Bjarmi - 15.10.1932, Síða 3

BJARMI
155
Pá segir dócentinn, að jeg hafi hallað
niáli, með því að taka ekki nema einn
kafla úr bókinni, og kemur aftur með lík-
inguna af trjenu í því sambandi. Jeg
næri nú í sjálfu sjer fús til þess að taka
fleiri kafla úr H. til birtingar, en hefi,
því miður, hvorki tíma nje blaðrúm til
þess, enda tel jeg þess enga þörf. En
að því er líkinguna snertir, þá verð jeg
nú að segja það, að mjer finst hún ekki
sannfærandi. Því að það vita allir, að enda
þótt rótin sje ekki allt trjeð, þá má nokk-
uð af henni ráða, hvernig trjeð verður.
IJpp af illgresisrót getur alls ekki sprott-
ið vínviður.
Ekki veit jeg, hvar jeg sagði það í grein
minni, að »öll orð Gamla testamentisins
sjeu runnin frá sama þroskasfcigi trúarinn-
ar.« Pað er algjört Bessa-leyfi, sem dóc.
tekur sjer, að leggja mjer þau orð í munn
eða eigna mjer þá skoðun. Og að taka sjer
Bessa-leyfi, hefir aldrei þótt vísindalegt.
Ekki er mjer held.ur ljóst, við hvað
dócentinn á, er hann talar um það, að hann
hafi enga kenslubók fundið, sem hjeldi því
fram, að englar hefðui »í raun og veru«
komið niður stigann, sem Jakob dreymdi
í Betel. Hver skyldi hafa háldið því fram?
Önnur atriði greinarinnar læt jeg liggja
á milli hluta.
Jeg vona, að lesendum »Bjarma« sje
nú orðið það ljóst, að þaö er fylsta ástæða
til að vera á verði gegn allri þeirri villu,
sem kend er í guðfræðideild Háskólans.
I góðu tómi væri ástæða til að athuga
það nánar.
Pað er sannmæli, sem afneitunarguð-
fræðingur einn sagði fyrir nokkrum árum:
»Háskólinn skilur okkuir eftir í kviksyndi.
Pað er aðeins um tvent fyrir okkur að
gera. Annaðlivort að snúa aftur til sama
lands.. Eða, að reyna að komast yfir um.
Jeg vel síðari kostinn.« Hann varð op-
inber guðsafneitari. —
----—«•>€><•*---
Trúmálafundur.
Sunnudaginn 14. ágúst 1932 var, að til-
hlutun Prestafjelagsdeildarinnar »Guð-
brandsdeild«, hald.inn trúmálafundur að
Miklabæ í Skagafirði.
Hófst hann með guðsþjónustugjörð og
prjedikaði sr. Gunnar Arnason, frá Skútu-
stöðum. Texti I. Kor. 15, 1—11. Allir prest-
arnir voru til altaris, og voru það þessir:
Vígslubiskup sr. Hálfdán Guðjónsson,
Sauðárkróki, prófastur sr. Björn Stefáns-
son, Auðkúlu, sr. Lárus Arnórsson, Mikla-
bæ, sr. Tryggvi Kvaran, Mælifelli, sr. Hall-
grímur Thorlacius, Glaumbæ, sr. Arnór
Árnason,, Hvammi, sr. Guðbrandur Björns-
son, Viðvík, sr. Helgi Konráðsson, Hösk-
uldsstöðum, sr. Porsteinn Gíslason, Stein-
nesi, sr. Pálmi Þóroddsson, Hofsós, sr.
Gunnar Árnason, frá Skútustöðum, Æsu-
stöðum.
Eftir guðsþjónustuna var 10 mínútna
hljp.
Pá hófst umræðufundur. Fundarstjóri
var tilnefndur vígslubiskup sr. Hálfdán
Guðjónsson, en fundarritari sr. Gunnar
Árnason, frá Skútustöðum.
Fyrst var sunginn sálmurinn: Lýs milda
ljós. Þá var tekið fyrir fyrsta málið á dag-
skrá: Kristileg uppfrœðing œskulýðsins.
Hjelt fyrst vígslubiskup sr. Hálfdán
Guðjónsson inngangserindi, er nefndist:
Foreldrar, kennarar og börn. Strax á eftir
hjelt sr. Ilelgi Konráðsson annað erindi,
er nefndist: Kirkjan og börnin.
Þá hófust umræður. Til máls tóku: Sr.
Pálmi Þóróddsson, sr. Gunnar Árnason, sr.
Lárus Arnórsson, frú Ingibjörg Jóhanns-
dóttir, kennari, sr. Þorsteinn Gíslason, sr.
Guðbrandur Björnsson, sr. Arnór Árnason,
sr. llelgi Konráðsson, sr. Tryggvi H. Kvar-
an, Magnús Gíslason, Vöglum,, Gísli Gott-
skálksson, kennari, Margrjet Rögnvalds-
dóttir, sr. Hálfdán Guðjónsson, vígslu-
biskup., Hnigu allar raddir í þá átt, að