Bjarmi - 15.08.1936, Blaðsíða 4

B J A R M I
Hróp
ú i* ttl lum á 11 ii iii.
xHversn langt er síðan Jeeús
dó fyrir syndara?« spurði gömul
l<ona í Bengal. »Líttu á mig, nú
er ég' oi’ðin gömul. Ég’ hefi beð-
iö, ég hefi gefiö ölmusur og ég
hefi gengið margar mílur ti!
þess að fá dvalid á helgum stöð-
um Ég- er lítið orðin annaö en
skinin beinin eftir allar mínar
föstur, og allt er þetta árangurs-
laust! Hvar hefur þú nú verið
allan þennan tíma?«
Og frá heimskautalöndunuan
hljómar sama hrópið:
»Þú hefur verið í marga mán-
uði í landi voru«, sagði gamall,
eskimói við biskupinn í Selkirk,
»og þú hefur vitað þessi gleðitíð-
indi lengi. Ef til vill sióan þú
varst barn? Og faðir ])inn hefir
líka vitað I>au? Hvers vegna
komstu þá ekki fyrr?«
Einnig uppi í Andes-fjölium
heyi'ðist ]>etta hróp:
»Hvernig í ósköpunum getur
þaó átt sér stað«, sagói Perú-
rnaður, »í öll þessi ár, sem ég
hafi lifaö hefi ég aldrei fyrr en
nú heyrt að Jesús Kristur hafi
talað svo blessunarrík orð«.
Og í einni af »hvítu« götun-
u.m í Casa Blanca (í Noröur-
Afríku) sagði blökkumaður við
biblíusala:
»Hvernig stendur á því að þú
hefur ekki flýtt þér með þessa
bók til allra ]>eirra af þjóðflokk
mínum sem ekki þekkja hana? i
Hversvegna hefur þú haft hana
útaf fyrir þig?«
Sama hrópið heyrist úr öllum
heimsálfum.
Hvernig eigum vér að svara
])VÍ?
Bernliartl Shaw
um krigtindóminn.
“I*að er óniögnlefít
að stjórna lieiiiiiiiuni án trúar»
Hinn frægi enski rithöf. Beinhard
Shaw, sem varð áttræður fyrii
skömmu, ritar á þessa leið:
»Hvl ekki að reyna kristindóminn
í neyðarástandi heimsins? Spurn-
ingin gæti að vísu virzt vonlaus, þeg-
ar vér höfum í nærfelt 2000 ár fariö
eltir gömlu reglunni: Ekki Krist,
heldur Barrabas.
En það lítur nú helzt át fyrii
aö Barrabas sé orðinn gjaldþrota.
Kristur er ekki gjaldþrota, því að
enginn hefir enn verið svo hygginn,
aö reyna hans leið. Kenning Krists
liefir aldrei veriö notfærð, állan
þennán Ianga tíma, hvorki í stjórr.-
inálunum né I þjóöfélagsmálum.
En nú er ég fús til að játa, eftir
að hafa athugað heiminn og mann-
kynið 1 70 ár, að ég sé enga aðra leið
úl úr ógöngum og eymd heimsins en
þa, sem Kristur myndi hafa bent á,
cf hann hefði teki/.t á hendur hlut-
verk nútíma sljórnmálamanns.
Þaö er ómögulegt að stjórna heirn-
inum án trúar«,
(Helg og höjtid).
Sagt er að Gyðingar hafi sent
Pjóðabandalaginu beiðni um að fá
sér afhent landsvæði í Jerúsaletn,
j>ar sem þeir geti endurreist must-
erið. Gyöingar um allan heirn hafa
þegar safnað fé í þessu skyni.
Par er eitt af táknum tíinanna!
Trúin mun
standa óliögguð.
Rithöfundurinn danski, Harald
Bergstedt, hefir um langan tima
sunnudag' eftir sunnudag, ráöist á trú
og kristindúm, í blaðinu »Social-
I)emokraten«.
Annar kristindómshatari danskur,
Frejleif Olsen, ritstjóri, skrifar í blart
sitt »Ekstrabladet« fyrir skömmu,
um þessa trúarofsókn Harald Berg-
stedl, meðal annars:
»Pessir trúarofsækjendur munu
verða fyrir sárum vonbrigðum i
lilægilegum h'gómaskap sínum og
aulalegum ofmétnaði. Maður getur
haft hvaða rkoöun sem vera skal á
trúnni, aðra en þá, að möguiegt sé
að útrýma henni úr heiminum með
því að banna hana. Maður getur eins
vel tannað mönnum að anda! Peir
gera það jafnt eftir sem áður. Pað
er auðvelt að fara að eins og Harald
Bergstedt hinn danski gerir annan
hvern sunnudag í »Social-Demokrat-
en«, að gera skelligys ao allri hinni
skuggalegu hjátrúarhérvillu, sem
trúín hefir verið um áraþúsundir ti!
þessa tíma en þegar öllu skelli-
gysi er lokið, þá mun ])ó trúin standa
óhögguð eftir sem áður«.
( >Itaa(l8ÍvereiK<).
Úr ýmsum áttum.
Skozkl biblíufélag, stofnað árið
1012, hefir ]iað að markmiði að gefu
Biblíu í hvert skip, sem kemur þar
í höfn. Pað hefir bækistöðvar í yfir
Í00 hinna stærri siglingabæja og þaö
hefir Biblluna á 120 mismunandi
tungumáluni. Með því móti fær hver
sjómaður Biblíuna á móðurmáli sínu.
Pessu úitbreiðslustarfi félagsins er
haldið uppi af frjálsum sjáífboðaliö-
um. Vinir þess nota tómstundir sín-
ar til þesis að átbreiða Guðs orð frá
skipi til skips.
Hvaö gerir ])ú i ]>vi efni?
★
»Vasatestamenta-Samhandið.. gaf
Coolidge fyrv. forseta eitt sinn vasa
Ný'jatestamenti. Pegar forsetinn
þakkaði pjöfina sagði hann nieöal
annars: Pessi litla bók hefir inni að
halda úrlausn á öllum vandamáliím
heimsins«..
★
Um 40 kristniboðsfélög eru í
Stóra-Bretlandi og hafa þau um 2
miljónir sterlingspunda 1 ftrstekjur
til samans, en það er, eftir núver-
andi gengi, rúml. 44 miljónir króna.
Arstekjur flestra þessara félaga voru
miklu lægri ftrið 1935 en undanfarið,
Stærsta »Kirkjutrúboðsfélagið«, haföi
35 þúsund pundum minni tekjur en
árið áður, Londonarfélagið 12 þúsund
pundum minna, Baptistaféiagið XI
þúsund, Hákirkjufélagið 3 þúsund og
trúboð skozku kirkjunnar 8 800 pund-
um minna.
Aðeins þrjú hinna þekktustu fé-
laga höfðu haft hairri tekjur 1935 eu
úrið áður. Eitt jieirra er Metodista-
félagið, sem lagði sérstaka áherzlu á
innsöfnunina ti! þess að geta greitt
58 þásund punda skuld, sem það var
í; þar að auki fékk það 87 þús. pund
umfram venjuiegar tekjur sínar.
Kína-Indland félagið hafói einrlig
mikið auknar lelijUr. Priðja félagið
var The Bible Churchmens« kristni?
boðsfélag'. Pað klofr.aði út úr Kirkju
trúboðsfélaginu vegna jiess að frjáls-
lynda guðfræðin hal'ði náð þar svo
miklum tökum; það gátu margir ekki
þolað og fóru ár þvi og stofnuðu
nýtt félag með ofangreindu nafni.
Pað hafði 58 þúsund punda tekjur
1935 og- eru það hæstu tekjur, sem
]>að hefir nokkurnlíma haft.
★
Tekjur kristniboðsfélaganna í Nor-
egi hafa hækkað mikiö árið 1935. Af
15 kristniboðsfélögum þar, hrfa að-
eins þrjá haft lægri tekjur. Noiska
kristnitrúboðsfélagið hafði 91 þús-
und krónum hærri tekjur, Kina&am-
bandið 76 þúsund og Santhal-trúboð-
ið 5 þÚ6und krónum hærii tekjur.
Af minni félögunum hafði ísraels-
trúboðið 21 þús. krónum hærri tekj-
ur og Norska Kinatr'úboðið 38 þús.
kr. Buddatrúboöiö hafði aftur á móti
1! þásund krónum lægri tekjur og
Schrendertrúboðiö 10 kr. lægri en át-
ið áður. Samanlag'ðar tekjur ailra
lieiðingjatráboðsfélaga í Noregi voru
1935 3,2 miljónir króna og þar af var
aukning í únilega % miljón.
★
Danska aðal kristniboðsféiagið
gerði upp ftrsreikning sinn með 12
þúsund króna balla ftrið 1935. Par
af var 8 þúsund krónur halli frft ftr-
inu 1934, svo að það munaði litlu að
tekjur og gjöld ársins 1935 stæðust
á þar.
★
Allar þessar tekjur hinna rni'.rgu
kristniboðsfélaga í hinum ýmsu lönd-
um, eru frjálsar gjafir frft fthuga-
sömum og fórnfrsum kristniboðsvin-
um. Virðist norska þjóðin skara þar
langt fram úr öðrúm þjóðum, -að til-
töiu við fólksfjölda, enda er það vit-
anlegt að trúarlíf er þar meira og
blómlegra nú, en víðast hvar ann-
arsstaðar. Það sýnir sig greinilega,
meðal annars i trúboðsáhuga þjóð-
arinnar og fórnarlund. Hvar stend-
ur islenska þjóðin í þessum saman-
burði?
★
Nú eru um 16.240.000 Gyðingar í
heiminum. Pað er 1,3 milj. fleiri en
fyrir 10 árum.. Um 10 milj. búa í
Evi'ópu, 5 milj. í Ameríku og aðeins
!i milj. í Asiu.
★
57
Bréfaskiptin héldu áfram. Britta skrifaöi til
hverrar hafnarjsem Hjálmar gaf upp, og hann
svai-aði ávallt um hæl. Bréf hennar voru ekki
prédikanir, en samt var það augljóst, að það,
sem hún vildi með þeim, var að þeina sjónum
hans u,pp á við.
Stuindum fan,n hann til samvizkubits, af því
að hann skrifaði til hennar und;ir dulnefni, en
hún skrifaði honum í f'uilu, trausti undir sínu
eigin nafnj. En hann þoröi ekki að ljósta því
upp við hana, hver hann væri, af ótta við, að
hún kynni, í g'remju yfir undirferli hans, að
slíta bréfaskiptunum, sem smám saman voi'u
orðin honum svo mikils virði, aö hann vildi ekki
á neinn hátt vera án þeirra, Bréf Brittui voru
honum „iafn kær og helgir dómar, og hann bar
ávait á sér það bréf, sem síóast hafði komiö,
í hjátrúarfullu trausti til varóveizlumáttar þess
Og það varðveitti hann í raun og' veru. Það kom
fyrir oftar en einu sinni, þegar hann var í höfn
og var af gömlum vana dreginn með á einhvern
mióur góðan skemmtistað, að hugsupin um bréf-
ið í jakkavasanum kom honum til ])ess að snúa
við. Hann fór' að skammast sín fyrir þær
skemmtanir, sem hann hafði sleppt sér út í, til
þess að gle.yma Elsu Vinge. Jlann vildi muna
eftir Brittu Reiner, og þess vegna varð hann
að flýja freistingarnar í höfnunum, því aö þegar
þær höfðu yfirbugað hann, vogaöj hann ekld
58
að senda henni eina hugsun. Úti á hafinu aftui'
á móti, í stormi og þoku, í myrkri og hættu,
gat ha,nn hugsað ti! hennar með fuJíri djörfung
og ])rá. Með meiri og meiri alvöru, fór hann að
komast undan þeim hættum, sem andinn í bréf-
um hennar vildi auðsjáanlega varðveita hann
fyrir, og hugur hans sneri sér stöðugt meir og
meir að þvá, sem betra var,
Einn dag fékk han bi'éf frá Brittu, sern kom
honum í geðshræringu, enda þcitt þaö væ,ri jafn
fínlegt og vingjarnlegt og' hin fyrri, Pað var
í því ein spurning:
»------ Hafið þér ekki af tilviljun einhvern,-
tima hitt ungan sjómann, sem heitir HjáJmar
Brenning? Það er eini sjómaðurinn, sem ég
þekki; við vorum mikið saman, þegar við vor-
um börn ....«
Þetta var feimnisleg og varkárnisleg sþu,rn-
ing, sem 'þó sýndi Hjálmari, að hann var ekki
gleymdur, þrátt fyrir allt. Honum hitnaði svo
undarlega um hjartarætu,rnar og eitthvað kom
fram í augun á honum. Hann notaði mikið af
pappír í svarið við þessari spurningu, og það
kjostaði hann mikil heilabrot. Aó síðustu gat
hann komið saman samlilandi af skáldskap og
raunveruleika.
0 11» r e i ð i ð Bjarma,