Gaman og alvara - 25.01.1900, Qupperneq 2
2
þá er það það sama. Hundrað er
eiginlega ekki annað en margföld-
un á núllum, og það eru líklega
þau, sem hafa vilt þá alla stærð-
fræðingana okkar, sem segja að
öldin byrji ekki fyr en 1901. Það
er ljóta vitleysan.
C. Já, vitlaust er það, en eig-
inlega er nú skekkjan ekki svo
mikil, það munar að eins einu ári
á 18 öldum. Tíminn flýgur hart,svo
það er varla að undra þó almenning-
ur geti ekki fylgt svo nákvæmlega
með honum. Er. nú er eg búinn
að laga þessa skekkju með því
að gefa út þá fyrirskipan um all-
an heim, að öldin skuli vera byrj-
uð, og árið 1900 sé I. ár tuttug-
ustu aldarinnar.
M. Tuttugustu aldarinnar? Eg
er nú hræddur um að skekkjan
sé meiri en eitt ár hjá þessum
blessuðu sprenglærðu stærðfræð-
ingum, eftir því sem eg get kom-
ist næst. Mér finst að það skakki
um heila öld og eitt ár, og að
þessir vitringar hafi því orðið á
undan tímanum. Við segjum /9
hundruð núna! — Er það þá ekki
19. öldin sem er að byrja.
C. Það hef eg nú ekki nákvæm-
lega athugað, en það skal eg vera
búinn að gera fyrir næstu aldamót
Sótarinn og bakarinn,
Hafið þið heyrt söguna um sót-
arann og bakarann. — Eg sel
hana ekki dýrara en eg keypti
hana, — en svona var hún sögð
mér: — Það var einhvern tíma
hérna í haust, að þeir mætt-
ust við götuhorn bakarinn og
sótarinn, báðir náttúrlega á ein-
kennisbúningi, annar hvítur og
hinn svartur. Sótarinn kom að
sunnan, en bakarinn austanað
og báðir voru þeir að flýta sér.
En af því þeir komu báðir jafn
snemma fyrir hornið, rákust þeir
nokkuð óþyrmilega á, svo sótar-
arinn varð hvítur en bakarinn
svartur á annari hliðinni. Báðir
urðu þeir afarreiðir og kærðu hvor
annan; komu þeir síðan fyrir rétt
og sóttu mál sín af kappi, en þar
bar þó sótarinn iægra hlut, því
hinn réttsýni dómari úrskurðaði
hann sekan, með því að bakarinn
gæti sýnt það svart á hvítu að
sér hefði verið óréttur gjör. Þess-
um úrskurði hefur sótarinn ekki
áfrýað, og má því sjá, að hann hef-
ur verið réttur.
Er Evrópa ofjnannmörg?
Eittnafnkunnugt kímniskáld hefur
svarað þessari spurmngu, sem nú
skai greina:
Það er hreinasti misskilningur,
hjá mönnum, að Evrópa sé orðin
of mannmörg, því ef svo væri,
þá væru skemtihúsin ekki næstum
því tórn. Komi menn í fatabúðir
er auðsæ vöntun á búkum og
hausum handa öllum þeim ógrynni
af fötum og höttum sem þar eru.