Baunir - 06.03.1924, Qupperneq 2

‘2
BAUNIR
íróða á veg hinna vísu, en
keDn þeim að ganga þann
veg er hann býður svo börn
þín hljófci andlega sælu og
líkamlegfc lán í einfeldni
sinni.
Mun áhrifa hans gæta
meðal ósnotra manna, svo
lengi sem heimskunni er lof
sungið.
Eitt enn.
— Nú er Oddur að fara. —
Mikið er ólán þessa vesl-
ings bæjar, og þar við bæfc-
ist brotfcför þessa ágæta
manns, sem frægur er fyrir
liknarstarfsemi sína, og fyrir-
mynd annara aðhógværð og
litillæti.
Hefir Innn og aðölluleyti
gort meira en fyigt reglum
Hjálpræðishersins, og þvi
til sönnunar mætti sérstak-
lega benda á viðskifti hans
við Karlson & Bendtson
siðastliðið sumar.
Sópað hefir hann rusli úr
hjörtum manna, og hulið
nekt þeirre.
Talsverðan þátt hefir hann
tekið í stjórnmálum, en alt
í pukri, og hernuin til
einkis gagns.
Svo virðist sem hann i
verkum sínurn, hafi ei láfcið
liin* vinstri vita hvað hiu
hægri gerði.
Eflaust hefir fólk áður
þekfc uppfcalin eirikenni þess
manns, err aidrei verður
góð vísa of offc kveðin.
1 lier-ln'iOiiin jar-lss.
Skáldsiga eft r Orímni Groips.
Jariinn sat i hásæti, liann
liorfði sigurbrosandi yfir
borð með glóandi glösum og
gullnmn kerum, og yfir hóp
liraustra drengja og hýrra
kveDna, er nú ýrðu grön
kinurn góða rrriði.
Augu hins loiffcruðu, og
brýrnar sigu. Hann stóð
upp og mælti: „Djarfir menu
°g dyggar konur, eg þakka
yður góða liðveislu og frffdí-
na framgöDgu í þeirn hin-
um rnikla hildarleik gegn
ógurlegu illþýði annara
landa, höfum vér nú borið
sigur úr býtum, og vil eg
því nofna bér nöfn þeirra
foringja er fræknasta frarn-