Æskan - 01.04.1956, Page 12

Reykjavík, apríl 1956.
lBillHBnlnllll..ll'1'IIIIIIINIIIIIiliill'tHIIIINlnl
Það er skriftartími í skólanum
Nonni kemur til kennslukonunn-
ar og sýnir bókina sina hróðugur.
Hún lítur á hana, bendir því næst
á eitt orð og segir síðan:
— Er þetta h eða k, væni minn?
— Það sjáið þér af sambaud-
inu, svaraði Nonni hinn hreykn-
asti.
*
*
Maður við dreng: — Hver gaf
þér þetta glóðarauga?
Drengur: — Enginn, ég vann
fyrir því.
* * *
— Pabbi, hvernig stendur á því,
að lunglið er eins og ostur? Er
hægt að borða tunglið?
— Vertu ekki með þessar
spurningar, strákur.
— Pabbi, úr hverju dó Dauða-
hafið?
*
* •
ÆVINTÍRI SJÓLIÐANS. Wl marryat.
i Rétt fyrir dögun tók Mesty, sem Þegar dagur rann, komu Spánverjarnir, scm höfðu morgun-
| nú var næstráðandi, sér stöðu vaktina, upj) á þiljur, núandi stírurnar úr augunum. Járn-
í við aftari lúguna, með kerti i grindurnar, seni menn Jakobs höfðu komið fyrir, voru teknar
I annarri hendi, en hnif í hinni. frá og nokkrum mönnum hleypt upp I einu. Þá réðust menn
Jakobs á þá, undir stjórn Mesty. og bundu þá.
Kennarinn: — Ef þú ættir 5
krónur og ég tæki eina, hvað þá?
Drengurinn: — Ég mundi
aldrei geta fyrirgefið það.
* • *
„Hvernig getum við gabbað Skipstjórinn vaknaði af værum Þjónninn flýtti sér að iilýða.
skipstjórann upp. Hann sefur blundi og öskraði á þjón sinn: Hann gaf sér ekki einu sinni
enn i klefa sínum,“ sagði „Farðu upp á þilfar og stöðv- tíma til að fara i jakkann, en
Jakob. „Það veit ég,“ sagði aðu þennan hávaða. Ég verð hljóp upp á þilfar. Þegar hann
Mesty, og hann gerði skarkala að fá að sofa i friði dálitið sá Mesty standa yfir sér með
mikinn yfir klefa hans. lengur. Segðu þeim að hætta reiddan hníf, saup hann hveljur.
þessu strax.“
Kennarinn: — Segðu mér eitt-
hvað um mennina, scm undirrit-
uðu yfirlýsinguna um sjálfstæði
Bandaríkjanna.
Siggi: — Þeir eru aliir dánir
fyrir löngu.
• *
*
Kennarinn: Hvað er miðjarð
arlína?
• Jón: Svart strik á kortinu.
*%* *** ♦£« *£♦ ♦^♦♦J* ****^******* **■* *í* *J* *I* ♦J**J**J«
TILKYNNIÐ
bústaðaskipti og skrifið
öll nöfn og heimilisföng
greinilega.
| Vesalings maðurinn liafði eng-
| an tíma til að æpa. Jakob stökk
| á hann og keflaði hann. Mesty
* héit áfram skarkalanum.
Að vörmu spori kom skipherr-
ann upp skjálfandi af bræði.
En hann var einnig yfirbugað-
ur og hendur hans bundnar
aftur fyrir bak.
Meðan Mesty stóð yfir honum
með hnif i hendi, spurði Jakob
hann um farm skipsins og
fjölda skipsmanna.
s
♦J* +*■•*%* ♦*» *J* •** *** *** •$♦ *■«■* ^*
^illlllllllllHHHIIIIHIIIIIIHIIIIIIIIIIIIHIIHIIIIIIIIHIIIIIIIIMIHIHIIIIHIHHIIIIHIIItHIIIHHIIIHIIHHIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIHMIi &
48
Eigandi þessa blaðs er