Æskan - 01.09.1962, Side 7

SVEINN
GRÍMUR
síðan upp á aðra hæð í ilugstöðvar-
byggingunni og biðu brottfarar. Bygg-
ingin er úr stáli og gleri að mestum
liluta. Það sáu þeir félagar síðast til
Grims, að hann veifaði þeim, er þeir
gengu í röð farþeganna upp í biðsal-
inn. Eftir nokkra stund kvað við rödd
í gjallarhorninu, tilkynnt var brottför
Fl-231, það er ílugvélar Flugfélags
íslands, sem flýgur frá Kaupmanna-
höfn um Glasgow og til Reykjavíkur.
í flugstöðinni höfðu þeir félagar mætt
Páli Ásgeiri Tryggvasyni og konu
lians frú Björgu. Þau voru einmitt
komin á flugstöðina til að fylgja Dóru
Thoroddsen, sem Gísli og þeir félag-
ar höfðu áður hitt heima hjá þeim
hjónum í Hellerud. Þau þrjú urðu
því samferða út í flugvélina, sem beið
úti fyrir flugstöðvarbyggingunni. Að
þessu sinni var „Skýfaxi" farkosturinn
heim. Brosleitar flugfreyjur stóðu við
dyrnar, er þau komu upp landgang-
inn og vísuðu þeim til sætis aftarlega
í flugvélinni.
Allan daginn hafði verið glaðá sól-
skin, en í þann mund er þau stigu
npp í flugvélina, dró ský fyrir sólu
og brátt dundi hellirigning yfir. Eftir
að landgangurinn hafði verið dreginn
frá og dyrunum lokað, voru lireyfl-
arnir settir í gang, einn af öðrum, og
undir öruggum gangi þeirra rann
flugvélin með jöfnum, vaxandi hraða
eftir flugbrautinni, og brátt slepptu
hjólin vellinum, vængirnir tóku við
°g í mjúkri beygju sveif Skýfaxi upp
á við út yfir Eyrarsund og tók stefnu
til Skotlands. Flugfreyjurnar gengu
inn og spurðu farþega, hvernig þeim
iiði, hvort nokkuð væri liægt fyrir þá
að gera, en Gísli og Dóra og aðrir
htrþegar höfðu ekki yfir neinu að
hvarta. Brátt var farþegum boðin
hressing. Eftir rúmlega tveggja tíma
flug var lent í Glasgow. Flugstöðinni
í Glasgow hefur áður verið lýst í
þessari ferðasögu, svo að óþarft er að
endurtaka það.
Eftir um það bil hálftíma bið í
Glasgow var haldið af stað á leið til
íslands. Ferðin til íslands gekk bæði
fljótt og vel. Á leiðinni voru larþeg-
unum bornir gómsætir réttir, og þeir,
sem ekki liöfðu verið heima nýlega,
lásu íslenzku blöðin frá því í dag,
gær og fyrradag. Er flugvélin nálgað-
ist ísland, heyrðist rödd í liátalaran-
um, flugstjórinn skýrði frá því að í
Reykjavík væri skyggni gott, norð-
austan gola og sólskin. Farþegar „Ský-
faxa“ í þessari ferð fengu dásamlega
landsýn. Gísli sat við glugga stjórn-
borðsmegin og hann sá Vatnajökul,
Eyjafjallajökul og hálendið og þetta
var eins og stórkostlegt landabréf úr
loftinu að sjá. Brátt sáu þau Hafnar-
fjörð, Reykjavík og út yfir Faxaflóa.
Skýfaxi fór í stóran sveig undir ör-
uggri stjórn Jóhannesar Snorrasonar
til lendingar á Reykjavíkurflugvelli.
Er farþegarnir stigu út úr flugvél-
inni sá Gísli foreldra sína, sem komu
til að taka á móti honum. Ferðafé-
lagarnir kvöddust í ílugstöðinni. Úti
fyrir biðu bílar, er fluttu hvern til
síns heima. Fjögurra daga ævintýra-
íerð með Flugfélagi íslands til Kaup-
mannahafnar var lokið.
Þrjár spurningar
konungsins.
FritSrik mikla ])ótti vænt um lifvörðiim
sinn og Jickkti hvern einasta mann í hon-
um persónulega.
Þegar hann sá þar einlivern nýjan mann,
kallaði hann alltaf á hann og spurði hann
þriggja spurninga. Þessar voru spurning-
arnar: „Hversu gamall ertu? Hversu lengi
hefur þú verið í minni þjónustu? Ertu
ánægður með kaup og þá meðferð, sem
þú hefur?“
Svo gekk einu sinni franskur maður i
lifvörðinn og liami kunni ekki að tala
þýzku og skildi ekki orð í lienni. En lion-
um höfðu verið kennd svörin við spurn-
ingum konungsins í venjulegri röð.
Nokkru seinna tók Friðrik eftir mannin-
um og nú hittist svo á, að hann spurði í
annarri röð en hann var vanur. „Hversu
lengi hefur þú verið i minni þjónustu?"
spurði hann fyrst.
„Tuttugu og eitt ár,“ svaraði maðurinn.
„Tuttugu og eitt ár?!“ endurtók konung-
urinn: „Þú hlýtur þá að vera miklu eldri
en þú sýnist. Hversu gamall ertu?“
„Eins árs,“ svaraði maðurinn.
„Nú gengur fram af mér,“ sagði konung-
urinn. „Það hlýtur að vera að annaðhvort
sért þú snarvitlaus eða ég orðinn þrjál-
aður!“
„Hvort tveggja," svaraði maðurinn. Hon-
um hafði verið sagt, að þetta væri rétta
svarið við þriðju spurningunni.
Konungurinn varð auðvitað fjúkandi
reiður og þá skýrði vesalings hermaðurinn
livernig i öllu lá og talaði þá frönsku, og
konungurinn skildi frönsku alveg eins og
sitt eigið móðurmál. Friðrik skellihló og
ráðlagði hermanninum að reyna aldrei að
tala mál, sem liann ekki skildi.
Veiztu þad?
Svör: 1. Kyrraliafið er blárra
en Atlantshafið saltara. 2. Tin.
3. Þýzka tónskáldið Franz
.Tosej)li Hayden. 4. Mississippi
að meðtalinni Missouri, 6,700
km. 5. Pyþagóras. 6. Hófa. 7.
0.5674 lia. 8. Fyrir neðan. 9. Já.
Gátur.
Svör: 1. Fimm fingur. 2. Lit-
ur og Skuggi. 3. Oddur, Eggert,
Hjalti og Skafti, Kinn, Ás og
Bakki.
jVWWJWJWWaVWVWAÍWAlVUW
171