Bjarmi - 15.04.1932, Blaðsíða 3
BJARMI
59
Mamma.
Nú alt er svo kyrt og undur lújótt
hjer inni, uui lielga mmarnótt,
ó, mín elskaða móðir,
er eigló seig niður við œgisbrún.,
svo undur friðsœlan blund fjekk hún.
Þá signdu hana geislar góðir.
Sú h'óndin, sem að mjer ldúði mest
og hjálpaði’ og studdi í œslcu best,
er aflvana’ og bcérist eigi,
og hjartað, sem fyrir mig heitast. sló
nú hvílir í eilífum friði, og ró,
en andinn fer æðri vegi.
Ná gleyvíast þjer sorgir og gróa sár
því Gnð hcfir þerrað öll harma tár
af þreyttum hvarmi þínum.
Nú leggur þig ástkœra höndin hans,
vors lijartkæra, góða frelsarans,
að blessuðum barmi sín.um,
Ó, hjartans elskaða mamma 'mín,
jeg nurni lil himins, til Guðs og þín,
svo eimnana oft og hljóður.
Þá koma og benda mjer blítt frá þjer,
hver bæn og vers, sem þú kendir mjer,
á það, hvað Guð er góður.
Hann var þinn styrkur og vörn og slrjól,
hann var þjer lmggun og líf og sól
á þimgfœrum þrautavegi.
Og hónum sje lof, sem lausn þjer gaf
og leiddi þig yfir um dauðans haf,
svo birti af betri degi.
Ö, hjartans niamma! jeg þakka þjer,
að þú baðst œ stöðugt fyrir mjer,
og kendir mjer fyrst að kvaka.
Frá þjer er það ait, sem á jeg best,
i æslcu þú gafst mjer það veganest,
scm enginn má af mjer taka.
Þú barst mig æ fyrir brjósti þjer,
þin blessnð umliyggja fylgdi mjer
og verndaði’ oft frá að falla.
Þín bliða ást nvig ei yfirgaf,
hún yfir mjer vakti, þá jeg svaf,
og fylgir mjer eilífð allu.
Jeg veit að hún söm um eilífð er
og altaf biður hún fyrir mjer,
og Drottinn það lieyra hlýtur.
Og því ei mitt litla Ijósið deyr,
jeg líka veit, að hinn brostna reyr
blessuð Guðs náð ekki brýtur.
Nú signi jeg Ijúfa líkið nvitt
og legg það að vanga minum.
Það huggar mig, blíða brosið þitt
á bleiku vörunum þínum. —
Svo btcssi nú Drottinn barnið sitt
með blessuðum englum sinum.
Og þegar mitt skeið á enda er,
þín elska för mína greiðir.
Er vonanna fylling sál %ún sjer
og sólfagrar, nýjar leiðir,
jeg veit, að með gleði á móti mjer
þá móðurfaðnvinn þú breiðir.
Sumarl. Halldórsson.
--------------
Frá Tengchow.
i.
Um leit) og íslensk blöð fluttu stríðs-
frjettir frá Shanghai, stóðu miklir og
mannskæðir bardagar í nærsveitunum
hjer í Tengchow. Er það ekki í fyrsta
skifti að stórviðburðir gerast inn í land-
inu, án þess að nokkur frjettastofnun
hafi hugmynd um það. Að því leyti er Kína
enn þá eins og ónumið land, heimur út
af fyrir sig. Að vísu er mikill fjöldi frjetta-
stofnana og blaðamanna í hafnarbæjun-
um. En maður sjer ekki Surtshellir úr
hellismunnanum.
Ríkisstjórnin kínverska flutti snemma
í þessum mánuði til Loyang; er ákveðið,