Geislar af lifandi ljósi - 01.02.1911, Side 1

Geislar af lifandi ljósi.
Eftir Charles W. Penrose
Nr. 2.
Guðdómsins eiginlegleíkar.
Nauðsyn trúarinnar.
Fyrsti grundvöllur eða atriði í hinni obinberuðu trúarreglu, er
trúin á einn og sannan lifandí Guð. Trú á falska Guði, er eðlilega
fölsk trúarbrögð, »án trúar er ómögulegt að þóknast honum, pví hver
sem kemur fyrir augiit drottins, veðrur að trúa hann sé til og endur-
gjaldi þeim er hans leita«, (Iieb. 11: 6). Trúin er í raun réttri sann-
færing sálarinnar um hina ósýnilegu tilveru, sem er hulin mannsins
líkamlegu augum. Trúaratriðið eða hvötin, — þörfin til að trúa er
manninum inngeíið, sem gáfa frá skaparanum. Trúin á hann þrosk-
ast með lians orði, hvort sem það er talað af honum sjálfum eðahans
englum, sem eru útsendir frá lionum eða frá hans útvöldu þjónum,
þar til skipuðum, sem með samverkum heilags anda tala guðsorð í
hans nafni. í hverju tilfelli sein er, þá er það guðsorð og þegar það
er skrásett, er það kallað ritning.
Ifimininn opinberar hans tlýrð.
Pað flnnast óteljandi sannanir um tilveru Guðs, sem er yfir öllum
hlutum. Hin óútmálanlega regla, fegurð, ró og hátign sem manninum
er opinberuö, nær hann lítur hinn óteljandi skara plánetanna sem fara
sínar ákvörðuðu brautir, án þess að mæta árekstrum og sý'na manni
hið dásamlega samræmi, als þessa um endalausa eilífð. Er eitt ómót-
segjanlegur vitnisburður um tilveru guðdómsins, almætti og dýrð.
Jörðin sjálf, sem er í ættarsambandi við aðrar plánetur, með öllum
hennar eiginlegleikum og skilyrðum til framfærslu til hjálpar mönn-
um og dýrum, úthrópar með öllu alheimsverkinu, — dýrðarhrós
um sinn skipara.
Peir syngja um eilífð í kærleikans »kór«
Guðs kærleiki, speki og máttur er stór.
En jafnvel þó náttúran, hin áþreifanlega, sjáanlega, sýni manninum
Guðs tilveru, getur hún ekki kent oss aö þekkja liann persónulega eða
opinberað hans vilja. Pekkingin um Guð, kemur frá Guði, — ogtrúin
er vegurinn til þeirrar þekkingar.