Geislar af lifandi ljósi - 01.03.1911, Blaðsíða 2

2
Endnrlansnin frá erfðasyndinni
nær til alls mannkynsins, án peirra tilhlutunar. í byrjun kom
dauðinn i heiminn sem afleiðing af þvi, að Guðs boð voru brotin og
varð arfgengur meðal allra atkomenda hinna seku. Kristur gaf sig
sjálfan sem offur fyrir þessa synd, eins og dauðinn kom fyrir eins
manns óhlýðni, eins verður náðln veitt fyrir einn; »eins og allir urðu
að deyja vegna Adams, skulu allir lifa fyrir Krist« (1 Kor 15: 22). Þar
sem Adáms synir og dætur voru ekki sekir um þá synd, sem innleiddi
dauðann, þá verður ekki heimtað af þeim að þeir skuli gera neitt,
sem endurreisti þá til lífsins. Upprisan á sama hátt sem dauðinn,
er endurreish eftir fallið. Og þegar upprisan fyrir meðalgöngu Krists,
gefur öllum þeim dauðu, smáum sem stórum upprisu, náðargjöfma til
að frelsast frá gröfinni og dæmast eftír þeirra verkum, (Opinb. 20:11,15).
Endurlausn frá persónulegrum syndum.
Er hiö annað — um hvern sérstakan syndara, þá er endurlausn-
in að eins möguleg fyrir trúna á Krist, og hlýðni við hans evangelimn.
Sérhver skynberandi persóna er í ábyrgð fyrir sín verk, hann vcrður
að gera það, sem af honum er krafist, svo hann verði frelsaður frá
syndinni, maðurinn hefir meðfæddan kraft til að hafna og velja;
frjálsan vilja til þess að gera það góða, og stríða á móti því illa, jafn-
vel þó kringumstæður og erfðasyndir hafi meiri eða minni áhrif á
manninn; þá er samt hans frjálsi vilji óháður kenningum um endur-
gjald eftir verkunum, er ástæðan fyrir einstaklingsins ábyrgðarhluta
af sinni breytni. Kristur hefir aðeins uppfylt það sem mennirnir ekki
voru færir um að gera sjálfir. En það sem þeir eru megnugir um að
gera, verður krafist af þeim, þeir geta trúað og yðrast og veitt mót-
töku með athygli um hans boð til sáluhjálpar, án þess þeír sýni það
í verkinu, og þá þeir mæta allir frammi fyrir dómstóli Guðs, eru þeir
óverðugir hans nálægðar.
Sálahjálp fyrir hlýðnina.
t*að er auðskilið, að þar sem Kristur dó fyrir hina fyrstu synd án
manngreinarálits, þá dó hann með því skilyrði fyrir persónulegar
syndir, sem endurlausnari. Og þess vegna sendi hann sína lærisveina
út um heiminn til að boða mönnum þann gleðiboðskap. t*ar er eng-
inn annar vegur til eilífs lífs, og sáluhjálpin er ómöguleg með því, að
fylgja ýmsum mannasetningum og skoðunum. Það er óbreytanlegt á
öllum tímum og meðal allra þjóðd »það er hið eilífa evangelium«.
Mósesar lögmálið var ófullkomið og veraldlegar tilskipanír vegna
þess ísraelsmenn forsmáðu hið eilífa evangelium, þá voru þær tilskip-
anir ónauðsynlegar, þegar evangelium náðargjöfin var innsett af Kristi,
sem er eini vegurinn til sáluhjálpar og hún fæst að eins fyrir trú og
hlýðni við hans boð.
Syndanna fyrirgefning.
Pað er sannað, að trúin er fyrsta atriði náðarboðskaparins og
hið annað er afturhvarf frá syndinni, og skulum vér þar næst minn-