Bjarmi - 01.03.1932, Blaðsíða 11

B J ARMI
43
kenningu bræðralags meðal manna, sem
nauðsynlegt skilyrði skjótrar framþróunar.
UM ENDURGJALD.
I dauðanum leysast í sundur jarðneski
líkaminn og hinn andlegi (»astral double«).
Lífsorkan hverfur aftur til allsherjar-
lífsins. Ástríðu-eðlið, klætt ljósvakahjúpi,
heldur áfram að vera til um lengri eða
skemri tíma, eftir því, að hve miklu leyti
það hefir lotið hinu æðra eðli, — en hverf-
ur svo að lokum.
Andinn hverfur inn í hvíldina, en það
er vitundar-áistand utan hins jarðneska
líkama, þar sem vitsmunaveran er óháð
jarðneskum takmörkunum. Dvalartími
andans í þessu ástandi fer eftir því, hve
háu þroskastigi hann hefir náð hjer á
jörðu, og endar með því, að hann hverfur
til jarðvistar-vitundar á ný.
Þegar jarðvistum er lokið — en þær
vara alls um sjötíu milljónir ára ■— er and-
inn laus úr hinu lægra vitundar-ástandi.
Framh.
ItosUi 11 konn skril'nr vestur í Sask., Can., }>. 2.
janúar síðastl.:
»Jólablað Bjarma kom til mín á aðfangadag'
jóla, var |>að mjer sannarlega kærkomin jólagjöf,
sem jeg þakka innilega. Bjarmi var »presturinn
minn« um hátíðirnar. Jeg hefi sáralítið gagn af
að hlýða á enskar messur (um aðrar ekki að
gjöia hjer í þessari stóru borg). Samt fer jeg
stöku sinnum í kirkju. Jeg er þá i Guðs húsi,
heyri mikinn og fagran sálmasöng og hefi þar
tækifæri til að láta mitt litla offur, eins og fá-
tæka ekkjan forðum.
Mjer voru gefnir 2 dalir á jólunum og læt jeg
þá hjer í umslagið; get jeg ekki gert betra við
þá en borga jólablaðið, sem mjer þótti svo
ánægjulegt að fá, rjett í jólabyrjun.
Hjer eru mjög »harðir timar«, atvinnuleysi og
bjargarskortur og horfui ískyggilegar. Fólki er
fækkað í skrifstofum, kaup lækkað og skattar
hækkaðir. Börn og gamalmenni og heilar fjöl-
skyldur hrúgast á stjórnarframfæri og margir
einhleypir allslausir. Varla svo bágt á gamla Is-
landi«.
Rödd úr sveitinni.
Úr brjefi til Bjarma: .....Þú vinnur
þarft verk. Bjarmi sæll. Trúin er grund-
völlur allrar menningar. Þjóðirnar eru villi-
þjóðir, þangað til þær öðlast trúna. Ekk-
ert, framar kristinni trú, getur komið fólk-
inu í skilning uin það, hvað sjeu aðalatriði
•og hvað aukaatriði lífsins og hvað sje sönn
menning.
Trúin ræktar siðferði og bræðraþel.
Hver, sem stingur hendinni í sinn eigin
barm, hlýtur að finna sannleik orðanna:
»Alt sem þjer viljið að mennirnir geri
yður, það skuluð þjer og þeim gera«.
Heilar þjóðir hafa liðið undir lok, vegna
siðleysis, af því að þær vantaði trúna á
Krist. Trúin veitir langt sjónarmið, frið
og jafnvæg'i í hugsun. Hún aftrar æsku-
manninum frá því, að skoða sjálfan sig
sem mikilmenni, en það verður honum
jafnan mest í veg'i fyrir því, að hann geti
orðið menningu þjóðar sinnar að liði og'
náð sigrum í lífinu, er sjeu einhvers virði.
Deilur um höfuðatriði kristinnar kenn-
ingar, eru mjer óskiljanlegar. Þær eiga
upptök sín í skannnsýni manna og of miklu
sjálfsáliti. Kristinn maður er best hæfur
til starfs og sama gildir um þjóðfjelag.
Það er gleðilegt að verða þess var, að
vakningaralda virðist nú fara yfir heim-
inn til eflingar kristninni. Verður hennar
líka vart hjer á landi, svo sem sjá má
í Bjarma og Prestafjelagsritinu. Guð blessi
alla viðleitni manna í rjetta átt. Jeg er
ekki í efa um, að messurnar, sem útvarp-
að er frá Reykjavík, glæða trúna. Eink-
um þar eð prestarnir í Rvík legg-ja sig
fram um að flytja vel Guðs orð.
Brjef dags. 15. febr. kom frá ölafi kristni-
boða, er blaðið var fullsett. Vinnufriður og góð-
ur árangur á stöðvum hans.