Heimilisblaðið - 04.08.1894, Síða 8

fiElMlLISBLAÐIÍ).
64
óhandhægra og kraptminna. Er þetta því talsverð fram-
för, þó að smávægilegt sýnist í f'yrstu, og lítill galdur virðist
vera að hugsa upp jafneinfait; en svo má segja og er löngum
sagt um svo margt eptir á, sbr. málsháttin: »Eptir á
koma ósvinnum ráð í hug«.
»Mjer blöskraði að horfa á hina miklu vinnutöf, er af
því spannst, er sláttumenn mínir voru að koma heim á
ýmsum tíma dags til þess að leggja á ljáinn sinn og
þurftu í hvert skipti að vera sjer í útvegum um einhvern
heimilismann annan til þess að snúa fyrir sig hverfistein-
inum, — tefja sig stundum langan tima á því að leita
hann uppi, úti eða inni«. — Það var hinn ungi sýslu-
maður Dalamanna og einkar-ötuli búmaður, BjörnBjarn-
arson á Sauðfelli, er þetta sagði. »Jeg hjet því á hann
Guttorm að taka á hugviti sínu og smíða fyrir mig á-
lagningarvjel, þannig gerða, að aldrei þyrfti nema einn
mann til að leggja á. Og hann gerði það«.
En ekki var nú fyrir fám vikum »álagningarvjel«
þessi enn til, svo kunnugt væri, nema þar á Sauðafelli
og hjá föður Guttorms, Jóni prófasti í Hjarðarholti, — mesta
framfara- og fyrirmyndarheimili. Svona seint er slíkt að
færast út. Er þó þessi litla »vjel« svo mikilsverð og
mundi spara svo mörg dagsverk, ef tiðkuð væri um land
allt, einkanlega um hinn dýrmæta aðalbjargrœðistíma,
heyannirnar, að nema mundi stjórfje að öllu saman-
lögðu.
»Það er svo illt að koma því frá sjer og dýrt«, sagði
smiðurinn, er hann var spurður, hví hann smíðaði eigi
svo tugum og hundruðum skipti af þessum »álagningar-
vjelum« og seldi út frá sjer víðsvegar um land. — Það
er meinið.
Blaðið kemur aptur út að fám dögum liðnum til um-
bátar drœttinum.
liitstjóri: Björn Jónsson, cand. phil.
Beykjavik. ísafoldarpreutsmiöja 1891.