Æskan - 01.05.1907, Page 7

ÆSKAN.
71
voru þau sem livísluðu inn í sálir okk-
ar: »farið heim lil að hugga föður og
móður!« Það voru þau, sem sáu um
að við fundum mat og skýli í liinum
miklu skógum. Það voru þau, sem sáu
okkur fyrir bátum, að við ekki skyldum
drukkna í lljótunum. Það voru þau,
sem gáfu okkur þá sannfæringu, að þetta
væri rétta björkin, og rétta stjarnan
meðal svo margra þúsunda. Guð hefir
útvalið þau og sent þau lil þess að
vernda okkur. Þökk, kæru systkini;
þakkir séu þér, góði guð!«
»Sjáðu«, sagði drengurinn, »stjarnan
skín svo slcært og bjart í gegnum lauf-
ið; það er eins og liún vilji bjóða okk-
ur velkomin. Nú liöfum við fundið
lieimili okkar, nú förum við ekki
lengra«.
Fr. Fr, þýddi.
Fjall og dalur.
(Ur sænsku).
IIiö háa íjallið hermdi: »Eg hryggur
jarðar cr.
Eg stenzt þótt storma æði, það streyma
ár frá mér.
Eg hátt næ upp til himins, mitt liöfuð-
traf er ský;
og þungar þrunnir dynja hér þröngum
dölum í«.
Hinn djúpi dalur sagði: »Hér drótlir
búa’ í mér.
Hér líða fagrar lindir, og liljur blómg-
ast hér;
hér fagrir fuglar syngja, hér frítt er
hjarða val,
og klukkurnar við kveða í kyrrum
sumar-dal«.
Þá gegndi’ liinn græni skógur, er gegnt
þeim báðum stóð:
»Svo merkilegt og margbreytt guð mynd-
aði alt og lilóð.
Hið háa hátl við metum, að hinu dá-
umst við;
en inndælast al' öllu er eigin heimilið«.
Valdimar Briem.
Finnar.
Zackarias Topelius, sem svo margt er
eftir í »Æskunni«, var Finnlendingur.
Áður réðu Svíar yíir Finnlandi en Rúss-
ar tóku það af þeim. Nú er það stór-
hertogadæmi undir Rússakeisara. Finnar
hafa liingað lil haft tvö mál. Sænska
er töluð í hæjunum, og kennd i skólun-
um. Finnska er móðurmál þeirra. Það
mál er afar óskylt vorum málflokki. í
finnsku eru 15 »föll« í nafnorðunum.—
Hér er ein setning úr málinu til sýnis:
Seisoiiteko korkealla katliolla? (Standið
þið á hinni háu klöpp?) vSeisoav, þýð-
ir að standa; korkea hár, stór; kallio