Bjarmi - 16.06.1958, Blaðsíða 4

4 BJARMI
FRÁ STARFINU
Fá er sumarið komið. og: allt félagrs-
starf hefir skipt um svip. Segja má,
að sumarstarfið hafi liafizt á sumar-
dag;inn fyrsta. í K.F.U.M. hófst það
með því, að Skógarmenn höfðu kaffi-
sölu, svo sem verið hefir venja. Um
kvöldið var almenn samkoma. Áskotn-
aðist sumarstarfinu í Vatnaskógi á
ellefta þúsund þennan dag.
Kristniboðsfélag kvenna í Reykja-
vík hafði kaffisölu í kristniboðs-
húsinu „Betaníu“ þann 1. maí. Veð-
ur var einkar hentugt og komu
margir til þess að styrkja kristni-
boðið á þennan hátt. Munu kon-
urnar hafa fengið á níunda þús-
und krónur, og er það mjög gott,
því að húsnæðið er mjög lítið, svo
sem kunnugir vita.
*
Kristniboðsflokkur K.F.U.K. hafði al-
menna kristniboðssamkomu miðviku-
daginn 6. maí. Kristniboðarnir Kristín
Guðleifsdóttir og Felix Ólafsson önn-
uðust livort sinn dagskrárlið. Hafði hún
frásöguþátt frá lifi kvenna í Konsó,
en Felix hafði hugleiðingu. Kvenna-
kór K.F.U.K. söng. Þá var dregið um
nokkra muni, sem meðlimir flokksins
höfðu saumað eða prjónað í vetur.
Gáfust kristniboðinu nær þvi 7000 kr.
það kvöld.
Stofnað hefir verið kristniboðs-
félag í Mýrdal. Voru lög þess end-
anlega samþykkt á uppstigningar-
dag, og voru stofnendur 15 að tölu.
Formaður er síra Jónas Gíslason
i Vík. Verður síðar sagt nánar frá
þessum ánægjulega viðburði, og
munu allir meðlimir kristniboðsfé-
laga þeirra og flokka, sem fyrir
voru, bjóða þessa nýju kristniboðs-
vini hjartardega velkomna í hóp-
inn.
K.F.U.M. og K.F.U.K. hafa um ára-
tugi haldið hátíðarfundi fyrir ferming-
arbörn hér i bæ, að loknum ferming-
um. Hefir K.F.U.M. fundi fyrir dreng-
ina en K.F.U.K. fyrir stúlkurnar. Voru
hátiðir þessar ánægjulega vel sóttar
í vor, mátti heita nær fullur salur
hvort skipti.
Það er ekki ofsögum sagt af
fórnfýsi þeirra, sem þátt taka i
starfi kristilegu félaganna. Hér að
framan hefir verið getið þriggja
f járöflunarsamkoma með stuttu
millibili hjá svo að segja sama fólk-
inu. Við þetta bætist svo það, að
sumarstarf K.F.U.K. hafði kaffi-
sölu nokkru fyrr en Skógarmenn
— og Laugarnesdeild K.F.U.M. og
K. höfðu samskonar fjáröfl-
un nokkru síðar.
Unglingadeild K.F.U.M. liafði um
hvítasunnu mót fyrir pilta á U.-D.-
aldri. Var það haft í Vatnaskógi. Þátt-
takendur munu hafa verið 55 og láta
vel yfir dvölinni.
Úr dagbók hjiíkrunarkonunnar
FRAMHALD AF 3. SÍÐU
an viljað tala við hana um Guð.
Hún var frá Bedengellú. Ég á bara
svo erfitt með að hjálpa eða gjöra
nokkuð fyrir fólk þaðan. Það er
eins og það sé lokað fyrir munn-
inn á mér. Ég á ekki orð. Þetta er
satt, Guð lijálpi mér. En ég veit
að þið biðjið fyrir mér og þessu
fólki. Jesús liefur einnig dáið fyrir
þetta fólk.
1. marz.
1 febrúar er tala sjúkl. 1.085, auk
14, sem hafa fengið meðhöndlun
úli í þorpum. Inn liafa komið 346
Et. doll. Þetta er livorki það
minnsta eða mesta. Það hefur ekki
verið nein farsótt.
2. marz.
Það er sunnudagur, rólegur dag-
ur. Eitt slys. Kona, sem var mikið
skorin á höfði. En það var ánægju-
legt að sjá sjúklinga þá, sem liggja
hérna núna. Þeir eru fjórir. Göm-
ul kona, sem var búin að vera
hér í 3 vikur. Það er ekki gott
að Ij'sa því, hvernig hún leit út.
Allir hennar útlimir voru svo
stokkhólgnir, að þeir stððu eins
og spýta út í loftið. Það eina, sem
hún gat lireyft, var vinsti i höndin.
Maðurinn hennar hefur verið hér
allan tímann og annazt hana af
mestu snilld. Hann hefur nú tekið
trú á Jesúm. Áðan fór ég inn í kof-
ann til þeirra. Þá gat hún gengið
svolítið, ef hún var studd af tveim,
í fyrsta sinn eftir, ja, ég veit ekki
iivað langan tíma. Þau sögðu, að
svona væri liún húin að vera í eitt
ár. Ég held ég geti 'aldrei gleymt
andliti hennar, þegar liún fann, að
hún gat staðið og svolítið hrej7ft
sig. Hún fór að lofa Guð upphátt.
Maður hennar játaði trú sína síð-
asta miðvikudág. Nú hað hann
upphátt og sagði síðan: „Ég liefi
þjónað Satan. Nú vil ég þjóna
Frelsara mínum það, sem eftir er
æfi minnar.“
Og svo sagði hann: „Ég á tvær
konur.“ Piltarnir sögðu, að hann
ætti að sjá fyrir þessari gömlu
konu líka, það sem eftir væri.
Hann sagði: „Þið þurfið ekki að
vera hrædd um, að ég horgi ekki
fyrir þessa konu mína, ef Iiún fær
heilsubót, því að hún er drottn-
ingin mín.“ Svo er dóttir þeirra.
Hún er löngu orðin heilbrigð. Hún
var með heilahimnubólgu, en hún
ætlar að bíða eftir mömmu sinni.
Hún er 14 ára, mjög falleg. Ég gaf
lienni kjól, sem kannski er ekki
í frásögur færandi, en það var á-
reiðanlega stærra fyrir þau öll, en
við getum gert okkur í hugarlund.
Þriðji sjúklingurinn er ungur mað-
ur með heilahimnubólgu. Ilann
var mjög veikur, en er að verða
góður. Fjórði er maður, sem kom-
ið var með á börum í fyrradag.
Hann var málllaus og gat ekki
gengið. 1 dag, þegar ég fór að
gefa meðulin, gat hann talað. Ég
lofaði Guð á mínu eigin móður-
máli. Ég fór svo inn til mín, mætti
Dimbarú og sagði, að maðurinn
gæti nú talað. „Er það satt?“ sagði
hann. „Ég verð að fara og sjá
liann!“ Svo kom Dimbarú og
sagði, að maðurinn og hróðir hans, .
sem var hjá honum, vildu báðir
trúa, og bætti svo við: „Ég lief
aldrei séð Guð gera svona stór
undur og kraftaverk.“
9. marz.
I fyrradag kom kona, og sagði
maður, sem með henni var, að
það væri Satan, sem ásækti hana.
Kona þessi var bústin og þrifleg
og ekki liægt að sjá, að liún væri
veik. Ég sagði við Dimbarú, að
ég ætti erfitt með að trúa því, að
illur andi væri í þessari konu. Svo
fór ég að spyrja liana, hvað hún
vildi. Ilún sagði „Það var maður,
sem kom í þorpið, þar sem ég á
heima, og hann sagðist hafa verið
veikur, en liér liefði hann fengið
hót og fengið að heyra um Jesúm,
og segist nú trúa á Jesúm Krist.
Nú er ég komin hingað til að heyra
um liann. Ég er ekki veilc og ég
þarf engin meðul, en mig langar
lil að heyra um Jesúm.“ Ég sat
stundarkorn ldjóð og hugsandi.
Þetla greip mig svo undarlega. Já,
sannarlega var það Jesús sjálfur,
sem var að verki. Hún fékk að
heyra um Jesúm. Hún var einnig
á samkomu í dag. Það var svo
margt á samkomunni. Ég gat ekki
komið tölu á það, en það var al-
veg troðfullt. Frá Javello var send-
ur liingað prédikari, sem verð-
ur um óákveðinn tíma. Hann er
víst mjög góður prédikari, er víst
safnaðarstjóri í Javelló. Ég trúi
því, að hann verði til mikillar bless-
unar hér, þennan tíma, sem hann
verður. Ilann talaði á samkomunni
í dag um Mark. 1, 41. — Og enn
i dag kennir Jesús í brjósti um
mannfjöldann og segir við okkur:
„Uppslícran er mikil, en verka-
mennirnir fáir, biðjið því herra
uppskerunnar að hann sendi verka-
menn til uppskeru sinnar.“ . . . .
Guð blessi ykkur öll. Hjartans
þakkir, trúföstu vinir, fyrir bænir
og fórn. Ilann sér fórnir ykkar og
Hann heyrir bænir. Þökkum
Drottni.
Ykkar þakklátur sendihoði,
Inga.
„Ég trúi...“
FRAMHALD AF 2. SÍÐU
í frá. Því að orð þeirra voru ekki
tízka, lieldur kristindómur, sem
aldrei úreldist.
Og þjóðin rétti úr kútnum. Ilún
varð aftur ný og frjáls. Enginn
getur sagt, að það hafi orðið fyrir
aukna heiðni. — Fyrstu boðberar
hins nýja tíma voru niðjar niður-
lægingartímans, — kristnir menn,
sem þorðu að vona og trúa, —
áttu þrek til þess að takast á liend-
ur þjónustu og fórnir. —
Guð gleymir eigi fyrirheitum
sínum. — Ilann gleymir oss eigi
heldur, svo lengi sem vér treyst-
um lionum. — Heilagur andi fylg-
ir kristnum mönnum enn í dag. —
Starf lians nemur ei staðar. —
Honum fær enginn viðnám veitt,
livorki með vopnum né orðum.
Nú er upprunnin ný öld á Is-
landi, — bjartari öld. — Heitum
því, kristnir menn, að hún skuli
eigi verða heiðin öld. Yér skulum
lialda áfram stríðinu. Minnumst
þjónustunnar, sem vér erum köll-
uð til. Minnumst þess, að vér er-
um öll Guði vígð, með öllu, sem
vort er. — Biðjum hann að endur-
nýja oss á þessum degi með lieilög-
um anda sinum. — Biðjuin hann
að endurskapa og endurreisa allt,
sem er í molum og brotum. —
Biðjum liann að gefa kirkju vorri
vakning. -— Biðjum hann að minn-
ast enn á ný þess, að hann stofn-
setli íslenzka kristni á þeim degi,
er hann prýddi veröld alla í gift
heilags anda.
Biðjum hann að gæta þeirra,
sem eiga að erfa landið og trúna
eftir oss.
Börn í Suðaiistur-Asíu eru eftii-tektarsöm ogf námfús, er kristniboðar seg-ja þeim
söguna um Jesúm og kenna þeim að lesa.