir rúma klukkustund, klukk-
an f)á orðin yfir 7, og eftir kvöld-
verð var boð hjá biskupi. Þær hefðu
purft miklu lengri tíma, par sem hjer
var í rauninni til umræðu hvort pjóð-
kirkja íslands ætti að halda áfram
að geta talist kristin kirkja eða ekki.
— En tíminn var allur farinn í skýrslu-
lestur og skraf um ytri umbúning,
sem að litlu haldi kemur, ef inni-
haldið er rotið, enda harla óvíst að
ping og stjórn greiði göt.u kirkjumála-
frumvarpanna, nema samkomulag ná-
ist um stórkostlega prestafækkun jafn-
Idiða, og er ólíklegt að »kirkjuvinir«
vilji kaupa aðrar umbætur pví verði.
Fjölmargir prestar voru í Rvík um
pessar mundir, pótt floiri kæmu síðar,
og komu peir flestir einhverja stund
á sýnódus.
----—•><*><•---
Spurningar Strauma.
í opnu brjefi til presta í 6. tölubl.
Strauina 1929 er 41 spurning uin ýms
atriöi, er snerta trúmálin. Af spurn-
ingunum verður eigi sjeð, hvaða skoð-
un spyrjendurnir sjálfir hafa á peim
trúaratriðum, sem spurningarnar fela
í sjer, og skal pví engum getum um
pað Ieiða.
Allir hljóta að játa, að pegar ura
er að ræða trúarástandið í landinu,
skiftir pað langmestu, hvar kenni-
mennirnir sjálfir standa í peim efnum.
Peir eru sjerfróðir í pessum greinum
og leiðtogar lýðsins. Peir eru fræðar-
ar safnaðanna, allrar alpýðu; peir
hafa á hendi hiröisstarfið og eiga
samkvæmt stöðu sinni að vaka yfir
andlegri velferð sóknarbarna sinna,
yngri og eldri.
Með petta fyrir auguin vil jeg und-
irritaður í bróðerni og einlægni, en í
fylstu álvöru, mælast til pess, að
spyrjendurnir sjálfir — útgefendur
Strauma —• svari fyrir sitt leyti öll-
uin peim spurningum, sem hjer er um
að ræða, svo skýrt og ákveðið, að
eigi orki tvímadis uin skoðun peirra
í pessum efnum, og að svör peirra
verði birt í blaðinu *Straumar« á sín-
um tíma.
Að svo mæltu sný jeg mjer að
spurningunum sjálfum, og tek pær
allar eftir peirri röð, sem pær eru
fram settar í Straumum.
Trúið pjer:
1. Að Guð sje til?
Svar: Já. Alt, sem lifir og hrærist
á jörðunni, ber vott um almætti og
vísdóm skaparans, og vitnar úm að
Guð sje alstaðar nálægur, alt. í öllu.
Og pessi fullvissa veitir sál mannsins
óumræðilegan fögnuð og knýr hann
til lotningar og tilbeiðslu.
2. Að Guð sje einn í prem pcrsón-
um ?
Svar: Já. Jeg trúi orðum Jesú
sjálfs, lærisveina hans og postula.
3. Að Guð sje almáttugur?
Svar: Já. Hvar skyldi vera sá mað-
ur, sem Guð hefði gefið fult vit og
skynsemi, að hann eigi sjái almættis-
kraft Guðs í öllu í ríki náttúrunnar?
Og koma ekki ótalmargir peir atburð-
ir fyrir í lííi mannanna, að vjer preif-
uin á almætti Guðs? Og ætti ekki
|)essi fullvissa að knýja manninn til
pess að beygja sig í lotningu fyrir
honum, sem öllu gefur líf og tilveru
og sjerhvað annað?
4. Að sambandinu milli Guðs og
manna sje best lýst með orðinu
fadir ?
Svar: Sá innileiki, elska og traust,
sem er á milli- barns og föður, er
ímynd pess satnbands, sem á að vera
milli Guðs og manna.