Bjarmi - 15.04.1940, Blaðsíða 3
B J A R M 1
3
KRISTILEGT HEIMILISBLAÐ
Eemur út 1. og 15. hvers mánaðar.
Útgefandi: Ungir menn í Reykjavík.
Ritstjórn: Ástráður Sigursteindórsson,
Bjarni Eyjólfsson,
Gunnar Sigurjónsson.
Áskriftargjald kr. 5.00 á ári.
Gjalddagi 1. júní.
Afgreiðsla Þórsgötu 4. — Sími 3504.
Pósthólf 651.
Félagsprentsmiðjan h.f.
Vér lifum á stórbrotnum tím-
um. Nýsloppnir úr blóðugustu
styrjöld mannkynssögunnar, er-
um vér í þann veginn að liefja
aðra ennþá blóðugri. Stéttabar-
áttan klýfur þjóðir vorar inn-
byrðis. Guðleysið blómgast á
liæstu sem lægstu stöðum þjóð-
félagsins. Gamla siðleysið er
dubbað upp og gefið út í nýju,
fínu upplagi með nafninu: „Nýja
siðg'æðið“. Skáldritin draga upp
falskar fyrirmyndir fyrir æskuna,
með öllum mætti og lipurð list-
arinnar, já, saurga jafnvel þjóð-
arsálina í heild. Og kristnir menn
eru ofsótlir í binni gömlu, „sið-
menntuðu“ Evrópu!
Og þó stend ég ekki liér til þess
að vorkenna oss, sem þurfum að
lifa á þessum timum. Ég þakka
Guði fyrir það, að ég féklc að
lifa á þessum miklu og ávaxta-
ríku tímum. Óttinn hefir nefni-
lega aldrei sótt eins á mennina
og nú. Um það eru allir, sem
til þekkja, sammála. Og óttinn
ei alltaf afleiðing valdsins. Á
blómatíma siðmenntunarinnar
hrynur menningin. Dýrið í mönn-
unum tekur stjórnina. A meðal
einstaklinganna á heimilunum,
stéttanna í þjóðfélaginu, og í
sambúð þjóðanna, er það rándýr-
ið, sem ræður.
Sjá, þetla hefir grafið undan
trúnni á manninn. Og þess vegna
éru nú nýir möguleikar fyrir
trúna á Guð. Núthnamaðurinn
lyftir höndum sínum, sjálfrátt
eða ósjálfrátt, til hans, sem er
sierkari en maðurinn. Ég hefi lif-
að í 60 ár, en mér hefir aldrei
fundizt eins auðvelt að tala við
menn um Guð eins og nú.
Jesús liefir boðið oss að ráða
tálcn tímanna, og ætti ég að áræða
að gefa lýsingu á vorum tímum,
þá mundi ég segja: Þessi ringul-
reið og óskapnaður, sem vér nú
erurn vottar að, hefir í sér fólgna
möguleikana til voldugrar vakn-
ingar yfir hina ógæfusömu Ev-
rópu, já, yfir allan heim. En ég
verð lilta að bæta við: ef ekki
brýzt mikil vakning út hjá hin-
um hvíta kynstofni, þá líður liann
undir lok, vegna menningar sinn-
ar, sem ber merki dauðans.
O. Hallesby.
*
J íJicuustL
Þegar allt leikur i lyndi, hætt-
ir oss tií að gleyma Guði. Fjöld-
inn ákallar liann aðeins á neyð-
artimum. Skyldu þá ekki þessir ‘
hörmunga- og alvörutímar geta
vakið mennina til umliugsunar i
um sína andlegu velferð?
Heimurinn skelfur. Lífið leik- |
ur á þræði. 'fcúsundir og aftur j
þúsundir hníga fyrir liinum ægi- :
legu morðvopnum. Hvergi gela j
menn verið öruggir. Þúsundir og j
aftur þúsundir eru yfirkomnar j
af sorg, sjúkleik og örvæntingu.
Valdagræðgi og rangsleitni hafa
náð hámarki sínu.
Engu er þyrmt. Löndin baðast
í blóði, glæsilegar borgir eru lagð-
ar í rústir, hinum fögru skipum
er sökkl í hafsbotn. Hver telur t
þann aragrúa af liraustustu son- |
um þjóðanna, sem verða hafinu j
að bráð?
Úr Ioftinu er hellt eldi og j
brennisteini. Vonir bresta, óviss- j
an kvelur. — Ilver skyldi verða !
næstur? — Ægilegt er vald liins ;
illa. Samvizkulausir menn eru
verri en villtustu dýr. Myrlcra-
höfðinginn á trúa þjóna í þess-
um heimi.
En Guði sé lof! Drottinn á lika
sina þjóna; og hans þjónar finna
og vita, að Droltinn einn er megn-
ugur að varðveita þá frá liinni
vondu öld. Ef Guð er með oss,
liver er þá á móti oss?
Lærisveinar Ivrists eru sælir i
þjáningum. Þeir vilja glaðir þola
ofsóknir, fangelsi, pyntingar og
jafnvel dauða sakir nafns lians.
Hvers virði er þelta líf saman-
borið við eilífðina? Lífið er þeim
Kristur og dauðinn ávinningur. í
öruggu trausti bíðum vér þess,
sem verða á, vér sem liöfum af
náð öðlazl það hlutskipti, sem liá-
leilast er af öllu, jiví.að af náð
erum vér frelsuð fyrir blóð Jesú
Krists.
Trausl vort á honum verður
ótlanum við heiminn yfirsterk-
ara, af því að vér höfum reynt
það, að hann er hið einasta, sem
liægt er að byggja á, þessa lieims
og um eilífð. Hann er bjargið,
sem aldrei bifast. Og vér viljum
taka undir með þýzku trúarlietj-
unni og syngja af hjarta: „Vor
Guð er borg á bjargi traust.“
Fyrir oss, sem þekkjum Jesúm
Krist eins og hann er, verður
hann meira en „austrænn spek-
ingur“. Guð lijálpi þeim mönn-
um, sem svo eru blindaðir, að
þeir vilja ekki viðurkenna Krist
nema sem speking. Hvar er og
verður þeirra hæli? Sannarlega
eru þeir menn aumkunarverðast-
ir allra manna.
Ef þannig er ástatt fyrir þér,
þá grátbið ég þig að leita Jesú
Krists. Komdu með allt, sem að
þér amar, til hans, sorgir, ótta,
vonbrigði og öll þín málefni.
Hann lætur engan synjandi frá
tiJL Aans.
sér fara. Það er reynsla milljón-
anna, sem hafa gjörzt lærisvein-
ar hans.
I veikleika vorum er hann
sterkur. í þrengingum vorum er
liann kraftur og líf. Á freistinga-
stundunum er liann hjálpari og
leiðarljós. Harin hefur tekið synd-
ir vorar með sér upp á krossinn
á Golgata. Það er dýrðlegur
leyndardómur, sem aðeins verð-
ur opinber þeim, er taka á móti
frelsinu í Jesú Kristi.
Vér finnum kuldagust guðleys-
isins næða um oss, en sá gustur
verður aðeins til þess að þrýsta
oss, lærisveinum Jesú, nær kross-
inum.
Métiii í
Á Hraungerðismótið munu nú
kornnir um 60 þátttakendur. Er
það svipað og í fyrra um líkt
leyti, og hefir þó hvergi nærri
verið eins mikið ritað um mótið
nú, og í fyrra.
Nú fer tíminn að styttast. Og
nú fer að verða brýn nauðsyn,
að þeir, sem æita sér að verða
þátttalcendur, gefi sig fram sem
allra fyrst. Ef þátttakendur vissu
hve það kemur sér miklu betur
fyrir oss, að tilkynningar komi
sem fyrst, mundu margir, nú
næstu daga, leggja leið sína til |
þeirra, sem taka á móti tilkynn- j
ingum. En vér treystum því, að j
þátttakendur tilkynni sig eins
fljótt og þeim frekast er unnt.
Og umframt allt eitt: réynið að
fá með yður þá, sem ekki þekkja
samfélagslíf trúaðra, og skilja
ekki livað biblíulegur kristindóm-
ur er. Ef til vill er möguleikinn
til þess að oima augu þeirra sjald-
an eins mikill og á slíkum mót-
um.
*
Að gefnu tilefni viljum vér taka
þetta fram: I þátttökugjaldinu —
15 kr. — er innifalið skjæ við
kvöldmat og mjólk við allar mál-
tíðir, svo og heitt vatn eftir þörf-
um. Og reynt verður að hafa
kaffi, ef leyfi fæst, sem menn
geta þá fengið keypt vægasta
verði sem. unnt er.
Reynslan undanfarin tvö ár
hefir sýnt, að dagskrá er full þétt-
sctin. í ár verður því einum dag-
skrárlið sleppt á sunnudeginum
og dálítið rýmt til á mánudeg-
inum.
í fyrra var og sú nýbreytni upp
tekin, að þátttakendur máttu
leggja nafnlaust fram spurning-
ar um eitt eða annað atriði trú-
arinnar og trúarlífsins, sem þeir
óskuðu að fá svarað. Fannst
mörgum það ein ánægjulegasta
samverustundin, er spurningum
var svarað. Nú liefir verið ákveð-
ið, að nota eftirmiðdagssamkomu
Vér viljum leggja hendur vor-
ar í lians gegnumstungnu liend-
ur og biðja hann að leiða oss í
gegnum þetta líf og inn í hið
komandi líf, í gegnum þyrnum-
stráðar leiðir, inn í liið eilífa kon-
ungsríki, sem bíður vor á liiinn-
um. —
Hve gott er að geta sagt af
lijarta:
Ó, fyrirgef þú breysku barni þínu,
blíði Jesú, allt, sem heitir synd.
Halla má ég höfði þreyttú minu
i helgri ró að þinni dreyralind.
Hve gott er æ í þrautum heims ogliarmi
að hlýða þinni röddu, Jesú minn.
Þá vonir hregðast, titra tár á hvarmi,
hin trygga höfn er náðarfaðmur þinn.
Því kannt þú einn að þerra hurtu tárin,
er þungur harmur nístir vora lund,
og þú kannt einn að græða synasárin,
sigurfeginn kem ég á þinn fund.
Hugrún.
§iAmar.
á mánudag til þess. Mega þátt-
takendur, livort sem þeir vilja
heldur, senda spurningar sínar
fyrir mótið til afgreiðslu Bjarma,
eða leggja þær fram á mótinu
sjálfu.
I blaðinu nú birtist skrá yfir
efni þau, sem hugsað hefir verið
til að hafa á mótinu. Er þó ekki
að fullu gengið frá dagskrá enn-
þá. —
Laugardag 15. júní:
Kl. 6. Mótið hefst með guÖsþjón-
ustu í Hraunger'ðiskirkju.
— 9. Hugleiðing: ,Friðþægingm.
Samverustund.
Sunnudag 16. júní:
Kl. 9. Sambænastund.
— 10. Biblíulestur: Upprisa Jesú.
— 12. Guðsþjónusta í kirkjunni.
— 4i. Erindi: Réttlæting af trú.
— 9. Hugleiðing: Tákn komu
hans I.
Mánudag 17. júnjí:
Kl. 8. Altarisganga.
— 10. Bibliulestur : Tákn komu
hans II.
— 1. Barnasamkoma.
— 3. Hugleiðing: Markús 1, 17.
— 5. Frjáls samkoma (spurningum
svara'ð).
— 7. Skilnaðarsamkoma.
Mótið að Brautarhól.
Síðan það var auglýst í síðasta
blaði, höfum vér ekkert lieyrt að
norðan, en það verður auðvitað
fyrst og fremst þar, sem þátttak-
endur gefa sig fram. Vér liöfum
þegar lieyrt um nokkura, sem
hugsa sér að fara liéðan á mótið
fyrir norðan, auk ræðumanna.
Eru líkindi til, að mótið þar verði
fjölsóttara en vér hugðum i
fyrstu. En það kemur i Ijós á sin-
um tíma.
Bjarma hefir verið sendur
kostagripur einn, sem hann er
beðinn að koma í peninga, og eiga
þeir að nokkuru leyti að notast
til þess að styrkja „söngkrafta“
til að komast norður og vera þar
til aðstoðar Nú er bara að sjá,
hve duglegir vér verðum að koma
þessu í peninga.