Alþýðublaðið - 16.04.1923, Síða 3

3

Skakan lítur þannlg út:
ALÞfBUBLAÐÍB
Balðnrsgötu 11.
Sí mi 951. ©ími 051.
ís'enzkt smjör 2.30 x/2 kg.,
minua ef mikið er keypt í einu.
Melís 0.75 Y2 kg. Strausykur
0.65 x/2 kg. Kandfs, rauður, 0.75
Va k£r. Haframjöl 0.35 !/2 kg.
Hrísgrjön 0.35 V2 kg. Hveiti
0,35 V2 kg. Kaifi, brent og mal-
að, 2.00 x/2 kg. Kaífibætir, Lúð-
vik Ðavíð, 1.30 V2 kg. Súkku-
laði 2.00 V2 kg. Hreinlætisvörur.
Krydd. Tólg Kæfa. Kjöt, saltað
og reykt. Kex og kökur. Sólar-
Ijós-olía. Eins og fyrr verður bezt
að verzla í verzlun
Theódórs N, Sigurgeirssonar,
B ddursgötu 11. Sími 951.
Vöpup sendap lieim.
Muniö,
að Mjólkurfélag Reykjavíkur sendir
yður daglega heim mjólk, rjóma,
skyr og smjör, yður að kostnað-
arlausu. — Pantið í síma 1387.
ViðgeFðÍB* á regnhlifum,
grammófónum, blikk og emaill.
ílátum, olíuofnum og prímusum,
einnig barnavagnar lakkeraðir
og gerðir í stand á verkstæðinu
á Skólavörðustíg 3 kjall. (steinh.).
’■ N .
Hjálparstöð Hjúkrunarfélags-
ins >Líknar< er opin:
Mánudaga . . . kl. 11—12 f. h.
Hriðjudaga ... — 5—6 e. —.
Miðvikudaga . . — 3—4 e..--
Föstudaga ... — 5—6 e- --
Laugardaga . . — 3—4 e. --
an skrifletur og loks gotneskt
letur, en sá galli er á því, að
það er of skreytt, svo að aðal-
einkpnni þess hverfa því nær í
skrautinu. Innan um leskaflana,
sem auk lestrarins má af nema
ýmsan almennan fróðieik, er
dreift vísum og kvæðum til
skemtunar. Virðist höt. þannig
hafa gert sér tar um að láta
einskis ófreistað tii þess, að
kverið gæti sem bezt tullnægt
tilgangi sínnm.
Arsrit Hins ísleuzka garð-
yrkjufélags 1928, — Þetta er
Edgar Kice Burroughs: Dýr Tarzans.
sá, að Nicolas Rokoff var ekki meiri sjóínaður en
það, að sjórinn, sem Kincaid fékk, sendi hann
mjög sjóveikan í bælið. •
Eini maðunnn, sem kom til hennar, var rusta-
legur Norðurlandabúi, hinn viðbjóðslegi matsveinn
á Kincaid, sem færði henni mat. Hann hét Sveinn
Andrésson, og var sá hreyknastur af þjóðerni sínu.
Maðurinn var hár og beinamikill, með mikið,
bjart skegg, veiklulegur útlits og óhreinn undir
nöglum. Það eitt nægði til þess að ræna konuna
matarlystinni, að þumalfingur hans var alt af á
kafi í matnum, er hann bar hann inn.
Augu hans voru lítil og blá og inættu aldrei
augum hennar. Einhver órói var í allri framkoinu
hans, og bar einkum á þvi í göngulaginu. í ól
þeirri, er hélt svuntu hans saman, hékk líka alt
af stór hnifur í óhreinum skeiðum. Hann gat vei
heyrt starfi hg,ns til, en konunni fanst hann þó
þesslegur, að hann væii frekar notaður í viðlögum
til liættumeiri verka.
Hann var alt Af ólundarlegur við hana, en hún
tók honum alt af með brosi og þakkarorðum, er
hann færði henni matinn, þótt hún kastaði inni-
haldi ílátanna oftast nær út um gluggann, jafn-
skjótt og hann var kominn út.
Jane Clayton braut að eius heilánn um tvent
þessa örvæntingardaga, — hvar var maður hennar,
og hvar var sonur hennar?
Hún hélt, að soour hennar væii á skipinu, væri
hann enn lifandi, en hvort Tarzan hefði haidið lífi,
er hann var kominn á skipið, gat hún ekki
gizkað á.
HUn vissi vel um hatur Rússans á Englendingn-
um, og henni datt að eins í hug ein ástæða til
þess, að Tarzan var gintur út á skipið, sú að
flytja hann á einhvern öruggan stað í hefndarskyni
við það, að hann hafði komið uppáhalds-fyrirætlun-
um Rússans fyrir kattarnef og unnið mest að því
að koma honum í fangelsi í Frakklandi.
Nú víkur sögunni til Tarzans. Hann húkti í
myrkri í klefa síuum og hafði enga hugmynd um,
að kona hans væri fangi í klefa því nær beint yfir
höiði hans.
Sarni Noiðurlandabúinn, sern færði Jane mat,
færði honum mat. En þótt hann reyndi að tala við
hann, gat hann ekkert orð úr honum togað.
Hann hafði gert sér vonir um að fá að vita hjá
þessum náunga, hvort sonur hans værj á skipinu,
en alt af fekk liann sama svarið: >Ég held það
hvessi bráðum og það að gagni.< Tarzan hætti því'
inuan skamms að spyrja hann.
Yikum saman hélt skipið áfram, og fanst föng-
unum það mánuðir. Einu sinni tók Kincaid kol,
en hélt svo strax áfram.
Rokoff hafði að eins einu sinni komið til Jane,
síðan hann . lokaði haha inni. HanD var fölur og
kinnfiskasoginu éftir langa sjóveikislegu. Enndi