Alþýðublaðið - 11.04.1923, Blaðsíða 3

AL&YÐUBLAÐIÐ
3
AlþÍU f| i.
f In^mamiafrauiTÍSrp
Um breyting á Iögum utn
varnirg-egnberklHVsiki.Fíutningí-
maður: Bjarni Jónsson frá Vo.;i.
Ef endurgjald sýslu- eða bæj u-
félags tii dvalarhéraðs berkla-
sjúklinga fer fram úr kr. I.50 á
íbúa þess, skal greiða hið ávant-
anda úr ríkissjóði. — Um veit-
ingu líkisborgararéttar til hartda
Johan Emil Ingvald Landmárk
verkstjóra á Siglufirði. Flm.:
Stefán Steiánsson. — Umbreyt-
ing á lögum um varnir gegn
berklaveiki. Flm.: Sveinn Ólafs-
sod, Jón Sigurðsson, Stetán Ste-
fánsson og Þorst. M. Jónsson.
Fer f sömu átt og frv. Bjarrta,
nema greiðslumarkið er kr. 2,25.
— Um breyting á lögum um
skipun prestakalla. Flm.: Björn
Ktistjánsson. Mosfellsprestakall í
Mosfellssveit verði látið halda
sér eins og verið htfir. — Um
breyting á lögum um friðun á
laxi. Flm.. Þorleiíur Guðmunds-
son og Gunnar Sigurðsson. ölt-
jDímið sjölfar um qædin
Ðjálparstöð Hjúkrunarfébgs-
ins >Líknar< er opin:
Mánudaga . . . kl. n—12 f. h.
Þriðjudaga ... — 5—6 e. --
Miðvikudaga . . — 3—4 e. --
Föstudaga ... — 5—6 e- --
Laugardaga . . — 3—4 e. -
Munið,
að Mjólkurfélag Reykjavíkur sendir
yður daglega heim mjólk, rjóma,
skyr og smjör, . yður að kostnað-
arlausu. — Pantið í síma 1387.
Skakan lítur þannig út:
—i
'ím
ÍSfnJðRUKn
f H7f Smjorli kisger&in i Eegkjavikl
Kaupið matarepli
hjá
Kanpfélaginu.
usá slculi vera undanþegin þriggja
dægra friðun í viku. Ein ástæða
flm. fyrir frv. er sú, að slíkri
friðun' >hafi yfirleitt ekki verið
og verði yfirleitt aldrei framfylgt
í verki nema á örfáum veiði-
jörðum.< — Um breyting á toll-
lögum. Frá fjárveitinganefnd. Vín-
fangatollar hækki, svo að tekju-
auki at þvf nemi alt að 180 þús. kr.
Edgar Rice Burroughs: Dýr Tarzans.
þinn verður óhultur á meðart, og þá get ég fylgt
þér á laun þangað, sem hann er falinn. En kondu
aleinn, og geiðu lögreglustöðinni um fiam alt ekk:
aðvartl Ég þekai þig vel og hefi gætur á þér.
Ef einhver veiður í för með þér, eða sjái ég
grunsama náunga, sem gætu vevið leynilögreglu-
menn, hitti ég þig ekki, og einasta tækifæri þitt.
til þess að finna son þinn er tapað.c
Án fiekaii umsvifa hringdi maðurinn af.
Tarzan sagði konu sinni fiá þessu. .Hún bað
hann að lofa sér að fara líka, en hann neitaði því,
þar eð hann óttaðist, að maðurinn mundi fram-
kvæma hótun sína, ef hann kæmi ekki einn. Éau
skildu því., Fór hann áleiðis til stefnumótsins, en
hún vatð eftir og Bkyldi bíða þess, að hann lóti
hana vita um árangur farar sinnar.
Þau dieymdi ekki um allar þær hörmungar, er
þau áttu eftir að lila, unz þau hittust affcur, eða
hve langt það yrði á buitu, — en enga spádóma!
Jane Porter gekk í tíu mínútur fram og aftur
um herbergið, eftir að Tarzan var farinn. Móður-
hjartað var sem á nálum, er hún var rænd frum-
burði símim. í huga hetmai baiðist von og.ótti.
Þó skynsemi hennar segði henni, að alt mundi
að lokum vel fara, þar sem Tatzan hennar legði
hönd að, jafnvel þótt um illvígu fjendur væri að
ræða, lót ákefðin hana ekki í fiiði, þegar bæði
maður hennar og sonur votu í hætfcu staddir.
því lengur sem hún hugsaði um mólið, þvi vís-
ari varð liún um, að hér væri að eins bragð til
þess að halda þeim aðgerðalausum, rneðan di engn-
um væri komið undan. Eða kann ske var það
gildra til þess að ná Tarzan iíka í hendur Rokoffs?
Pegar henni datt þetta i hug, stanzaði hÚD dauð-
skelkuð. Ósjálfrátt varð hún vís um þetta. Hún
leit á stóru klukkuna, er var í stofuhorninu.
Það var of seint að ná járnbrautarlestinni til
Dover, þeirri, sem Tarzan fór rneð. Önnur fór siðar,
og með henni gat húrí komist á stefnumótsstaðinn
áður en klukkan varð tíu.
Hún kallaði á þernu sína og bifreiðarstjóra og skip-
aði þeim fyrir. Tíu mínútum siðar þaut hún eftir
götunum í bifreið á leið til járnbrautarstöðvarinnar.
* * *
*
Klukkan jvar fjörutiu og fimm mínútur gengin í
tíu um kvöldið, þegar Turzan kom inn í krána
hjá Dover. Ei hann kom inn í hið daunilla greni,
skauzt bjiípaður maður fram hjá honum út á
g&tuna.
>Komdu, lávarður!< hvíslaði hann.
Apaínaðiuinn snéri sór við og fór á eftir honum
út í illa lýst. götig. Fegar út var komið, fór ná-
unginn á undan út í myrkrið fram á bryggju,
sem fuli var af kössum, tunnu-m og skrani. Éar
stanzaði hann.
>Hvar er drengurinn?< spurði Groystolte.
\ >Á gufuskipinu, sem þú sérð þarna Ijósin á,<
svaraði iiinn.