1. maí - Reykjavík - 01.05.1934, Side 6
Aivinnuleysisbaváttan.
Naestu vevkefnin.
í dag safnast verkalýður allra landa í
stórar og voldugar kröfugöngur, allsstað-
ar nema þar sem harðstjórn auðvaldsins
liindrar opinbera baráttu verkalýðsins
með ógnarstjórn og hervaldi. í dag lítum
við yfir sigrana, sem náðst hafa og fögn-
um. J dag athugum við ósigrana, sem
við höfum beðið og drögum af þeim lær-
dóma, því „til þess eru vítin að varast
jjau". í dag ber íslenzkur verkalýður
fram kröfur sínar í fjölmennum kröfu-
göngum, og samstillir hugina til styrktar
sigursælli baráttu fyrir bættum lífskjör-
um.
lívað rriun þá verða efst á baugi í liug-
um flestra alþýðumanna og kvenna? At-
vinnuleysið og baráttan gegn því. ör-
yggisleysi vinnandi stéttanna fer vax-
andi með hverjum degi. Sá, sem hafði
vinnu í gær, á alls ekki víst að hafa
vinnu á morgun eða hinn daginn. Böl at-
vinnuleysis og eymdar stendur á þrösk-
uldi hvers einasta alþýðuheimilis. At-
vinnan dregst saman, og með hverri viku
fjölgar vélunum, sem teknar eru í þjón-
ustu framleiðslunnar.
Hver ný vél þýðir fleiri atvinnuleys-
ingja, því í auðvaldsskipulaginu er ekki
læknin tekin í þjónustu verkalýðsins til
að stytta vinnutímann og létta erfiðið,
heldur notuð með aukna ágóðavon
skammsýnna gróðabrallsmanna fyrir aug-
um.
Hvert er okkar vopn í samkeppni
nandavinnunnar við vélamar? Er það að
brjóta niður vélamar eða talcmarka véla-
vinnu? Nei og aftur nei. Við berjumst
ekki gegn aulrinni vélanotkun, því við
viljum að erfiðinu sé létt af vinnandi
(5
höndum. En við berjumst gegn því rang-
iæti, að vélarnar séu notaðar með hags-
muni örfárra einstaklinga fyrir augum,
en til bölvunar fyrir fjöldann. Við berj-
umst gegn því skipulagsleysi, að fjölda
manns sé hrundið iit iir framleiðslunni
vegna vélanna, og á þann liátt bætt í
hinn stóra hóp atvinnuleysingjanna, dreg-
ið úr kaupgetu almennings, í stað þess
að auka hana.
Við berjumst fyrir því, að vélarnar
verði verkalýðnum, vinnandi stéttum
l>jóðfélag;sins, til blessunar. Krafan sem
verkalýður allra landa liefir sameinazt
um, stytting vinnutíma og hækkun kaups,
er sú rétta vöm gegn vélaveldi auðvalds-
ins.
Við íslenzkir verkamenn erum á eftir
stéttarsystkinum okkar í öðrum löndum í
þessu eins og svo mörgu öðru. Þess
vegna verðum við að hefja nýja öfluga
sókn um land allt fyrir styttri vinnu-
tíma, án skerðingar dagkaups. En at-
vinnuleysisbaráttan hefir margar fleiri
hliðar. Talímarkið er: Atvinna handa öll-
um. Því takmarki verður vitanlega ekki
náð meðan auðvaldsþjóðslíipulagið stend-
ur, en okkar barátta nær lengra, hún nær
til þess, að umskipuleggja þjóðfélagið,
færa rekstur þess í þá átt að öllum geti
liðið vel, að heill heildarinnar sé borgið.
En það verður aðeins undir fullkominni
lýðræðisstjórn vinnandi stéttanna — í
socialistisku þjóðfélagi. Takmarkinu meg-
um við aldrei missa sjónir af, en jafn-
framt heyjum við látlausa baráttu fyrir
bættum kjörum okkar, þar til takmark-
:inu er náð.
Þessar dægurkröfur skulum við athuga