Æskan - 01.06.1916, Blaðsíða 6

46
Æ S K A N
II.
IIvc sœll að leiðasl lífsins gegnuin strauma
í Ijúfri ásl og von og Irú.
Við sjáum okkar dgrðleguslu drauma
svo dásamlega rœlast íui.
í dag við sgngjum siguróð,
við sgngjum vorsins gleðiljóð.
Vort œðsla mark á œfislóð
pað œtið só: að vera góð.
Sigurbj. Sveinsson.
Barnablaðið „Sólskin11.
Kæra Æska!
Eg ætla hér með að láta þig vila,
að jafnaldrar okkar og landar í Vest-
urheimi eru nú orðnir svo ríkir að
hafa eignast blað — barnablað. 1—
Æskan hefir ekki enn minsl á þella
blað og ætla ég því að segja henni
ögn frá þvi, svo að æskan á íslandi
kynnist ofurlítið sínum litlu löndum —
íslenzku æskunni í Vesturheimi.
Blaðið er ekki stórt, enn sem
komið er, en börnin eru mjög á-
nægð með það.
Það heitir »Sólskin«.
Svo er mál með vexli, að ritstjóri
Lögbergs — annars aðalblaðsins, sem
út kemur meðal íslendinga vestra —
heíir verið íslenzku börnunum svo
góður, að gefa þeim vissan hluta af
blaðinu, — 4 blaðsíður neðst í því. —
»Sólskin« er i nærri eins stóru broti
og Æskan og kemur út í hverri viku,
nfl. eins og Lögberg. Börnin klippa
svo úr »blaðið sitt« og safna því, en
pabbi þeirra borgar bara stóra blaðið,
eins og Sólskin væri ekki til.
íslenzku börnin vestra eru mikið
með enskumælandi fólki, lesa ensk
blöð og bækur, en þykir þó svo
fjarska vænt um ísland og íslenzk-
una. Það er þvi von að þeim þyki
vænt um litla, íslenzka »Sólskins-
blaðið« sitt, eins og þau kalla það.
Börnin skrifa mest í það sjálf. Er
gaman að sjá barnslega, sakleysislega
rilhátlinn á greinunum þeirra. Eftir
þeim að dæma eru börnin vel að sér;
þau skrifa fremur skipulega, þó ung
séu. Ég ælla að taka hér upp grein-
arkorn eftir 8 ára gamla telpu, lil
þess að sýna börnunum hér heima,
hve vel börnin veslra rita.
nKœri ritstjóri Sólskins! Eg pakka pér
fgrir Sólskinið. — Eg á litinn bróður, sem
pgkir mesl gaman að sögunni af vNonna
og fiskinum«, sem var í Sólskini; kannske
pað só líka af pví að hann heilir Nonni.
Eg a’lla að segja pór sögn um leiksgstur
mína. Hún var priggja ára gömul, pegar
frœnka hcnnar kom og heimsólti mömmu
hennar. Telpan heitir Fern. Frœnku henn-
ar pólli liiín vera nokkiið óhrein i framan
og sagði við hatia: ,Óslcöp er að sjá and-
lilið á per!‘ IJá svaraði Fern: ,Ég get ekki
gerl að pvi, — pella cr eina andlitið, sem
ég á‘. Ingibjörg Bjarnason (8 ára)«.
Þykir ykkur þetta ólaglega skrifað
af svo ungri stúlku? Ekki þykir mér
það. Og ég er viss um, að hér heima
eru ekki á hverju strái 8 ára gömul
börn, sem skrifa eins og hún Ingi-
björg litla Bjarnason í Ameríku.
Góð kvæði eru og í Sólskini, ílesl
eftir ritstjórann, sem er liið bezla
skáld. Þið hafið máske séð eða heyrt
talað um kvæðabókina Kvisti eftir
Sig. Júl. Jóhannesson?
Göfgandi greinar eru og í blaðinu
og má af þeim læra fagra lífspeki.
Myndir koma og í blaðinu og
fylgja þeim vísur.
í einu blaðinu í velur var kent að
búa til stundaglas; þar var og lag-
legt kvæði, þýtt úr ensku, um dreng,
sem sagði alt af, þegar hann var
beðinn einhvers: »Já, bráðum; nógur
er tíminn«. — Einu sinni var hann
búinn að hugsa sér að fara með skipi;
á þeirri slundu, sem skipið ætlaði að
leggja á stað, var þessi drengur eitt-